Litoŭskija žurnalisty daviedalisia, u jakich vilenskich hatelach padčas samitu NATA spynialisia suśvietnyja lidary. Tak, prezident ZŠA Džo Bajden žyŭ u samym darahim i prestyžnym Grand Hotel Kempinski. Francuzski prezident Emanuel Makron abraŭ miescam svajho raźmiaščeńnia hatel Stikliai, brytanski premjer Ryšy Sunak — Pacai, turecki lidar Redžep Taip Erdahan — Imperial. A voś prezident Ukrainy Uładzimir Zialenski čamuści vyrašyŭ spynicca ŭ samym «biełaruskim» pavodle nazvy vilenskim hateli.
Hatel, abrany dla žyćcia ŭkrainskim prezidentam, nazyvajecca Narutis. Zdavałasia b, što ŭ hetaj naźvie biełaruskaha? Ale heta tolki kali nie viedać, što Narutis — litoŭskaja nazva našaha najbolšaha voziera Narač.
Na sajcie hetaha piacizorkavaha hatela śćviardžajecca, što jon nie tolki najstarejšy hatel Vilni, ale i adzin z najstarejšych va ŭsioj Uschodniaj Jeŭropie. Jon upieršyniu zhadvajecca ŭ «Albomie haradoŭ śvietu», vydadzienym u Kiolnie ŭ 1581 hodzie, dzie prapanujecca padarožnikam jak miesca dla načlehu.
Budynki haścinicy — pomniki architektury, jakija achoŭvajucca dziaržavaj. Jany adlustroŭvajuć raznastajnaść roznych architekturnych stylaŭ: hotyki, baroka i kłasicyzmu — i zaŭsiody tym ci inšym čynam byli ciesna źviazanyja z absłuhoŭvańniem haściej Vilni.
«Viadoma, što ŭ XX stahodździ spačatku tut dziejničała haścinica «Viersal», a ŭ 1939 hodzie adčyniła dźviery haścinica Narocz (ad nazvy voziera ŭ Biełarusi, apiavanaha Adamam Mickievičam), ź jakoj i pačałasia historyja sučasnaj haścinicy», — pišuć na sajcie ŭstanovy.
Historyja ciapierašniaha hatela Narutis i jaho budynkaŭ ciesna źviazanaja z historyjaj jaho najbližejšaha susieda, Vilenskaha ŭniviersiteta. U pamiaškańniach ciapierašniaha hatela, dzie siarod inšaha byli i prafiesarskija kvatery, u svoj čas pracavali i žyli mnohija znakamityja dziejačy navuki i mastactva, imiony jakich ciesna źviazanyja z historyjaj Vilni.
Tut, naprykład, žyŭ piśmieńnik i historyk Juzef Ihnakas Krašeŭski, jaki napisaŭ čatyrochtomnuju histaryčnuju pracu «Vilnia ad pačatku da 1750 hadoŭ». Paet Julijuš Słavacki tut pravioŭ dziacinstva i junactva na kvatery ajčyma, prafiesara ŭniviersiteta, tut jaho siarod inšaha naviedvaŭ i Adam Mickievič. Francuzski prafiesar Žan Emanuel Žylibier u dvary, akružanym haściničnymi budynkami, u 1782 hodzie zasnavaŭ bataničny sad i pieršuju kansiervatoryju ŭniviersiteta. Pamiaci hetych histaryčnych asobaŭ pryśviacili miemaryjalnyja doški na fasadach hatela.
Hatel mieścicca ŭ samym histaryčnym centry Vilni, na vulicy Zamkavaj (Pilies g. 24). Heta piešachodnaja vulica, jakaja pačynajecca ad Kafiedralnaj płoščy, paśla pierachodzić u vulicu Vialikuju (Didžioji), a taja ŭ svaju čarhu — u vulicu Vastrabramskuju (Aušros Vartų), kančajučysia kala apietaj Maksimam Bahdanovičam «Vostraj Bramy śviatoj».
Heta adna z najbolš viadomych i tradycyjnych turystyčnych vilenskich arteryj, pa jakoj rana ci pozna prachodzić kožny, chto naviedvaje Vilniu i cikavicca jaje słavutaściami.
Jakija biełaruskija bary i kaviarni jość u Vilni
Biełarusy adkryli ŭ Vilni karčmu ŭ domie, dzie Kalinoŭski źbiraŭsia z paŭstancami
«Ruskija — našy. Našy na čale z Francyskam Skarynam». Litoŭski historyk parazvažaŭ pra ruskaść u historyi i sučasnaści
Chto i čamu raźbiełarušvaje spadčynu Vilni. Aleh Dziarnovič pra biełaruskich «litvinaŭ» i ŭkrainska-litoŭski chaŭrus
Kamientary
Gilutis. Zdavałasia b, što ŭ hetaj naźvie biełaruskaha? A miž inšym, heta nazva biełaruskaha horada Hłybokaje!