Što adbyvajecca ŭ biełaruskim kiniematohrafie? Sabrali cikavyja stužki, jakija možna pahladzieć u kinateatrach ci doma
Temy viery, kachańnia, ałkahalizmu, prahi pomsty, palityki — sabrali ŭ adnym miescy vartyja ŭvahi stužki, jakija zdymalisia biełaruskimi tvorcami, apošnim časam.
U centry ŭvahi — śviatary
Kiniematahrafisty Maksim Maksimaŭ i Andrej Lipaŭ užo niekalki hod zdymajuć poŭnamietražnyja stužki ŭ Biełarusi. Niahledziačy na ŭsie składanaści, heta ich pryncypovaja pazicyja: zdymać na radzimie i zadziejničać u pracesie biełaruskich akcioraŭ.
U tvorčaj bijahrafii majecca sumiesny z režysioram Mitryjem Siamionavym-Alejnikavym film «Zabaronienaja zona» pra kampaniju maładych ludziej, jakija apynulisia niepadalok ad Čarnobyla i trapili ŭ žorstkuju zavarušku (film na siońnia dastupny ŭ siecivie).
Apošniaja zavieršanaja praca «Pustaja carkva» raspaviadaje pra maładoha śviatara, jaki pryjazdžaje ŭ pravincyjnaje miastečka i pačynaje mianiać žyćcio jaho nasielnikaŭ (nie biez składanaściaŭ, viadoma).
Stužka cikavaja chacia b zornym naboram akcioraŭ. Śviatara hraje Maksim Brahiniec z RTBD. Taksama ŭ filmie zadziejničanyja Anton Žukaŭ, Maryja Paddubnaja, narodnaja artystka Biełarusi, jakaja praciahvaje hrać u Kupałaŭskim teatry, Zinaida Zubkova. Zaśviaciŭsia tut i Alaksandr Ždanovič, viadomy šyrokaj aŭdytoryi jašče jak Malavanyč.
«Našaj Nivie» raspaviali, što ŭmovy prakatu jašče abmiarkoŭvajucca, kamanda anansuje naviny ŭ svaich sacsietkach.
A voś dastupnyja dla prahladu źniatyja Andrejem Leskinym «Leki dla Viery», taksama kalarelihijnaj tematyki. Hety film kinakrytyki nazyvajuć pravasłaŭnaj dramaj. U centry historyi tut znoŭ — śviatar i vykliki, jakija kidaje jamu žyćcio. U žonki Michaiła znachodziać ankałohiju, i dla taho, kab vylečyć kachanuju, mužčyna, akramia słužbaŭ, pačynaje pracavać jak dalnabojščyk. Praŭda, žonka, na žal, usio adno pamiraje.
U hałoŭnych rolach źnialisia viadomyja rasijskija i biełaruskija akciory — Pavieł Charłančuk-Južakoŭ, Makar Zaparožski, Valeryja Młynar.
Raskryvajučy temu ałkaholnaj zaležnaści
Na nastupnuju stužku ŭžo možna naŭprost zaraz schadzić u VOKA CINEMA by Silver Screen u «Dana Mall» — biełaruski film «Abnoŭka» režysiorki Iryny Brel u prakacie da 13 lipienia.
U centry ŭvahi — historyja kachańnia syna da maci. Hałoŭnaja hierainia Luda sprabuje dać rady ałkaholnaj zaležnaści i viarnucca da narmalnaha žyćcia, znajści pracu, zaviazać ź minułym i być razam z synam. Niečakany pavarot daje toje, što jaje syn akazvajecca zamknionym adzin u kvatery na dva tydni.
Film, darečy, hruntujecca na realnych padziejach, što adbylisia ŭ adnym ź biełaruskich haradoŭ bolš za 12 hadoŭ tamu, što tolki dadaje cikaŭnaści.
I, kaniečnie, nie biez paznavalnych akcioraŭ: naprykład, Kryściny Drobyš, Paliny Kaciašovaj, Hienadzia Traćciakova, Andreja Dabravolskaha i inšych.
Zabojstva maci i praha pomsty
U siecivie možna znajści adzin z apošnich filmaŭ biełaruskaj režysiorki Alaksandry Butar — «Mišeń» (jana, naprykład, raniej pracavała nad praciaham kultavaj stužki «Biełyja rosy»). Praŭda, miarkujecca, što heta — pirackija kopii, jakija mahli trapić u internet paśla fiestyvalnaha prahladu na «Akno ŭ Jeŭropu»
Adno tolki apisańnie siužeta tut intryhuje: «Dziaŭčynka ŭ malenstvie stała śviedkaj zabojstva maci. Pry hetym na miescy złačynstva sa zbrojaj u rukach jana zaśpieła ŭłasnaha baćku. Zamiest tłumačeńniaŭ i apraŭdańniaŭ baćka ŭ toj ža dzień «pazbaviŭsia» ad jaje — zdaŭ u dziciačy dom. Trynaccać hadoŭ jana vynošvała płan pomsty. A kali vyjšła na volu, adpraviłasia na pošuki baćki sa zbrojaj u rukach».
Kachańnie pamiž dačkoj aŭtaryteta i synam prakurorki
Jašče adzin poŭnamietražny film biełaruskaj vytvorčaści, jakija paśla prakatu ŭ kinateatrach možna adšukać u internecie — heta «Vitajem u siamji» Uładzimira Zinkieviča (aŭtara našumiełaha «Spajs Bojz»).
Kamiedyjnaja drama raspaviadaje historyju Leanida Ivanaviča — miascovaha kryminalnaha aŭtaryteta, u dačku jakoha niečakana zakachaŭsia syn prakurora. Čym usio heta skončycca, možacie daviedacca sami, biez spojleraŭ.
Refleksii z nahody biełaruskich pratestaŭ
Pra stužki, pryśviečanyja pratestam-2020 hoda, my ŭžo pisali raniej. Ale budzie niališnim nahadać, što ŭ hetym rečyščy na dadzieny momant majecca.
Pa-pieršaje, stužka Alaksieja Pałujana «Kuraž», dzie padziei vybaraŭ 2020-ha hoda ciesna pieraplatajucca ź losam akcioraŭ Svabodnaha teatra.
Pa-druhoje, siurrealistyčnaje vykazvańnie na temu žniŭnia ad režysiorki Sašy Kułak pad nazvaj «Mara». Pa-treciaje, stužka «Kali kvietki nie maŭčać» aŭtarstva Andreja Kuciły, jakaja pačałasia ź vielmi pryvatnaj historyi — na Akreścina apynułasia siastra Andreja.
Nu i, biezumoŭna, źniaty adnym kadram paŭtarahadzinny hulniavy repartaž MINSK Barysa Huca, jaki pačaŭ u traŭni svoj prakat za miažoj z Estonii, dzie i zdymaŭsia.
A što «Biełaruśfilm?»
A što z «Biełaruśfilmam», možacie spytać vy. Nu, naprykład, znoŭ kino pra vajnu. 8-sieryjny sieryjał, drama «Połymia pad piepłam» Ivana Paŭłava zdymaŭsia sumiesna ź Ministerstvam abarony i byŭ prezientavany roŭnieńka ŭ «hod histaryčnaj pamiaci». Stužka pakazvaje tuju pracu pa humanitarnym raźminavańni terytoryi krainy, jakaja pačałasia z aficyjnym skančeńniem Druhoj suśvietnaj vajny.
Kamientary
https://youtu.be/le7OKL6wZqo?t=770