«My paspadziavalisia, što čarhovy raz praniasie. Nie praniesła». Jašče ŭ 2022 hodzie jany spakojna prajazdžali miažu. Ciapier pajezdka stała dramaj
Siamiejnaja para pieraścierahaje ad pajezdak u Biełaruś usich, chto maje choć niejkuju historyju aktyŭnaści i žyvie za miažoj. Ich pajezdka skončyłasia štampam ab zabaronie ŭjezdu na piać hadoŭ. Kab mieli biełaruskija pašparty, to pajechali b u zusim inšaje miesca.
Svaim vopytam mužčyna padzialiŭsia ŭ sacyjalnych sietkach.
Za miažoju siamiejnaja para žyvie amal dva dziasiatki hadoŭ i maje zamiežnaje hramadzianstva. Ad biełaruskaha hramadzianstva mužčyna admoviŭsia jašče da padziej 2020 hoda.
Siamja naviedvała svajakoŭ u Biełarusi niekalki razoŭ u 2021—2022 hadach. Apošni raz byli prykładna hod nazad.
Jak raspaviadaje mužčyna, na hety raz u punkcie propusku «Katłoŭka» kali jon prachodziŭ pašpartny kantrol, to supracoŭnik vyklikaŭ načalnika źmieny, i toj paprasiŭ prajści razam z telefonam za im.
Padčas karotkaj razmovy načalnik źmieny sprabavaŭ daviedacca, ci maje mužčyna inšy pašpart. Zatym, pakul mužčyna čakaŭ u kalidory, pamiežnik prabivaŭ jaho danyja, niekudy telefanavaŭ.
Dalej padarožnika adviali na druhi pavierch. U kabiniecie №13 u jaho adbyłasia razmova z dvuma čałaviekami ŭ formie. Mužčyna vykazvaje zdahadku, što heta byli hebisty.
Adzin ź ich paprasiŭ razbłakavać telefon. Mužčyna adznačaje, što jany z žonkaj zahadzia vydalili z telefonaŭ faktyčna ŭsio, ale ŭ jaho zastaŭsia instahram. Tam uvahu ludziej u formie pryciahnuli zdymki z prezientacyi knihi Alesia Bialackaha ŭ Ńju-Jorku, akcyi pratestu suprać vajny ŭ Vašynhtonie, a taksama fota z ekskursii ŭ litoŭski Sojm, na jakoj mužčyna staić za trybunaj pobač z ukrainskim ściaham.
Jak piša mužčyna, akramia źmieściva telefona słužbovyja asoby cikavilisia jaho palityčnymi pohladami, staŭleńniem da ciapierašniaj ułady ŭ Respublicy Biełaruś, a taksama metaj pajezdki.
Dalej na razmovu i pravierku telefona vyklikali žonku. Siarod inšaha cikavilisia jaje byłoj pracaj u EHU. Na šerah pytańniaŭ žančyna admoviłasia adkazvać.
Žonka paśla raspaviała, što supracoŭnik, jaki praviaraŭ telefony, skazaŭ, što najlepšaje, što moža ich z mužam čakać, heta zabarona ŭjezdu ŭ Biełaruś na piać hadoŭ. A kali b jany byli hramadzianami Biełarusi, to pajechali b nie nazad u Litvu, a zusim u inšaje miesca.
Telefony byli viernutyja adrazu paśla hutarki. A voś pašpartoŭ daviałosia pačakać. Ich viarnuŭ načalnik źmieny z pastaŭlenym štampam «Ujezd zabaronieny» i patłumačyŭ, što zabarona dziejničaje piać hadoŭ.
Jak raspaviadaje mužčyna, načalnik źmieny pravioŭ ich da apošniaj budki na biełaruskim baku i skazaŭ iści ŭ bok Litvy, što jany i zrabili.
Mužčyna horka iranizuje, što «my ŭdziačny losu, što ŭžo nie majem hramadzianstva svajoj Radzimy. Bo mahło być našmat horš».
«Niahledziačy na parady mnohich razumnych ludziej, my paspadziavalisia, što čarhovy raz praniasie. Nie praniesła. Choć kali b jany padniali archivy i kryšku lepš pašukali infu pra mianie, to mahčyma i litoŭski pašpart nie dapamoh by»,
— piša mužčyna i papiaredžvaje, što ciapier nie čas jechać u Biełaruś, navat kali vy nie źjaŭlajeciesia jaje hramadzianami.
Čytajcie jašče:
Kamientary