«Kropkava prybirajuć usich, chto asudžaŭ hvałt». U Kupałaŭskim — praciah zvalnieńniaŭ staroha kalektyvu časoŭ Łatuški?
U Kupałaŭskim, vierahodna, praciahvajuć zvalniać tych, chto paśla vybaraŭ vykazaŭsia suprać hvałtu i padtrymaŭ artystaŭ, jakija zvolnilisia ŭ znak pratestu. Pra heta «Našaj Nivie» raspavioŭ ciapier užo eks-pres-sakratar teatra Mikałaj Zajac.
U zahadzie na zvalnieńnie samoha Mikałaja ad 31 sakavika pryčynu paznačyli tak: «u suviazi z pryjomam na pracu rabotnika, dla jakoha hetaje miesca budzie asnoŭnym».
Sprava ŭ tym, što Mikałaj pracavaŭ u Kupałaŭskim pa sumiaščalnictvie — na 0,5 staŭki. U pačatku žniŭnia 2020 hoda jon płanavaŭ zrabić teatr asnoŭnym miescam, ale nie paśpieŭ:
«21 žniŭnia 2020 hoda maju pasadu vyvieli ŭ prastoj. U im ja znachodziŭsia da zvalnieńnia. Padčas prastoju zarobak składaŭ 2/3 ad akładu. U našym vypadku prastoj byŭ biez abaviazku prysutničać na pracoŭnym miescy, tamu i niejkich kankretnych zadač ni časovaje kiraŭnictva, ni novaje nie stavili. Na dniach mnie pryjšoŭ list, dzie paviedamlałasia pra majo zvalnieńnie. Z novym kiraŭnictvam ja i sam nie płanavaŭ pracavać, čakaŭ vyvadu z prastoju i źbiraŭsia zvalniacca, tamu ahułam dla mianie heta dobraja navina.
Raniej teatr byŭ miescam, dzie hurtavałasia intelihiencyja, dzie žyła biełaruskaja kultura. Na pasadu pres-sakratara Kupałaŭskaha ja pryjšoŭ u 2020-m hodzie. Było niekalki sumoŭjaŭ, apošniaje ź ich pravodziŭ Pavieł Łatuška. Było bačna, što hety čałaviek całkam addany pracy na karyść biełaruskaj kultury. Na žal, siońniašniaja ŭstanova pačynaje adychodzić ad raniejšych ideałaŭ».
Čamu Mikałaj nie syšoŭ z teatra raniej, razam ź siońniašnimi svabodnymi kupałaŭcami (usiaho było zvolniena 58 čałaviek, ź ich 36 — akciory)?
«Akciory, jakija zvalnialisia ŭ žniŭni — publičnyja asoby. Ich sychod — mužny ŭčynak, jaki zasłuhoŭvaje pavahi. U toj situacyi ja adrazu pryniaŭ rašeńnie nie zvalniacca razam z usimi. I dla teatra, i dla kupałaŭcaŭ vielmi važna było zabiaśpiečyć pracu z žurnalistami ŭ hety niaprosty pieryjad, nieabchodna było apieratyŭna paviedamlać pra ŭsiu situacyju, pra rašeńni artystaŭ. Infarmacyjnaja praca — jana časam niabačnaja, ale vielmi adkaznaja. Ad jaje zaležyć vielmi šmat, asabliva ŭ kryzisnyja momanty. Žurnalisty litaralna trymali vartu kala teatra — ź imi treba było kamuści pracavać, kaardynavać ich pracu, źviazvać z akciorami. U toj čas heta była kruhłasutkavaja praca: cikavaść da teatra i da kupałaŭcaŭ była kałasalnaja. I pres-słužba Kupałaŭskaha teatra zaŭsiody była maksimalna adkrytaja dla ŭsich kamientaroŭ».
Surazmoŭca ličyć, što ŭ ścienach teatra praciahvajucca kropkavyja zvalnieńni supracoŭnikaŭ staroj hvardyi, jakija, chaj raniej i nie zvolnilisia, ale asudzili paślavybarčy hvałt. Tak, niadaŭna, naprykład, raźvitalisia taksama z zahadčycaj trupy Kaciarynaj Zykavaj.
My sprabavali atrymać aficyjny kamientar u Kupałaŭskim, ale novaha pres-sakratara ŭ ich niama (i nie budzie jašče «paru tydniaŭ minimum»). U adździele kadraŭ teatra słuchaŭku nie brali, namieśnik hienieralnaha dyrektara «zusim nie ŭ kursie zvalnieńniaŭ», supracoŭnica pryjomnaj «sama na pracy mała dzion», a dyrektar Alaksandr Šastakoŭ uvieś dzień byŭ na naradach.
Jak tolki ŭ nas atrymajecca źviazacca z dyrektaram, my dapoŭnim navinu.
-
U Homielskim dramatyčnym teatry — kadravyja čystki. Znoŭ praz «palityku»
-
«Budzie śmiešna i baluča»: «Kupałaŭcy» prezientujuć zaŭtra novy śpiektakl. U hałoŭnych rolach — Manajeŭ, Biełachvościk, Harcujeva
-
«Rašeńnie pryjšło zvonku». Što adbyvajecca ŭ viciebskim teatry, dzie ŭ śpiektakli prahučała «Žyvie Fłandryja!» i pačałasia čarada zvalnieńniaŭ?
Kamientary