Jamu pahražaje da dvuch hadoŭ źniavoleńnia.
Biełaruska Darja 5 vieraśnia hulała pa centry Varšavy (na piešachodnaj darožcy) i niečakana sutyknułasia z ahresiŭnym mužčynam: jon źlez z rovara i biez pryčyny ŭdaryŭ dziaŭčynu pa tvary. Palicyja, što pryjechała na miesca, adpuściła jaho, piša Biełsat.
Historyju biełaruska vykłała ŭ svaich sacsietkach, i jana imhnienna atrymała rezanans. Mnohija prapanoŭvali svaju dapamohu, siarod ich byli navat supracoŭniki polskaj palicyi, jakija asudzili biaździejnaść svaich kaleh. Paśla padziej Darja była ŭ šoku ad situacyi i adčuvańnia, što možna voś tak biez pryčyny źbić čałavieka na vulicy i pajści da domu biespakaranym.
«Ja ŭ žachu, u poŭnym šoku i ŭ žachu prama ciapier, kali mnie davodzicca adčuvać bol, i što niechta budzie tak siabie pavodzić. Stamiłasia ad zakona. Płaču», — pisała jana.
A praz tydzień, 12 vieraśnia, na aficyjnaj staroncy varšaŭskaj palicyi źjaviłasia infarmacyja pra toje, što 38-hadovaha mužčynu zatrymali.
«Palicyjanty z rajona Śródmieście zatrymali 38-hadovaha hramadzianina Ukrainy, jaki 5 vieraśnia ŭ viačernija hadziny na vulicy Poznańska padčas svarki ŭdaryŭ pa tvary 33-hadovuju žančynu, rodam ź Biełarusi. Palicyjanty praviali šerah mierapryjemstvaŭ, nakiravanych na dbajnaje vyśviatleńnie zdareńnia i ŭstalavańnie ŭsich śviedkaŭ incydentu. Hetyja mierapryjemstvy dazvolili pradjavić mužčynu abvinavačańni pa art. 157 par. 2 KK i art. 275 KK. Za hetyja złačynstvy jamu pahražaje da 2 hadoŭ pazbaŭleńnia voli», — havorycca ŭ paviedamleńni.
Biełaruska paviedamiła, što joj užo viadoma pra zatrymańnie mužčyny i što siońnia ŭ jaje budzie sustreča z advakatam.
«Jašče čakaju KT hałaŭnoha mozhu i kostak tvaru. Ciapier u mianie prablemy z pamiaćciu i kancentracyjaj, apuchłyja vočy, nos i skivicy, nie kažučy ŭžo pra toje, što ŭnutry i jakija źjaŭlajucca strachi», — kamientuje Darja.
Taksama jana kaža, čto atrymała šmat padobnych historyj, tamu pryzyvaje inšych žančyn nie maŭčać, kali jany sutykajucca z hvałtam: «Davajcie zmahacca, dziaŭčaty, my nie možam adpuścić heta».
Kola Łukašenka syhraŭ na rajali na «Dni narodnaha adzinstva». Jaho tata pierad hetym pryhraziŭ Treciaj suśvietnaj vajnoj20
Kamientary
2) "Taksama jana kaža, čto atrymała šmat padobnych historyj, tamu pryzyvaje inšych žančyn nie maŭčać, kali jany sutykajucca z hvałtam: «Davajcie zmahacca, dziaŭčaty, my nie možam adpuścić heta»."
Usio pravilna, padrymlivaju i mužčyn zaklikaju da taho ž - nie maŭčać, kali sutykajeciesia z hvałtam, u tym liku z žanočym. Bo kali my adpuścim "heta", to zaŭtra nas buduć nie tolki abražać i plavać u tvar, z nahody jak byccam padvyšanaj emacyjnaści (nasamreč, čaściakom prosta praź niavychavanaść i ŭśviedamleńnie ŭłasnaj biespakaranaści), a ŭ vohule vycirać ab nas abutak.
3) Čmyra nie apraŭdvaju. U takich bajavitaść čaściakom pračynajecca tolki kali majuć spravu ź dziećmi, ci babami. Byli b tam maładziony pjanyja, ci mužyk jaki, prahłynuŭ by hety ravaryst svaju abražanaść i pajechaŭ by dalej, złosna, ale cicha maciukajučysia.
Čamu tolki žančyn? Hvałt da mužčynaŭ heta norma?