Adnym z najbolš papularnych sieryjałaŭ viasny na Netflix staŭ śpin-of filma «Džentelmieny». Pahladzieli, što ŭ im takoha, i daviedalisia, jakaja rola dastałasia ŭnuku biełaruskaha palicaja Sierafinoviča, jakoha siońnia paśmiarotna sudziać u Biełarusi za vajennyja złačynstvy.
Haj Ryčy ŭ novym svaim tvory pakazaŭ, što ŭ jaho ruki na ŭsie štuki — tut jon vystupiŭ i režysioram, i pradziusaram, i scenarystam. Jahony adnajmienny film «Džentlmieny», jaki vyjšaŭ na ekranach kinateatraŭ u 2019 hodzie, byŭ nadzvyčaj śviežym, drajvovym i daścipnym. Bajavik z vydatnym akciorskim składam u kamiedyjna-iraničnym klučy raspaviadaŭ pra niebiaśpiečny śviet narkabiznesu ŭ Vialikabrytanii, dzie arystakratyčny łosk siadzib źmianiaŭsia na kantrasnyja zabiahałaŭki z vuličnymi admarozkami.
Tady film skaryŭ hledačoŭ pa ŭsim śviecie, a jahonyja vizualnyja vobrazy, jak, naprykład, spartyŭnyja kaściumy ŭ kletku, stali modnym trendam — u adnym z takich źjaviŭsia navat Łukašenka.
Film byŭ zadumany zadoŭha da taho, jak Haj Ryčy prystupiŭ da pracy nad im. Pavodle jahonych słoŭ, peŭny čas jon dumaŭ źniać jaho jak sieryjał, ale paśla addaŭ pieravahu poŭnamu mietru. Pośpiech filma, jak zaŭsiody byvaje ŭ industryi, paciahnuŭ za saboj praciah. Hetym razam užo sapraŭdy ŭ vyhladzie sieryjała.
Śpin-of praciahvaje ŭsiu tuju ž temu niebiaśpiečnaha śvietu narkotykaŭ i kryminału, ale ŭžo pakazvaje jaje z boku arystakrataŭ, jakija dazvalajuć złačyncam vykarystoŭvać svaje majontki, jakija bolš nie prynosiać prybytku, pad fiermy pa vyroščvańni kanoplaŭ.
U adzin z takich majontkaŭ viartajecca sa słužby na turecka-siryjskaj miažy ŭ miratvorčym kantynhiencie AAN Edzi Chorniman (Tea Džejms). Viartańnie jaho vyklikana tym, što baćka znachodzicca na śmiarotnym łožy, a značyć treba nie tolki raźvitacca z darahim čałaviekam, ale i pačuć, što ž jamu dastaniecca ŭ spadčynu pavodle tastamienta. Pavodle spadčynnaha prava ŭvieś majontak i tytuł hiercaha Chołsteda musili b dastacca starejšamu bratu Fredzi (Denijeł Inhs), a jon ź siastroj Čarli zadavolilisia b finansavym zabieśpiačeńniem ci darahimi padarunkami.
Ale stary hiercah unios karektyvy ŭ płany starejšaha syna, adpisaŭšy ŭsio Edzi. Fredzi ŭ šalenstvie, bo vinny 8 miljonaŭ funtaŭ narkahandlaru Tomi Dyksanu, jaki jaho ciapier zabje. Kab vyratavać šałaputnaha brata, Edzi choča pradać majontak amierykanskamu inviestaru Stenli Džonstanu (Džankarła Espazita).
Adnak na parozie źjaŭlajecca Śjuzien Hłas (Kaja Skadełaryja), jakaja adkryvaje jamu praŭdu, što razam z tytułam i majontkam jon atrymaŭ u spadčynu baćkavy spravy — vialikuju fiermu pa vyroščvańni kanoplaŭ. Śjuzien abiacaje dapamahčy Chornimanam, kab nie daviałosia zvaročvać narkabiznes i šukać inšaje miesca. Dyj i saskočyć z damoŭ, zaklučanych z baćkam Śjuzien, kryminalnym aŭtarytetam Bobi Hłasam (Rej Uinstan), nie mienš niebiaśpiečna.
Sproby razhrebci situacyju z Tomi Dyksanam atrymlivajuć niečakanaje zaviaršeńnie, kali toj patrabuje, akramia hrošaj, kab vinavaty Fredzi ŭ kaściumie vialikaha kuraniaci prynižaŭsia na kamieru.
Mienavita rola Tomi Dyksana, niastrymanaha i brutalnaha bandziuka, brata relihijnaha kiraŭnika livierpulskaha kłana, dastałasia Piteru Sierafinoviču, čyje prodki pachodziać ź Biełarusi. Ale hanarycca tut niama čym. Dzied Pitera, Symon Sierafinovič, u časy vajny słužyŭ u palicyi ŭ Miry, dzie adznačyŭsia ŭdziełam u źniščeńni tysiač miascovych jaŭrejaŭ. Paśla razam ź niemcami bieh na zachad, dzie praz polskuju armiju Andersa trapiŭ u Vialikabrytaniju.
