«Čałaviek-pavuk: Pavucińnie suśvietaŭ»: praciah paśpiachovaha multfilma jašče bolš virtuozny, ale bieź lohkaści
Sikvieł karciny «Čałaviek-pavuk: Praz suśviety», jakaja ŭ 2019 hodzie atrymała premiju «Oskar», uznačaliŭ usie mahčymyja rejtynhi i ŭsiaho za 12 dzion pieraŭzyšoŭ kasavyja zbory pieršaj častki. U centry siužeta novaha filma — pryhody padletkaŭ Majłza Maralesa i Hvien Stejsi, jakija majuć supierzdolnaści. U novym epizodzie jany adpraŭlajucca ŭ padarožža pa multysuśvietach i sustrakajuć jašče niekalkich ludziej-pavukoŭ, zmahajucca sa zładziejami, a taksama raźbirajucca va ŭłasnych adnosinach i pieražyvajuć kryzisy staleńnia.
Film «Čałaviek-pavuk: Praz suśviety» vyjšaŭ na ekrany ŭ 2018 hodzie i zavajavaŭ usich svajoj ašałamlalnaj animacyjaj i vialikaj kolkaściu jakasnaha humaru. «Čałaviek-pavuk: Pavucińnie suśvietaŭ», jaki vyjšaŭ ciapier, taksama pretenduje na zvańnie šedeŭra animacyi, choć i sploŭ značna bolš ščylnuju pavucinu, čym jaho papiarednik, i atrymaŭsia značna bolš hruvastkim.
Sabranaje tryma režysiorami i tryma scenarystami, «Pavucińnie suśvietaŭ» zaprašaje hledačoŭ na zachaplalny atrakcyjon, padčas jakoha bambuje hałavakružnym naboram roznych vizualnych pryjomaŭ. U jaho bahataj, kalejdaskapična detalizavanaj animacyi niama nivodnaha kadra, jaki nie aślaplaŭ by.
«Film prymušaje vas adčuvać, što vy padajecie pa pavierchach muzieja sučasnaha mastactva pad kisłatoj, ale ŭ kožnym momancie taho, što adbyvajecca, jość zachaplalnaja łohika», — piša Oŭen Hlejbierman dla Variety.
Sapraŭdy, słušnaj pieravahaj jość toje, što ŭsie pryjomy — nie prosta dla efiektu, jany łahična źviazanyja i pracujuć na prasoŭvańnie historyi: tak, naprykład, u adnoj sa scen Hvien emacyjna razmaŭlaje sa svaim baćkam Džordžam Stejsi, i pakul jany razmaŭlajuć, śviet vakoł ich mianiajecca — u adpaviednaści z tonami ich hałasoŭ i emocyjami. Kolery źnikajuć i viartajucca pa miery taho, jak razmova zhasaje i ažyvaje. Taki padychod nie adciahvaje ŭvahi i daje bolš hłybokaje razumieńnie taho, što adčuvajuć hieroi.
Adnak «vizualny atrakcyjon» nikoli nie spyniajecca, z-za čaho film hublaje pačućcio lohkaści. Bolš za toje, sam apovied pačynaje zdavacca štučna «zhienieravanym» i sabranym z roznych techničnych pryjomaŭ, tady jak žyvy impuls historyi — stračany.
Dziejańnie filma adbyvajecca praz hod paśla taho, jak bruklinski padletak i navaśpiečany čałaviek-pavuk Majłz Marales byŭ ukušany radyjeaktyŭnym pavukom. Ciapier Majłzu 15 hadoŭ, i jon z usiaje mocy sprabuje zbałansavać navuku sa svajoj pazakłasnaj hieraičnaj pracaj.
Pa miery taho, jak baćki Majłza ŭsio bolš padazrajuć padvojnaje žyćcio svajho syna, jamu davodzicca adbivacca ad nadakučlivaha złydnia Plamy, jaki pačynaje ŭjaŭlać realnuju pahrozu multysuśvietu.
Taksama ŭ centr apaviadańnia vychodzić jaho siabroŭka Hvien, jakaja taksama dałučajecca da kamandy ludziej-pavukoŭ.
Linija adnosinaŭ u filmie (baćkoŭ i dziaciej, Hvien i Majłza) — časta zanadta dramatyčnaja: dyjałohi hierojaŭ stali mienš śmiešnyja i bolš sientymientalnyja. Adnosiny Majłza ź siamjoj stali bolš składanyja, akramia taho, ciapier, kali jon uziaŭ na siabie abaviazki čałavieka-pavuka, jon sprabuje zrazumieć, jak nablizicca da hetaj roli, jakuju jamu dali. Vialikaja siła patrabuje nie tolki adkaznaści, ale i ciahnie za saboj straty.
«Być Čałaviekam-pavukom — heta achviara», — kaža Majłz, i heta stanovicca emacyjnaj asnovaj filma.
Film vykarystoŭvaje ideju multysuśvietu, kab pakazać kancepcyju patencyjału: naš śviet moža być usiaho tolki adnym z mnostva mahčymych varyjantaŭ našaha žyćcia. Adnak, jak i «Usio ŭsiudy i adrazu», jon taksama akcentuje ŭvahu na tym, što samaje važnaje — trymacca za tuju realnaść, jakaja ŭ tvaich rukach, čym ujaŭlać usie astatnija.
Historyja, raskazanaja ŭ filmie, nie zavieršanaja, jana abryvajecca na samym cikavym miescy. Praciah pad nazvaj Beyond The Spider-Verse vyjdzie ŭ sakaviku nastupnaha hoda.
Bolš pra kino:
Dzieviać hałoŭnych kinastužak hetaha leta
«Pierapoŭnieny pakoj» — sieryjał, natchniony historyjaj čałavieka, u hałavie jakoha žyvuć 24 asoby
Kamientary