Hery Muru było 58 hadoŭ, što pa lubych mierkach niašmat. «Mańjaki. Usio adno ja nikudy ad vas nie padzienusia», — skazaŭ jon svaim fanam pad hatelem «Jeŭropa» ŭ Minsku.
6 lutaha ŭ numary hatela ŭ Esteponie (adzin ź ispanskich kurortaŭ) pajšoŭ z žyćcia Hery Mur — adzin z samych nieadnaznačnych «hitarnych hierojaŭ» druhoj pałovy XX stahodździa.
Jamu było 58 hadoŭ, što pa lubych mierkach niašmat. Pamior ŭ śnie, ad sardečnaha prystupu.
U Paŭnočnaj Irłandyi, dzie naradziŭsia Hery Mur, bluz uvohule nie vielmi pryžyŭsia — usio ž taki čornaja muzyka Złučanych Štataŭ nie mahła trymać kankurencyju z žyhami, a taksama baładami, charakternymi dla miascovaj sceny. Krytyki ličać, što ŭ Irłandyi dva vialikija bluzmeny — Ven Morysan i Hery Mur, i kali mastactva pieršaha ad bluza znachodziłasia na peŭnaj dystancyi, to ŭ Mura luboŭ da bluza vyjaviłasia asnoŭnaj.
U Złučanych Štatach, na radzimie bluza, Hary Mura tak i nie palubili: jaho ličyli zanadta papsovym, jahonyja paznavalnyja soła šmat chto ličyŭ prosta prafanacyjaj — maŭlaŭ, bluz nie moža hučać u topie na radyjo ci pieraŭtvaracca ŭ pavolnyja tancy na dyskatekach.A kali vyjšła pieśnia Still Got The Blues dyk miełamany ŭvohule nie viedali, što rabić: pryznavać hetuju reč bluzavym šedeŭram jany nie mahli praz praźmiernuju «papsovaść», a prosta nie brać jaje ŭ raźlik — tym bolš nie ŭdavałasia, bo soła, ź jakoha pačynałasia pieśnia, zasiadała ŭ padkorcy mozha i nie adpuskała.
«Bieły čaraŭnik bluza», a mienavita tak nazyvali Hery Mura, zrabiŭ dla hetaj kultury toje, što, badaj, nichto da jaho nie zmoh — jon zmoh danieści čornuju muzyku da ahromnistaha koła słuchačoŭ, nie źniščyŭšy pry hetym jaje začaravańnie.Z adnaho boku, ciapier nikoha nie ździŭlała, što mirnaja chatniaja haspadynia moža biaskonca słuchać bluz, ale, z druhoha boku, sam Mur pieratvaryŭsia ledź nie ŭ sinonim słova «bluz», što aŭtamatyčna pačało razdražniać i muzykantaŭ, i miełamanaŭ.
Na prastorach byłoha SSSR muzyka Hery Mura pryjšłasia miełamanam daspadoby: reč u tym, što naturalny čorny bluz nie blizki słuchačam z Uschodniaj Jeŭropy — a voś chard-bluz, jaki hraŭ pieršy hurt Hery Mura Thin Lizzy, jakraz i byŭ toj samaj nieabchodnaj miašankaj z karennaha bluza i biełaj rok-muzyki. Ale Mur niadoŭha hraŭ u Thin Lizzy — sapraŭdnym «viartańniem» hitarysta staŭ pačatak 90-ch, kali jahonyja bluzavyja bałady pačali hučać, jak kažuć, z kožnaha prasa. A jahonaja Parisian Walkways, jakaja spałučała ŭ sabie paznavalnuju hitarnuju manieru Mura, a taksama lubimyja ŭ nas minornyja harmonii (jakija troški nahadvali cyhanskija), stała prosta repietycyjnym standartam dla maładych hurtoŭ, jakija pačynali ŭ 90-ja. Dyj pasłužny śpis Mura ŭražvaje: akramia mocnaj solnaj karjery, jon paśpieŭ syhrać z Džordžam Charysanam, Endru Łojdam Ueberam, Ozi Osbarnam i inšymi vybitnymi sučaśnikami.
U 2008 hodzie Hery Mur pryjechaŭ u Minsk, kvitki na jaho kaštavali dosyć demakratyčna — ad 70 tysiač (dla paraŭnańnia Cezaryja Evara kaštavała ad 120), ale zała b tak ci inakš była b zabiaśpiečana.Znajomy miełaman raskazvaŭ, jak jany ź siabrami čakali muzykanta pad hatelem «Jeŭropa». Kali toj urešcie pryjechaŭ, jany kinulisia padpisvać kipy starych viniłaŭ. Vyhladaŭ Mur nie nadta – stomleny, z troški azyzłym tvaram. Aŭtohrafaŭ jon tady amal nie davaŭ, ale tut niečakana pahadziŭsia:
— Mańjaki. Usio adno ja nikudy ad vas nie padzienusia.
-
Alona Łanskaja raskazała, jak stvaryła klip z dapamohaj štučnaha intelektu
-
Adnaho nazyvali biełaruskim Šalapinym, a druhoha — załatym hołasam Biełarusi. Ale žyćci abodvuch artystaŭ trahična abarvalisia
-
U Žyrovicach staviać novyja pazałočanyja ikanastasy ŭ ruskim styli. Baročny ikanastas carkoŭniki śpisali ŭ muziej
Dvajniki viadomych biełarusaŭ. I nie kažycie, što nie zadumvalisia pra ich padabienstva12
Dvajniki viadomych biełarusaŭ. I nie kažycie, što nie zadumvalisia pra ich padabienstva
«Lilit, vy śviatło jaho žyćcia». Ranicaj 1 studzienia minčuk zrabiŭ prapanovu svajoj dziaŭčynie ŭ samalocie «Biełavija» na vyšyni 10 tysiač mietraŭ3030
Kamientary