Łukašenka: «Rasija nikoli nie prajhraje vajnu. Nikoli». I sprabuje ŭbić klin miž kiraŭnictvam Ukrainy i vajskoŭcami

U intervju biełaruskim i zamiežnym žurnalistam 16 lutaha Alaksandr Łukašenka kazaŭ, što jon nie vieryć u parazu Rasii. Na jaho dumku, Rasija nie moža prajhrać, choć moža i nie pieramahčy.

«Cudy mohuć zdarycca, što Rasija nie pieramoža. Ale Rasija nikoli nie prajhraje vajnu. Nikoli. I amierykancy pieršymi skazali: u žyćci nie było i nie budzie, kab jadziernaja dziaržava, prytym u jadziernym dačynieńni najmacniejšaja ŭ śviecie, prajhrała hetuju vajnu», — skazaŭ jon.

Alaksandr Łukašenka dapuściŭ, što vieści pieramovy pavinny vajskoŭcy, pazicyja jakich, na jaho dumku, adroźnivajecca ad pazicyi prezidenta Ukrainy Uładzimira Zialenskaha.

«Kali ŭžo absalutna adkryta, moj punkt hledžańnia: zaŭsiody jość z kim havaryć ab miry. Dumaju, jak by dziŭna heta ni zdavałasia, hety dyjałoh treba vieści — ja pierakanany ŭ hetym — z vajskoŭcami Ukrainy. Vajskoŭcy Ukrainy majuć trochi, miakka kažučy, adrozny punkt hledžańnia i pazicyju ad palitykaŭ i prezidenta Zialenskaha.

I Uładzimir Zialenski heta vydatna viedaje. I budučyja, jak mnohija ŭžo kažuć, pierastanoŭki ŭ vajskovym błoku jak raz kažuć pra heta. Samyja prafiesijnyja vajskoŭcy bolš za ŭsio pierakananyja, što vajnu treba spyniać. Vy pabačycie, što nam usio roŭna — i rasijanam pierš za ŭsio — daviadziecca damaŭlacca z vajskoŭcami Ukrainy. I nijakija palityki, a vy bačycie, jakija tam palityki — z usiaho śvietu sabrali havarkija hałovy. Havaryć, viedajecie, — nie pracavać. Havaryć usie ŭmiejuć, a voś pajści pavajavać na froncie ci chacia b tudy źjeździć padčas boju — jany tam nie byli. Arastoviča, niebaraku, vykinuli, a tam usie takija havarkija. Vajskoŭcy heta razumiejuć, — pravodziŭ svaju dumku Alaksandr Łukašenka. — I jany hatovyja miljonami ŭkraincaŭ achviaravać — cytata. Vajskoŭcy heta razumiejuć. I vajskoŭcy zmohuć damovicca», — skazaŭ jon.

Nasamreč, toje, što jon nazvaŭ cytataj — cytata nie z kahości z zachodnich ci ŭkrainskich palitykaŭ, jakija nikoli takoha nie kazali, a z rasijskaj i łukašenkaŭskaj prapahandy. 

Alaksandr Łukašenka ličyć, što z Rasijaj možna damovicca, kali admovicca ad patrabavańnia vyzvalić akupavanyja terytoryi Ukrainy. Na jaho dumku, na takoje nie moža pajści palityčnaje kiraŭnictva, ale vajskoŭcy ŭ stanie zrabić taki krok.

«Z Rasijaj možna damovicca ab niejmaviernym. Kropka. Ab niejmaviernym. Ale treba rabić kroki ŭ hetym kirunku. I nie stavić papiarednija ŭmovy, pierad tym, jak sieści za stoł pieramovaŭ. Pastaviŭšy papiarednija ŭmovy typu «sychodźcie z terytoryi, jakuju vy zachapili, — byccam by spraviadliva, ale ŭ hetym vypadku heta kaža pra toje, što jany nie chočuć sadzicca za stoł pieramovaŭ. Tamu aryjentavacca treba na vajskoŭcaŭ, kali palityki hetaha nie razumiejuć. Ale tolki jak niejkaja inšaja siła (ja liču, što heta vajskoŭcy), siadzie za stoł pieramovaŭ, pahladzicie, jak zaśpiavajuć palityki i kiraŭnictva Ukrainy», — dadaŭ jon.

Łukašenku chaciełasia b, kab Ukraina pierastała atrymlivać ad Zachadu novyja ŭzbrajeńni.

«Ciapier ejfaryja: «ahresar» i inšaje. Nibyta spraviadliva. I hetak dalej, i da taho padobnaje. Ciapier heta tak. Ale projdzie čas (ludzi, bačycie, u jakoj situacyi — i nie tolki na Danbasie, ale i ŭ Lvovie, i ludzi ŭ jaho spytajuć: «Čamu my ŭsio žyćcio pavinny mučycca? Dziela čaho? Što dalej?» A dalej u Zialenskaha — da apošniaha ŭkrainca vajna [prapahandysckaja ŭstanoŭka rasijskaj prapahandy — Ukrainie vyhadniej prymirycca sa stratami terytoryi, čym dalej vajavać — NN] i hetak dalej. Kamu heta padabajecca. Tamu, jak dalnabačny palityk, kali moža troški napierad pahladzieć, jon nie pavinien biehać pa Zachodniaj Jeŭropie i prasić F-16 ci jašče niejkija źniščalniki i RSZA dalokaha dziejańnia. A pavinien dumać pra toje, jak spynić vajnu, kab nie zahinuli jašče tam 100-200-300 tysiač ukraincaŭ. Voś pra što siońnia havorka. Prosta Zialenski pavinien razumieć: jon prezident, heta jaho kraina, jaho dziaržava i treba pravodzić samastojnuju palityku. Nie možaš — toje, što jon nie moža, my heta bačym — značyć, buduć rabić inšyja. Chto — ja ŭžo skazaŭ. U hetaj situacyi. Mahčyma, jana źmienicca i inšyja ludzi buduć damaŭlacca. Lubaja vajna zakančvajecca miram, dyk davajcie ciapier jaje skončym. Ciapier bolš vyhadnyja ŭmovy dla Ukrainy. Skončyć hetuju vajnu, i dalej ruchacca. I tut Ukrainu buduć padtrymlivać usie. A ja budu pieršym. Kali my budziem siadzieć za stałom pieramovaŭ. Dzie chočacie», — skazaŭ jon.

Da pačatku vajny Alaksandr Łukašenka śćviardžaŭ, što jana «pradoŭžycca try-čatyry dni», tamu što Ukraina nie zmoža supraćstajać rasijskaj armii. U pieršyja miesiacy vajny jon nieadnarazova zaklikaŭ Ukrainu kapitulavać, pradrakajučy, što dalej umovy dla kapitulacyi buduć horšyja.

Ën praciahvaŭ kazać toje samaje paśla adstupleńnia rasijskaj armii z poŭnačy Ukrainy, ale spyniŭ hetyja vykazvańni paśla razhromu rasijskich vojskaŭ pad Iziumam i vyzvaleńnia Chiersona.

Raniej naratyvy Alaksandra Łukašenki na ŭkrainskuju tematyku byli pradvyznačanyja biahučymi ŭstanoŭkami rasijskaj prapahandy. 

Na dumku mnohich analitykaŭ, paražeńnie Rasii va Ukrainie moža pryvieści i da padzieńnia prarasijskaj dyktatury Alaksandra Łukašenki ŭ Biełarusi, jakaja isnuje za košt rasijskich datacyj.

• 10
• 71
• 47
• 3
• 7
• 34