Raŭhienia — unikalny biełaruski «kvas», jaki moh by stać nacyjanalnym brendam
Zvyčajna napoj robicca z žytniaj muki. Jon byŭ asabliva papularny ŭ paŭnočna-zachodnich i paŭnočnych rajonach Biełarusi — Brasłaŭskim, Pastaŭskim, Miadzielskim, Vilejskim dy inšych.
Zrabić raŭhieniu asabliva zručna, kali ŭ vas jość roščyna (ciesta na draždžach).
Vychadziec z Połaččyny Vasil Zavadski padaje ŭ svaim fejsbuku nastupny recept:
«Biarom aktyŭnuju roščynu, razvodzim u vadzie pakajovaj tempieratury i dadajom muku. Dobra pieramiešvajem. U maim vypadku roščyna i muka žytnija, ale, miarkuju, raŭhieniu možna rabić i na pšaničnaj, i na aŭsianaj, i na inšych vidach muki. Praporcyi — u maim vypadku roščyna i muka 1:1 (prykładna pa 50 hramaŭ), kala litra vady. Niedzie praz sutki (zaležyć ad tempieratury ŭ pakoi i praporcyj) možna ŭžo kaštavać ci spažyvać.
Atrymajecca lohka hazavany z pryjemnaj kiślinkaj vitaminny napoj z bahatym utrymańniem mikraelemientaŭ, zbałansavanych pryrodaj».
U raniejšyja časy raŭhieniu abaviazkova brali na sienažać — heta byŭ samy sapraŭdny biełaruski «kvas», jaki spatalaŭ smahu ŭ haračuju paru hoda. Ale pili jaho taksama i zimoj.
Daśledčyk biełaruskaj tradycyjnaj kuchni Aleś Bieły adznačaje, što samo słova raŭhienia litoŭskaha pachodžańnia i «aznačaje «štości kvašanaje, kisłaje», a poŭnaja pieršapačatkovaja nazva pa-litoŭsku, vierahodna, musiła hučać jak raugienė gira — kisłaje pitvo, ci prosta kvas». Časam taki ž samy napoj nazyvali jašče «saładuchaj».
Raniej etnohrafy i amatary biełaruskaj tradycyjnaj kultury nieadnarazova źviartali ŭvahu na nieabchodnaść uznaŭleńnia receptaŭ raŭhieni i vialiki patencyjał hetaha napoju ŭ jakaści brendavaha — naroŭni z krambambulaj i krupnikam.
Zatrymali Ihara Iljaša, muža palitźniavolenaj Kaciaryny Andrejevaj3
Kamientary