Допіс беларускі-псіхолага пра сэкс з грузінам-Апалонам выклікаў міжгендарную сварку

Усё пачалося некалькі дзён таму, калі Суладзэ выклаў у сваім фэйсбуку скрын з часткай допісу Ліліі. Псіхолаг, якая жыве ў Батумі, шмат піша пра сваё захапленне грузінскімі мужчынамі. У той публікацыі, што зацікавіла Суладзэ, Лілія параўнала цяперашняга каханага з Апалонам: «Цяпер у мяне часам па хаце ходзіць малады Апалон, абдымае, бясконца цалуе, гаворыць пра Бога і Сусвет і чароўна *бе».

Вось як такія словы пракаментаваў музыка:

«Калі б такія словы напісаў мужык 40+, што часам у яго ў хаце ходзіць маладая Афрадыта і вось гэта вось усё, жанчыны б мужыка забілі патэльняй і перад гэтым абвінавацілі б у аб’ектывацыі, аб’юзе нейкім ці газлайтынгу. Ці што там яшчэ бывае ў такіх выпадках. Думаю, справядліва паступілі б. Напэўна. Але беларускім псіхалагіням, таксама 40+, у Батумі ці дзе там яшчэ, такое пісаць дазваляецца, яшчэ і пад 400 лайкаў там».

Той пост Суладзэ атрымаў 97 каментароў. Не ўсе былі згодныя з тым, што Лілія напісала нешта ганебнае, гучалі меркаванні, што псіхолаг проста падзялілася асабістым. Суладзэ пісаў у каментарах, што Лілія зневажае яго ў сацсетках з-за знешнасці.

Але гэта быў толькі пачатак. Цім напісаў эмацыйны допіс «пра маладых Афрадыт», дзе адзначыў, што не будзе цярпець такія каменты, а таксама выказаўся наконт заўвагі ў яго бок пра лішнюю вагу:

«Лішняя вага — гэта безумоўна х*ёва. Але гэта не павінна *баць нікога, акрамя носьбіта гэтай лішняй вагі. Ёсць х*ева колькасць пар, дзе дзяўчына стройная, а мужчына тоўсты. Дарэчы, і наадварот таксама».

Праз пару дзён Лілія напісала вялікі пост, дзе назвала паводзіны Ціма цкаваннем. Яна запыталася, як звязанае яе асабістае жыццё і фемінізм, газлайтынг і аб’ектывацыя:

«Упарта не разумею, чаму ў месцы з’яўлення Апалона сканчаецца фемінізм. Я не прыслугоўваю яму, не схіляюся, не падпарадкоўваюся. Гэта адносіны роўных. З усімі мужчынамі ў мяне былі адносіны роўных, за выключэннем іх заляцання. Мне так падабаецца.

Больш паважлівага стаўлення да сябе, чым тут [у Грузіі], я не адчувала. Суфражысткі змагаліся не за тое, каб дзяліць рахунак, а за тое, каб мець адукацыю, працу, выбарчае права і іншыя роўныя з мужчынамі правы. У чым тут супрацьлегласць з тым, што мужчына пры гэтым ахутвае цябе цяплом і клопатам, а ты яго — каханнем і пяшчотай?»

У дадатак Лілія апублікавала пост, дзе апісала магчымыя складанасці поўных мужчын у сэксе. Суладзэ ў адказ назваў Лілію «самкай чалавека» і шарлатанкай, маючы на ўвазе яе прафесію псіхолага.

Жанчына тым часам апублікавала пост пра былога мужа, дзе выклала скрыны перапіскі з ім. Там мужчына выказваўся, што ёй варта прыехаць у Беларусь і «прыняць адказнасць» — верагодна, адказнасць за сваю палітычную пазіцыю, што магло б азначаць для жанчыны пераслед. У каментары прыйшоў Цім і адзначыў, што «выкладваць асабістую перапіску ў сеціва не толькі амаральна, але і незаконна ў некаторых выпадках», а таксама выказаўся са знявагай датычна фігуры Ліліі. 

1 лістапада абодва бакі нарэшце вырашылі паставіць кропку ў канфлікце. Суладзэ патлумачыў у сацсетках, чаму так накінуўся на псіхолага. Нядаўна ён пачуў, як знаёмага італьянца шантажавала эскортніца, і той трапіў за краты, а таксама абурыўся тым, што музыку Аляксандра Памідорава абвінавацілі ў гвалце ў той момант, калі той захварэў і збіраў на дапамогу грошы. Хоць саму агрэсію ў бок жанчыны Цім асуджае.

«І вось калі я двума нагамі стаю на гэтым «квітнеючым» полі, багата ўгноеным жаночым дз*рмом у дачыненні да мужчын, мне трапляецца той няшчасны пост Ахрэмчык пра боскае сукупленне (абяцаў без лаянкі — трымаю сваё слова) з грузінскімі Апалонамі. Спачатку я нават парадаваўся за абедзвюх сабжаў: яна там перапіску з сяброўкай выклала, сяброўка таксама адэпт секты боскага сукуплення.

Але! Па меры прачытання гэтага забаўляльнага чытва бачу, што нешта ідзе не так. Феміністкі захапляюцца патрыярхальнымі рыцарамі і вось гэта ўсё. Тут чырвоная лямпачка і ўключылася: або крыжык здымі, або майткі апрані. Або фемінізм, або патрыярхат».

Музыка піша, што калі б яго каментары пра «грузінскага Апалона» не пачалі перапошчваць, нічога б не закруцілася. Далей ён прызнае, што пачаў адказваць рэзка, але «выключна ў мэтах самаабароны». Выснова Суладзэ: у гэтай сітуацыі ён — ахвяра, а жанчыны — агрэсаркі.

Лілія таксама падвяла вынікі:

«Значыць, спачатку чалавек бярэ чужую гісторыю (маю), якая да яго не мае ўвогуле ніякага дачынення, каментуе яе, прыніжаючы і абясцэньваючы прынцыпы аўтаркі («на ё*лі сканчаецца фемінізм»). Потым, калі я яму адказваю на напад, выкатвае яшчэ некалькі пастоў, прыніжаючы мой узрост, маю сэксуальнасць, прайшоўшыся па знешнасці і жаноцкасці, абясцэніўшы прафесійна, а калі я адказала яму на ўсё гэта, аказалася, чалавек проста пажартаваў. Ну, як жа гэта міла!

Насамрэч не. Гэта чыстай вады газлайтынг. Класічны прыклад. Цябе прыніжаюць, ты адказваеш, а агрэсар потым кажа: «Я пажартаваў, я няшчасная ахвяра». Не, сябручок, ты аб'юзер у касцюме авечкі» — трымаецца свайго меркавання псіхолаг Лілія.

• 2
• 3
• 7
• 60
• 3
• 0
• 0
• 0