U bieraściejca na prahułcy raptoŭna zahinuŭ sabaka: abstaviny vielmi niečakanyja, ale heta dosyć niebiaśpiečny precedent
U redakcyju Onliner.by źviarnuŭsia Eduard, jaki paviedamiŭ, što padčas zvyčajnaj prahułki zahinuŭ jaho lubimy sabaka. Abstaviny, pry jakich usio adbyłosia, šakavali chłopca.
«U toj dzień mama vyjšła z sabakam na prahułku, ale raptam patelefanavała i, kryčučy i płačučy, paprasiła terminova prybiehčy da jaje. My z ajčymam znajšli ich na lasnoj darozie. Mama stajała na kaleniach, pryciskajučy da siabie Sema.
Pobač, litaralna za niekalki krokaŭ, była apora elektrapieradač, a z-pad ziamli išoŭ dym. Elektryki, jakija pryjechali na vyklik, skazali, što sabaku zabiła tokam», — raspavioŭ Eduard i dadaŭ, što, niahledziačy na trahičny finał dla psa, jon rady, što jaho mama nie paciarpieła.
Sadovaje tavarystva «Kołas-9», dzie zahinuŭ sabaka, znachodzicca praktyčna la miažy Bresta, pobač z budaŭničym rynkam. Mama hieroja razam ź jahonym ajčymam i stafardšyrskim terjeram pa mianušcy Sem pierajechali na heta lecišča litaralna paru miesiacaŭ tamu. Eduard zastaŭsia žyć u haradskoj kvatery, ale časta pryjazdžaŭ da baćkoŭ. Trahiedyja zdaryłasia na lasnoj darozie, jakaja viadzie da dačnaha pasiołka. U toj dzień, 16 śniežnia, za niekalki chvilin da niaščasnaha vypadku, chłopiec zajechaŭ da baćkoŭ, kab viarnuć klučy ad mašyny.
— Pryjechaŭ niedzie a pałovie piataj zastaŭ mamu z Semam užo na vulicy: jany źbiralisia na prahułku. Da hetaha času škaduju, što nie abniaŭ sabaku jak śled: pabajaŭsia, što zapeckajusia. Ale ja b uvieś zapeckaŭsia, kali b viedaŭ, što baču jaho apošni raz, — z horyčču ŭ hołasie ŭspaminaje Eduard. — Ja pajšoŭ u dom, sieŭ pić harbatu z ajčymam, jak raptam razdaŭsia zvanok ad mamy. Jana kryčała, płakała i prasiła terminova prybiehčy da jaje, bo «ŭ sabaki sutarhi».
Pa słovach hieroja, jany z ajčymam zastali «adnu z tych scen, jakaja nazaŭždy ŭrezvajecca ŭ pamiać»: žančyna stajała na kaleniach na mokraj ad daždžu lasnoj darozie i pryciskała da siabie sabaku. Litaralna za niekalki krokaŭ ad ich dymiłasia ziamla kala apory elektrapieradač. Chłopiec zaŭvažyŭ, što hleba, na jakoj stajała jaho mama, była suchoj, choć pry hetym išoŭ doždž.
— Pa ŭsich prykmietach było zrazumieła, što sabaku ŭdaryła tokam. Mama da apošniaha, pakul jechali ŭ vietkliniku, spadziavałasia, što Sem vyžyvie, što ŭ jaho prosta «niejkija sutarhi». U toj momant mnie zdavałasia, što čas prosta spyniŭsia i ŭsio heta adbyvajecca nie z nami. Mama płakała, Vitalik taksama. Ja nikoli da hetaha nie bačyŭ, jak płača mužčyna. Sam ledź strymaŭsia.
Pa darozie ŭ vietkliniku Eduard źviazaŭsia ź vieterynaram, jaki ŭžo čakaŭ ich, hatovy akazać dapamohu paciarpiełaj žyviole. Ale Sema vyratavać nie ŭdałosia.
— Vyjšaŭ vieterynar i skazaŭ: «Na žal, viarnuć jaho nie ŭdałosia», — i naš śviet abrynuŭsia. Šakavanaja mama ŭ kalidory, Vitalik, jaki abdymaje sabaku, — było vielmi ciažka. Doma baćki ŭsiu noč praviali ź im [Semam].
Enierhietyki: «U zonie vysakavoltnaj linii elektrapieradač u niepahadź zabaraniajucca lubyja prahułki»
Na miesca, dzie zahinuŭ sabaka, Eduard viarnuŭsia praz 40 chvilin i patelefanavaŭ u MNS. Paźniej tudy ž pryjechaŭ staršynia sadovaha tavarystva, a potym źjaviłasia i bryhada enierhietyčnaj słužby.
