Pa mietadzie Trockaha

Toje, što pačuli ŭčora hramadzianie Biełarusi pra kruhły stoł ułady, apazicyi i pradstaŭnikoŭ Jeŭropy dy Rasii, — hołaja dekłaracyja. Možna skazać — demahahičny žest. Abo navat ekspromt. Ci probnyj šar. Surjoznyja prapanovy hetak nie robiacca. U surjoznych prapanovach nazyvajuccca: mety, miesca, čas, mahčymyja ŭdzielniki dyjałohu, paradak dnia, i navat prapanujecca prajekt rehłamientu.

Usiaho hetaha nichto z palityčnaha kłasu, aproč, mabyć, Łukašenki, nie čuŭ i bačyŭ.

I takoje pytańnie: što prapanavaŭ Łukašenka — dyjałoh ci pieramovy?

Kali dyjałoh, dyk heta pustaja havarylnia, prastarekvańnie. «Pasiadzieli, pahałdzieli, razyšlisia».

Kali pieramovy, dyk jany pavinny skončycca padpisanym ŭsimi bakami i abaviazkovym dla ich dakumientam. Abo nie skončycca.

Pra toje, što sam Łukašenka nie viedaje, što jon kankretna prapanuje, śviedčyć styl, ton prapanovy: «siadać za stoł (kruhły, kvadratny)». Heta nie ton dziaržaŭnaha muža.

Łukašenka navat nie vyznačyŭsia kankretna, kamu ž kankretna jon prapanavaŭ abo źbirajecca prapanavać udzieł u dyjałohu (ci pieramovach?). «Ja prapanavaŭ i Jeŭrapiejskamu sajuzu, chacieŭ by prapanavać i Rasiei, inšym jeŭrapiejskim i mižnarodnym strukturam nakiravać svaich pradstaŭnikoŭ dla ŭdziełu ŭ hetym kruhłym stale».

Kali niejki bok prapanuje pieramovy inšamu, jon (prynamsi vonkava) demanstruje pavahu da jaho. Łukašenka ž zaprašaje zamiežnych pradstaŭnikoŭ, kab jany zaadno pahladzieli, «chto ŭ nas čaho varty, jakija idei vyłučaje i jakija mety pierad saboj stavić». U hetych słovach kryjecca niepavaha da pradstaŭnikoŭ demakratyčnaj apazicyi. Namiakajecca na toje, što jaho apanienty mała čaho vartyja abo zusim ničoha nie vartyja. Akramia taho, kryjecca namier Łukašenki vykarystać dyjałoh (ci pieramovy?) dla demahohii. Na ŭzbrajeńnie biarecca balšavickaja taktyka. Tak i zhadvajecca Leŭ Trocki, jaki mirnyja pieramovy ź Niamieččynaj i jaje sajuźnikami ŭ Bieraści vykarystoŭvaŭ dla prapahandy.

Takija forma i źmiest zajavy Łukašenki.

Pryčyna hetaj zajavy vidavočnaja: sistemny kryzis, niedavier bolšaści hramadzian da ŭłady i samoha Łukašenki, da ich palityki.

Užo katory raz davodzicca padkreślić, što Łukašenka nijaki nie strateh, što ŭ svajoj palitycy jon kirujecca nie nacyjanalnymi, a asabistymi intaresami. Adsutnaść stratehii, taktyka «aby dzień prastajać i noč pratrymacca» pryviała krainu ŭ tupik. Biełaruś staić napiaredadni defołtu.

Biełarusi patrabujucca kardynalnyja, revalucyjnyja pavodle svajho źmiestu reformy.

U zajavie Łukašenki ničoha kankretnaha nie skazana nakont mety dyjałohu (pieramovaŭ?). A mienavita pytańnie ab reformach i pierš-napierš ab reformie palityčnynaha ładu krainy pavinna stajać na paradku dnia dyjałohu (pieramovaŭ?).

Meta ŭ Łukašenki adna — pratrymacca va ŭładzie jak maha daŭžej. Jon viedaje, što jaho palityka — šerah pamyłak i, miakka skazaŭšy, adchileńniaŭ ad normaŭ prava. Samaja vialikaja prablema dla jaho — sychod z ułady. Jon viedaje, što jaho čakaje paśla hetaha sychodu. Tamu admaŭlacca ad ułady jamu niama sensu.

Pratrymacca va ŭładzie i trymacca za ŭładu Łukašenku dapamahaje vybudavanaja im palityčnaja sistema, palityčny režym. Što-niebudź mianiać u hetaj sistemie i režymie ŭ bok demakratyzacyi jon nie maje nijakaha namieru. Zaŭvažcie:

Jon ničoha nie skazaŭ ab patrebie palityčnych pieramienaŭ.

Vykažu i takuju dumku: Łukašenka prapanavaŭ niejki kruhły stoł z metaju znoŭ uvieści ŭ zman Zachad i znoŭ atrymać na padtrymku svajho režymu hrošy. Nastupaje čas vypłačvać daŭhi. I Łukašenka chacieŭ by adciahnuć terminy i ŭmovy ich vypłaty.

Padmanuć Zachad jamu ŭžo ŭdavałasia ŭ 2008-m i 2010-m hadach, kali jon abiacaŭ bolš-mienš spraviadlivyja vybary. Zachad i sam byŭ rady padmanucca.

Padmanvaŭsia nie tolki Zachad, ale i niekatoryja našy demakratyčna nastrorienyja hramadzianie, jakija ličać siabie palitykami.

Pra toje, jakoje pavinna być staŭleńnie demakratyčnaj apazicyi da zajavy Łukašenki, — tema asobnaha artykuła.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0