Pravasłaŭny śviatar i studentki Mieduniviersiteta pačali haładoŭki salidarnaści z palitviaźniem Łosikam

Uładzisłaŭ dasłaŭ u redakcyju list, u jakim tłumačyć matyvy svajho ŭčynku. Pryvodzim jaho tekst ź nievialikimi skaračeńniami.

«Ja, Uładzisłaŭ Bahamolnikaŭ, dałučajusia da haładoŭki Ihara Łosika.

Płanuju praciahvać, pakul haładoŭku praciahvaje Ihar. Kali zdarycca niepapraŭnaje, ja pasprabuju pratrymacca stolki ž dzion, kolki pratrymaŭsia jon.

Spadziajusia, što da hetaha nie dojdzie i jamu zamieniać mieru strymańnia na chatni aryšt. Ci jon sam admovicca ad zadumki, kali daviedajecca, što ciapier havorka idzie nie tolki pra jaho ŭłasnaje zdaroŭje.

U mianie jość asabistyja palityčnyja pohlady, ale ciapier ja pra ich nie kažu. Mnie zdajecca, što Ihar ździajśniaje pamyłku. Jaho žest mahli b acanić, ale nie ŭ kiraŭnictvie našaj krainy. Mahčyma, ja pamylajusia. Ale ich dziejańni pierakanali b mianie chutčej, čym słovy.

Ja ŭpeŭnieny, što absalutna ŭsie ludzi mohuć mianiacca. I toj čynoŭnik, ad kaho ciapier zaležyć žyćcio Ihara Łosika, moža ŭziać na siabie adkaznaść za jaho žyćcio abo syści z pasady, kab nie brać adkaznaść za inšy varyjant. I pierad tym, chto jaho źmienić, budzie stajać toj ža vybar.

Pavialičyć

Siońnia ja napisaŭ Iharu list. Nie budu adhavorvać jaho, ale paviedamlu ab svaim rašeńni. Chaj jon pastupić, jak paličyć patrebnym.

U mianie niama jakich-niebudź dasiahnieńniaŭ, kab kazać, što ja patrebien hramadstvu ci dziaržavie. Zamiest mianie moh by vyklikacca bolš hodny, ale jaho niama, a prajšoŭ ceły miesiac.

U mianie taksama jość dačka, jak u Ihara, tolki amal darosłaja. I ja straciŭ svajho baćku ŭ dziacinstvie. A siońnia, kali b pryjšłosia vybirać, ci stanie moj baćka hierojem, tak, kab choć pomnik i vulica ŭ jaho honar, ci ž zastaniecca žyvy — ja abraŭ by druhoje. Upeŭnieny, niama bolšaj adkaznaści, čym adkaznaść pierad svaim dziciem. Heta adziny čałaviek, jaki źjaviŭsia ŭ śviecie pa našaj ułasnaj voli.

Ja taksama ryzykuju, ale mahu raźličvać, što čałaviek, ad jakoha zaležyć zychod spravy, svoječasova spynicca. A Iharu Łosiku niama na što raźličvać, uładam, padobna, abyjakava, što ź im stanie.

Čuŭ, što listy nie dachodziać, ale taki list pavinien dajści, heta ŭ intaresach usich bakoŭ.

Pierakonvać Ihara zychodziačy ź mierkavańniaŭ ułasnaha dabrabytu nie stanu, tamu što sam na jaho miescy na heta nie pahadziŭsia b».

Paźniej stała viadoma, što haładoŭku salidarnaści z palitviaźniem Łosikam pačali taksama dźvie studentki Biełaruskaha dziaržaŭnaha miedycynskaha ŭniviersiteta: Marharyta Trafimovič i Eleanora Arzumanian.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0