Siostry Śviata-Jelisaviecinskaha manastyra pryjechali ŭ Irłandyju zarabić «na prajekty»
Siostry ź Minska raspaviadajuć, što hrošy im patrebnyja dla pracy «ź psichična chvorymi, biazdomnymi, byłymi źniavolenymi i narkazaležnymi ŭ Minsku».
Siostry Śviata-Jelisaviecinskaha manastyra Alena Vałyniec (Helen Volynets) i Vieranika Vasiljeva (Veronica Vasilyeva) pryjechali ŭ Irłandyju, kab zarabić hrošy «na svaje prajekty», pradajučy abrazy. Pra heta havorycca ŭ artykule žurnalistki Sary Makdonald (Sarah Mcdonald), apublikavanym u Global Sisters Report, źviarnuŭ uvahu Reform.by.
Naviedvalnikam jezuickaj parafii ŭ Dublinie, a taksama parafij i škoł hrafstvaŭ Monahan i Łaŭt siostry ź Minska raspaviadajuć, što hrošy im patrebnyja dla pracy «ź psichična chvorymi, biazdomnymi, byłymi źniavolenymi i narkazaležnymi ŭ Minsku».
Pra svajo znachodžańnie ŭ Irłandyi Alena Vałyniec skazała: »Irłandcy zrabili ŭsio mahčymaje, kab nam było kamfortna». Siostry spynilisia ŭ Miedycynskich misijanierak Maryi ŭ Droedzie (the Medical Missionaries of Mary in Drogheda), jakija, pavodle jaje słoŭ, byli da ich vielmi dobryja, bo «raniej jany vykonvali takuju ž pracu».
U artykule zhadvajecca admova arhanizataraŭ kaladnaha kirmašu ŭ brytanskim Ŭinčestery prymać pradstaŭnikoŭ Śviata-Jelisaviecinskaha manastyra z-za jaho padtrymki ahresii Rasii suprać Ukrainy. Vałyniec pryznała, što rašeńnie Uinčesterskaha sabora ŭdaryła pa ich finansava: «Heta vialikaja strata, i nam nie ŭdałosia sustrecca z tymi ludźmi, jakija pryjšli nas šukać. My źniervavalisia «ale pajšli na rynak u Hołuej», horad na zachadzie Irłandyi, a taksama ŭ Biełfast (Paŭnočnaja Irłandyja).
Na pytańnie, ci dapamahaje manastyr uciekačam ad vajny va Ukrainie, Vałyniec adkazała: «My dapamahajem uciekačam i źbirajem humanitarnuju dapamohu i hrošy ŭ manastyry. U nas jość čałaviek, jaki pryjazdžaje za hetymi hrašyma i pryvozić ich va Ukrainu ŭ jakaści dapamohi» (havorka pra akupavanyja ŭkrainskija terytoryi — zaŭv. reform.by).
Jany źbirajucca viarnucca ŭ Irłandyju paźniej u hetym hodzie, bo atrymali šerah novych zaprašeńniaŭ ad prychodaŭ. «Niekatoryja ludzi vielmi cikaviacca abrazkami, tamu što ŭ Irłandyi vielmi składana znajści ikony dobraj jakaści», — zajaviła siastra Alena Vałyniec.
***
Śviata-Jelisaviecinski manastyr i jaho duchoŭnik protaijerej Andrej Lemiašonak viadomyja publičnaj padtrymkaj ahresiŭnaj vajny Rasiei suprać Ukrainy. Manastyr nieadnarazova arhanizoŭvaŭ mierapryjemstvy ŭ padtrymku rasiejskaj ahresii. Na 9 maja 2023 hoda byŭ praviedzieny «chresny chod» z rasijskim ściaham ź litaraj «Z», ściaham u kolerach hieorhijeŭskaj stužki. Pa błahasłavieńni protaijereja Andreja Lemiašonka zasnavana hrupa «Dapamoha bratam». U joj viernikam prapanujuć padtrymać rasiejskich vajskoŭcaŭ va Ukrainie: vysłać im ciopłyja rečy, pieraličyć hrošy ci napisać list. Viadoma, što manastyr zakupiŭ dla vajennych 9 aŭtamabilaŭ. Alaksandr Łukašenka chvaliŭ Śviata-Jelisaviecinski manastyr za dapamohu rasijskim vajskoŭcam.
Niekalki tydniaŭ tamu ŭ manastyry prajšoŭ dabračynny kancert, prymierkavany da 23 lutaha, pad nazvaj «svaich nie kidajem» — łozunham rasiejskich Z-prapahandystaŭ.
Śviatar Lemiašonak nazvaŭ rasijskich akupantaŭ mučanikami, a svoj manastyr — malitoŭnaj «krepaściu» Rusi
U Słavakii admianili kirmaš Śviata-Jelisaviecinskaha manastyra
Śviatar Lemiašonak zaklikaŭ achvotnych chutčej pierajazdžać u Biełaruś, bo chutka siudy pryjedzie «ŭsia Jeŭropa» i miesca moža nie chapić
Śviata-Jelizaviecinski manastyr pravioŭ čarhovy Z-kancert pad rasijskimi trykałorami
Kamientary