«Mahčyma, varta rychtavacca da horšaha» — Taćciana Sieviaryniec
Taćciana Sieviaryniec, maci palityka, raspaviała «Narodnaj Voli» pra apošnija naviny ad syna, asudžanaha na siem hadoŭ kałonii.
21 červienia 2023 hoda ŭ Škłovie adbyŭsia praces pa zamienie Sieviaryncu režymu ŭtrymańnia. Sud pastanaviŭ pieravieści palityka ŭ turmu terminam na try hady, jaho pieraviali ŭ hrodzienskuju turmu.
— Užo pryjšli viestki ad syna z turmy ŭ Hrodnie, — kaža Taćciana Sieviaryniec. — Pry hetym spačatku adrazu try listy atrymała, paśla čaho bolš za tydzień ničoha nie było. Zatym adrazu siem listoŭ dajšli da mianie, i praz čas jašče adzin dajšoŭ. Ja zapisvaju numary paštovak, tamu baču, što abjavilisia navat tyja listy, jakija ličylisia źnikłymi.
Jašče mianie ździviła, što na adnym liście syn paznačaje adzin numar kamiery ŭ Hrodzienskaj turmie, u druhim — druhi, u trecim — treci. Nie viedaju, što tam adbyvajecca, mahčyma, syna pierakidvajuć z kamiery ŭ kamieru. Spačatku ž byŭ karancin, a zatym pieravodzili ŭ atrad.
Ja, darečy, kali dasyłaju synu listy, to abaviazkova razam z čystymi kanviertami i listami, bo ŭ Paŭła pakul niama mahčymaści tam štości nabyvać.
— Ciapier jon znachodzicca na strohim režymie?
— Tak, i heta ŭpłyvaje na pieradačy, banderoli i inšaje. Mahčyma, varta rychtavacca da horšaha, chacia, nakolki mnie viadoma, prava na niejkija mizernyja pieradačy majuć viaźni navat na turemnym režymie.
Tym nie mienš, Paša trymajecca, usim pryvitańnie pieradaje. Usio razumieje — i ŭsio viedaje. A kali pra štości i nie viedaje, to zdahadvajecca, jak jano pavinna być. Syn — čałaviek vielmi adukavany.
— Što jašče Pavieł piša ŭ listach?
— Paviedamlaje koratka: «Dziakuj Bohu, u mianie ŭsio dobra». Naturalna, što nijakich padrabiaznaściaŭ svajho znachodžańnia ŭ turmie nie moža napisać, cenzura hetaha prosta nie prapuścić na volu. Pra toje stała zrazumieła ŭžo daŭno.
Naprykład, kali ja była na karotkaterminovaj sustrečy z synam u kałonii, to zapytała ŭ jaho: «Dzietańka, raspaviadzi, jak ty tut?» U adkaz Paša tolki pamatlaŭ na baki hałavoj, maŭlaŭ, niamožna pra heta.
— Raniej Pavieł pastajanna dasyłaŭ z kałonii malunki — i dla vas, i dla svajho syna. A ŭ turmie ci jość mahčymaść malavać?
— I z turmy malunki dasyłaje — štości synu Francišku, partret plamieńnicy namalavaŭ… Jaho zachapleńnie zastajecca pry im, niezaležna ad taho, dzie adbyvaje pakarańnie.
Darečy, kali pahladzieć na kartu tych miescaŭ u Biełarusi, dzie siadzieŭ Pavieł, to atrymlivajecca kryž. A siadzieŭ jon z poŭnačy na poŭdzień, i z uschodu na zachad. Voś taki admysłovy kryž, jaki syn niasie ŭsio svajo žyćcio.
Kamientary
i zavušnicy