«U jaho jość dosyć zrazumiełyja prabiełaruskija pohlady na situacyju».
Padčas efiru na «Jeŭraradyjo» z kiraŭnikom Ahienctva jeŭraatłantyčnaha supracoŭnictva Valeram Kavaleŭskim abmiarkoŭvałasia siarod inšaha pytańnie nacyjanalnaha prymireńnia. U Kavaleŭskaha spytali, ci staŭ byŭ jon vieści pieramovy z Viktaram Łukašenkam, ź jakim vučyŭsia na adnym kursie.
Na dumku palityka, u takim varyjancie jość «niebłahi patencyjał» dziakujučy historyi adnosin pamiž imi i najaŭnaści peŭnaha ŭzajemnaha davieru. Da taho ž, i bijahrafii ŭ ich padobnyja.
«My abodva vychodzim ź vioski, ź vielmi ścipłych, pryziemlenych umovaŭ žyćcia na pačatkovym etapie stanaŭleńnia. My abodva pryjechali ŭ Minsk jak studenty novaha adździaleńnia mižnarodnych adnosin u Biełdziaržuniviersitecie. I my abodva prachodzili etap adaptacyi da haradskich umoŭ, dzie nam treba było ŭzajemadziejničać, a časam kankuryravać z adnakurśnikami, jakija byli značna bolš upeŭnienymi i padrychtavanymi».
Kavaleŭski adznačaje, što ad mahčymaści pieramovaŭ ź Viktaram Łukašenkam jon by nie admoviŭsia. Palityk śćviardžaje, što z ułasnaha dośviedu kamunikacyi sa starejšym synam dyktatara bačyć, što ŭ «jaho jość dosyć zrazumiełyja prabiełaruskija pohlady na situacyju».
Kavaleŭski zaŭvažyŭ, što «ŭpeŭnieny ŭ tym, što jość ahulnyja kaštoŭnaści». «I niezaležnaść Biełarusi — toje, što abjadnoŭvaje absalutnuju bolšaść biełarusaŭ, niezaležna ad taho, pa jaki bok barykad jany znachodziacca».
Były dypłamat miarkuje, što Viktar Łukašenka — toj pradstaŭnik sistemy, ź jakim možna razmaŭlać i šukać kampramisy:
«Budzie kampramis. I nam nie atrymajecca ź pieršaha kroku adbudavać krainu, jakaja budzie absalutna demakratyčnaj, z tryvałaj niezaležnaściu i suvierenitetam, absalutna prajeŭrapiejskaj, jakaja adrazu pačnie ruchacca ŭ toj kirunak. I ŭsie ludzi adrazu zdymuć svaje akulary i skažuć: «My braty i siostry, i ŭ nas niama pretenzij adno da adnaho».
Budzie vielmi składany šlach. Da jaho treba być padrychtavanym chacia b mientalna, razumieć, što hetyja składanaści buduć. Kali heta budzie Viktar Łukašenka, to heta nie samy kiepski varyjant dla viadzieńnia pieramovaŭ».
Pra toje, ci treba jeŭrapiejskim pasłam viartacca ŭ Minsk
Valer Kavaleŭski ŭ efiry padtrymaŭ taksama ideju viartańnia zachodnich dypłamataŭ u Biełaruś. Jon ličyć, što heta maje značeńnie dla zachavańnia suvierenitetu i niezaležnaści našaj dziaržavy.
Pavodle Kavaleŭskaha, u 2024 hodzie varta zadacca pytańniem, ci nie vyčarpaŭ siabie hety krok — adklikańnie jeŭrapiejskich dypłamataŭ u 2020-2021 hadach.
«Ja dumaju, što z punktu hledžańnia biełarusaŭ, jakija žyvuć u Biełarusi, žyvuć u Minsku, usio ž taki było b spakajniej bačyć, što pobač pracujuć ambasadary — vysokapastaŭlenyja pradstaŭniki krain, jakija padtrymlivajuć niezaležnuju, suvierennuju, demakratyčnuju, jeŭrapiejskuju Biełaruś. Kab nie tolki Rasija i Iran kiravali ŭ Minsku, pravodziačy svaje temy, svaje naratyvy i realizoŭvali svaje intaresy, ale kab tam byli i tyja krainy, jakija sapraŭdy dbajuć pra Biełaruś jak pra niezaležnuju krainu».
Jak dypłamat u minułym, Kavaleŭski nahadaŭ, što prysutnaść ambasadaraŭ vielmi važnaja dla zboru infarmacyi, sustrečaŭ na vysokim uzroŭni, kab davodzić svaju pazicyju. Pašyreńnie konsulskaha štatu ŭpłyvaje na mabilnaść biełarusaŭ.
«Treba tut bačyć i inšyja formy: heta i sustrečy z hramadzianskaj supolnaściu, heta sustrečy sa svajakami, z rodnymi, ź siemjami palityčnych źniavolenych, ci z byłymi palitźniavolenymi. Heta taksama i sustrečy z aficyjnymi asobami dziela taho, kab davodzić svaju infarmacyju, rabić demaršy, pratesty, zadavać pytańni, udakładniać — i źbirać infarmacyju pra toje, što robicca ŭ Biełarusi, i hetuju infarmacyju tranślavać u svaje stalicy dziela taho, kab upłyvać na palityku pa Biełarusi».
Kamientary
Nie, ideja, kaniečnie ž, maje prava na isnavańnie, ale nia bolš za toje, bo treba być realistam, treba abapiracca na realnaść i na dośvied sučasnaha stanu. Nia bačna, kab Kavaleŭski prymaŭ heta da viedama j trymaŭ u rozumie.