Siońnia pajšoŭ z žyćcia viadomy historyk i archivist Uładzimir Adamuška.
Naradziŭsia navukoviec 1 studzienia 1952 hoda ŭ vioscy Padhajnie Karelickaha rajona ŭ siamji viaskovych nastaŭnikaŭ. Advučyŭsia na fiłałahičnym fakultecie BDU.
U pieryjad z 2002 pa 2006 hady zajmaŭ pasadu staršyni Kamiteta pa archivach i spravavodstvie pry Saviecie Ministraŭ Respubliki Biełaruś. Z 2006 pa 2016 hady — dyrektar Departamienta pa archivach i spravavodstvie Ministerstva justycyi Respubliki Biełaruś. Łaŭreat Dziaržaŭnaj premii Respubliki Biełaruś (2002). Uznaharodžany ordenami Družby narodaŭ (1986) i Francyska Skaryny (2007). Kandydat histaryčnych navuk (1988).
Uładzimir Adamuška braŭ aktyŭny ŭdzieł u rabocie Biełaruskaha respublikanskaha fondu «Uzajemarazumieńnie i prymireńnie», źjaŭlaŭsia pradstaŭnikom urada Respubliki Biełaruś u Apiakunskaj radzie fondu FRH «Pamiać, adkaznaść i budučynia».
Uładzimir Ivanavič zrabiŭ vialiki ŭniosak u daśledavańnie prablemy vyvazu hramadzianskaha nasielnictva na prymusovyja raboty ŭ Hiermaniju i repatryjacyi paśla vajny. Jon źjaŭlaŭsia suaŭtaram pracy «Biełaruskija astarbajtary» (kn.1—3, 1996—1998).
Bajpoł nazvaŭ imiony mahčymych zabojcaŭ Andreja Zielcara. I zajaviŭ, što siłavika «Nirvanu» zastreliŭ svoj ža6
Kamientary