«Pieršyja dźvie chviliny dumaŭ, što heta žart». Naviednik sieminara pa biaśpiecy, da jakoha dałučyŭsia KDB, raskazaŭ, što tam adbyvałasia
Vyjaviłasia, što KDB apłaciŭ arhanizacyju sieminara.
Sam sieminar naviedniku spadabaŭsia nie nadta — maŭlaŭ, kazali tam zanadta ahulnyja i banalnyja rečy. «Z taho, što ja čuŭ, było mała realna karysnaha — byŭ niejki ajcišnik, jaki raspaviadaŭ pra virusy i fišynh, i Viačasłaŭ Siŭčyk, jaki bolš zhadvaŭ bajek z 90-ch, čym pra biaśpieku kazaŭ. Siadzieŭ i dumaŭ, što, moža, darma pryjšoŭ», — kaža surazmoŭca.
«Paśla, padčas lekcyi ajcišnika Aksionaŭ uskokvaje, akuratna jaho pierabivaje i kaža — maŭlaŭ, z nami choča pahutaryć «sponsar i arhanizatar». Ja dumaju — čaho, jaki jašče sponsar? Bo byŭ peŭny, što sieminar tranślujuć u zumie dla tych, chto nie zdoleŭ paŭdzielničać afłajn.
U efir vyjšaŭ zahrymiravany [prapahandyst Ihar] Tur, a paśla kadebešnik. U zali paŭstała poŭnaja cišynia, nichto ničoha nie kazaŭ, tolki čałaviek z Chaba padbieh i vyklučyŭ Byčaka (prapahandyst Ihar Tur paśla skazaŭ, što zrabili heta niekarektna i było čuvać usio, što adbyvajecca ŭ zali. — NN). Ja padumaŭ, što heta peŭna žart i zaraz skažuć, maŭlaŭ, kab tak nie było — dbajcie pra biaśpieku.
Ale zrazumieŭ, što nie, bo čałaviek z Chaba pabieh kudyści telefanavać, a sieminar na hetym skončyli. Siŭčyk zapytaŭsia ŭ Aksionava pra toje, dzie jon znajšoŭ hetaha «sponsara i arhanizatara», Aksionaŭ byŭ u poŭnaj razhublenaści, adkazvaŭ niešta niaŭciamnaje. U vyniku Siŭčyk skazaŭ: «Aleh, nu ty b choć paraiŭsia».
Astatnija siadzieli moŭčki ŭ šoku, častka pačała vychodzić z zały. Ja nieŭzabavie taksama vyjšaŭ».
Druhi naš surazmoŭca, jaki byŭ na sieminary, raskazaŭ amal identyčnuju historyju.
My źviarnulisia da Aleha Aksionava, jaki paćvierdziŭ nam, što arenda pamiaškańnia i kava-brejk vyjšli «za košt KDB». Na astatnija pytańni Aleh adkazać pakul nie hatovy.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆŠto za čamadan nosić kala Łukašenki jahony achoŭnik? Nie, tam nie jadziernaja knopka20
Kamientary