Pra złačynstvy Symona Sierafinoviča i niaŭdałyja sproby pryciahnuć da kryminalnaj adkaznaści ŭ pavajennaj Vialikabrytanii «Naša Niva» padrabiazna raspaviadała ŭ niadaŭnim artykule.
U Sierafinoviča epizadyčnaja rola, jakaja słužyć zaviazkaj i ruchavikom dla ŭsiaho sieryjała, ale ź joj jon spraŭlajecca vydatna, u hetym jamu dapamahajuć i hrubyja rysy tvaru, i niezvyčajna nizki hołas.
Spraŭlajecca našmat lepš, čym vykanaŭca hałoŭnaj roli Edzi Chornimana — Tea Džejms, raniej viadomy pa sieryi padletkavych filmaŭ «Dyvierhient». Jaho strohi, pazbaŭleny emocyj tvar — heta nie hulnia, jak u inšych kaleh pa stužcy, a prosta fizijałahičnaja asablivaść, jakaja pasuje dla modnych časopisaŭ, ale nie vielmi dla kiniematohrafa. Tak, akciory z kamiennym tvaram i raniej damahalisia pośpiechu svajoj brutalnaściu, ale źjaŭleńnie takoha ŭ hałoŭnaha hieroja ŭ lohkim kamiedyjnym sieryjale vyhladaje nie lepšym vybaram.
Kamičnaha ŭ sieryjale sapraŭdy šmat, u pieršuju čarhu heta hipierbalizavanyja vobrazy, jakija pracujuć na kantraście, ale toj vastryni žartaŭ, jakimi zapomniŭsia film «Džentlmieny», tut i blizka niama. Šmat satyry vyšejšaha śvietu i arystakratyi, bluźnierstva, adsyłak da papularnaj kultury i da kultavych majstroŭ.
Kamičny časam navat vybar akcioraŭ. Tak, naprykład, Džankarła Espazita, jaki vykanaŭ rolu vytančanaha miljardera Stenli Džonstana, jaki choča vykupić majontak Chołsted, raniej užo vykonvaŭ rolu narkahandlara ŭ zvyšpapularnym sieryjale «Razyścisia vaŭsiu», a akramia taho viadomy jak piersanaž miema «My nie adnolkavyja».
Ahułam sieryjał — heta sitkam, dzie ŭ kožnaj z vaśmi sieryj źjaŭlajucca svaje prablemy, vyrašeńniem jakich i zaniatyja hałoŭnyja hieroi. Asnoŭnyja piersanažy i miesca dziejańnia nie źmianiajucca, jak kalejdaskop źmianiajucca tolki złačyncy, ź jakim davodzicca mieć spravu — kosaŭski ałbaniec, irłandskija padarožniki-kantrabandysty, šalonaja łacinaamierykanka z mačete dy pajechaŭšy hałavoj susied-nacyst.
Uvieś hety brud papieramienna čarhujecca z čapurystymi manierami arystakrataŭ, bahatymi interjerami zaharadnych siadzib z aryhinalnymi pałotnami Hiejnsbara na ścienach. Hałoŭnyja hieroi taksama prapisanyja dosyć jarkimi, zapaminalnymi, choć i steretypnyja — ale ž na toje i isnuje kamiedyja, kab ekspłuatavać znajomyja stereatypy.
U vyniku atrymałasia hrymučaja sumieć sieryjała «Karona» pra brytanskuju karaleŭskuju siamju, sieryjała «Biessaromniki» pra biestałkovych marhinałaŭ dy estetyki staličnaha barbieršopa z baradatymi dziadźkami, kubinskimi cyharami, darahim ałkaholem i skuranymi padšyvanymi kresłami.
Akramia ahulnaj estetyki i pieraniataj siužetnaj kanvy, z aryhinalnym filmam sieryjał mała što źviazvaje i jahonaha ŭzroŭniu nie dasiahaje. Tut niama śviežych aŭtarskich idej, niama iskramiotnaha humaru, niama vydatnaj akciorskaj hulni — usiaho taho, čym byŭ słavuty film Haja Ryčy.
Film «Džentlmieny» byŭ zabłytanym kłubkom nievialikich historyj, dzie kožnaja ciahnuła za saboj nastupnuju, sieryjał — pramaja nitka, na jakuju naviešany nieabaviazkovyja historyi.
Tyja, chto chacieŭ znoŭ pahruzicca ŭ prycharošany złačynny śviet, absalutna fentezijny, ale dosyć pierakanaŭčy, zastanucca całkam zadavolenyja, inšych hledačoŭ chutčej čakaje rasčaravańnie ad pierabolšanych čakańniaŭ.
«Džentlmieny» całkam mohuć zadavolić patrebu zaniać paru viečaroŭ prahladam jakasna źniataha sieryjała — karcinka tut vydatnaja, sakavitaja, pradumanaja da drobiaziaŭ, hetaha nie adabrać, — ale na bolšaje jon nie pretenduje.
Kamientary