Łukašenka: U Minsku budavać my nie budziem

«Zabiaśpiečyć usich minčan žyllom u haradskoj miažy ŭžo niemahčyma <…> Pa hustacie zasialeńnia Minsk u paŭtara-try razy pieravysiŭ takija jeŭrapiejskija stalicy, jak Bierlin, Viena, Rym, Praha i Stakholm», — zajaviŭ Alaksandr Łukašenka 29 listapada na naradzie pa raźvićci žyllovaha budaŭnictva ŭ Minsku.

«Darečy, my žyllo ŭ horadzie budujem nie tolki dla minčan, my pa-raniejšamu praciahvajem mietadyčna i metanakiravana, lubymi šlachami i sposabami ściahvać z krainy ludziej u centr. Nakont hetaha maje rašeńni viadomyja. Prašu ich vykonvać», — źviarnuŭsia Łukašenka da kiraŭnikoŭ stalicy.

Jon nahadaŭ, što ŭ haradskuju miažu ŭklučana častka ziamiel Minskaha rajona. «Ale taki padychod maje svaje abmiežavańni. Nam ni ŭ jakim vypadku nielha vyvodzić z abarotu sielskahaspadarčyja ŭhodździ», — adznačyŭ Łukašenka.

Jak paviedamlaje pres-słužba prezidenta, na dumku kiraŭnika dziaržavy, nadalej najbolš pierśpiektyŭnym kirunkam horadabudaŭnictva pavinna stać budaŭnictva žylla, infrastruktury, abjektaŭ sacyjalnaj i pramysłovaj śfiery ŭ haradach-spadarožnikach: «Rašeńnie ŭ hetaj častcy pryniataje, a vynikaŭ dahetul niama».

«Aryjentujcie minčukoŭ na toje, što ŭ Minsku my budavać nie budziem, — zajaviŭ jon. — A to my stvorym prablemy nie tolki dla dziaciej minčukoŭ, ale i dla ciapierašnich žycharoŭ, jany jašče dažyvuć da taho času, kali tut niemahčyma budzie nie toje što prajści i prajechać, narmalnym pavietram dychać budzie niemahčyma. Tamu treba zabyć ab tym, što ŭ ramkach kalcavoj darohi my razhorniem maštabnaje budaŭnictva. My nie budziem pieraciahvać usiu krainu ŭ Minsk. Budavać treba tam, dzie nam treba! I ludzi tudy pryduć».

Jak paviedamiŭ na naradzie staršynia Minharvykankama Mikałaj Ładućka, u Minsku na čarzie majučych patrebu ŭ palapšeńni žyllovych umoŭ staić 265 tys. siemjaŭ i hramadzian. Pavodle jaho słoŭ, za 10 hadoŭ hetaja čarha pavialičyłasia ŭ dva razy, a pryčynaj źjaŭlajecca mihracyjny pryrost nasielnictva z rehijonaŭ.

«Čamu vy ličycie, što hetuju čarhu my pavinny zabiaśpiečyć i zabiaśpiečyć nieadkładna? — zajaviŭ jamu ŭ adkaz Łukašenka. — Kali ŭ čałavieka niama mahčymaści pabudavać u Minsku, a budzie ŭ Łahojskim rajonie, dzie dajuć dobry dom i pracu, to čałaviek niachaj dumaje: čakać tut u čarzie abo pajechać žyć u narmalnym domie i vychoŭvać dziaciej. Voś hałoŭny pasył i kanceptualnaja reč, pra jakuju ja zaŭsiody kažu! A to vy abiacajecie — my pabudujem, i ludzi siadziać i čakajuć. Minčanie pavinny razumieć: budaŭnictva budzie, ale ŭsich u stalicy žyllom nie zabiaśpiečyć».

«Treba vyznačać kankretnyja plamy i zychodzić z taho, što my nie miljony kvadratnych mietraŭ na ziemlach sielhaspryznačeńnia budziem budavać, a na hetych ža ziemlach jość łapiki, jakija nie padlahajuć apracoŭcy. Addajcie ludziam, niachaj jany asabniaki tam pabudujuć. Tam i darohi jość, dzie niama — možna padvieści. Ale vy hetym zajmacca nie chočacie. Dyk dajcie mahčymaść ludziam. Jany buduć budavać, i ad hetaha budzie tołk», — Łukašenka.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0