— Elektryk skazaŭ, što heta cud, što mamu nie zakranuła. Išoŭ doždž, i śpiecyjalist vykazaŭ zdahadku, što albo sabaka ŭziaŭ na siabie ŭvieś udar, albo ziamla ad siły toku vysachła, i [razrad] nie daciahnuŭsia da mamy. Jon taksama adznačyŭ, što pra prablemu na hetaj linii elektryki viedali jašče da našaha zvanka, ale praz zahružanaść pryjechali nie adrazu. A kali b pieršym tam prajšoŭ čałaviek, a nie naš sabaka? Što było b ź im? Bo Sem byŭ davoli bujnym, važyŭ kala 37 kiłahramaŭ. A kali b tam išło dzicia, što ź im zdaryłasia b?
Nakolki niebiaśpiečnym moh być učastak kala apory, mahli viedać tolki śpiecyjalisty, jakija vyjazdžali na vyklik. Ale Eduard, znachodziačysia pobač z elektrykami, nie zaŭvažyŭ, ci rabili jany zamiery ŭciečki napružańnia. Z hetym pytańniem, a taksama z prośbaj prakamientavać incydent, źviarnulisia ŭ «Brestenierha».
U viedamstvie adznačyli, što ŭ toj dzień žychary Bresckaha rajona byli papiaredžany ab niespryjalnych umovach nadvorja, u pryvatnaści ab uzmacnieńni paryvaŭ vietru da 26 mietraŭ u siekundu. Tady sapraŭdy było vietranaje i daždžlivaje nadvorje, pra što raniej kazaŭ i hieroj materyjału. Praź niepahadź u Bresckim rajonie, pavodle źviestak viedamstva, było zafiksavana 16 paškodžańniaŭ u elektrasietkach. U hetuju ličbu ŭvajšoŭ i ŭčastak, dzie zahinuŭ sabaka Eduarda.
U 17:43 na dyśpietčarski punkt RES pastupiŭ zvanok ab tym, što na vysakavoltnaj linii kala ŭjezdu ŭ ST «Kołas-9» dymicca apora. Na miesca paškodžańnia dla vyznačeńnia pryčyny i ŭčastka sietki z paškodžanym elemientam była nakiravana bryhada rajona elektrasietak. U 17:46 dyśpietčaru pastupiŭ zvanok, što kala apory zahinuŭ sabaka člena sadovaha tavarystva, — havorycca ŭ kamientary.
Jak śćviardžajecca, na miescy zdareńnia enierhietyki vyznačyli, što na apory vysakavoltnaj linii praz abryŭ viazki provad adnoj z faz zakranuŭ mietaličny traviers (kanstrukcyju, jakaja słužyć dla macavańnia pravadoŭ da apory), u vyniku čaho elektryčny tok pajšoŭ pa apory ŭ ziamlu. U viedamstvie zapeŭnivajuć, što ŭ 20:10 paškodžańnie było likvidavana, a linija — uklučana pad napružańnie.
Na ŭdakładniajučaje pytańnie ab tym, čamu ŭdar akazaŭsia śmiarotnym dla sabaki i ci moh jon naškodzić žančynie, u viedamstvie adkazali, što žyvioła hieroja trapiła pad «krokavaje napružańnie» praz uciečku toku (pryčyna zhadvałasia vyšej). Kali prostymi słovami, to krokavaje napružańnie — heta napružańnie, jakoje ŭźnikaje pamiž dvuma kropkami pavierchni (u dadzienym vypadku ziamli) na adlehłaści kroku čałavieka. I čym šyrej krok, tym vyšej napružańnie. Pa sutnaści, mama Eduarda «naradziłasia ŭ kašuli», bo sabaka prabieh pa niebiaśpiečnym učastku pieršym.
— Znachodzicca ŭ achoŭnaj zonie vysakavoltnaj linii elektrapieradač padčas stychijnych pryrodnych źjaŭ, uklučajučy navalnicy, zabaraniajecca (achoŭnaja zona pavietranaj ŁEP — peŭnaja terytoryja vakoł linij elektrapieradač). Mocny viecier abarvaŭ macavańnie drota— i zdaryłasia biada.
Enierhietyki nahadali, što mokry śnieh, jaki pierachodzić u doždž, i paryvisty viecier mohuć pryvieści da paškodžańnia elektraabstalavańnia (abryvu pravadoŭ), tamu ludziam u takija momanty treba być bolš uvažlivymi.
Kamientary