Vydaviectva Litaralna prezientavała aŭdyjaknihu «Mužyckaja praŭda», jakaja składajecca z ahučanych tekstaŭ pieršaj biełaruskaj haziety. U ich Kastuś Kalinoŭski źviartaŭsia da suajčyńnikaŭ padčas paŭstańnia 1862-1863 hadoŭ.
Tady vyjšła siem numaroŭ haziety. Zaraz ich ahučyli siem viadomych biełarusaŭ: Alaksandr Pamidoraŭ, Lavon Volski, Rusia Shuma, Uładzimir Puhač, Mikita Miełkazioraŭ, Hleb Siamionaŭ, Dzianis Dudzinski.
Pasłuchać aŭdyjaknihu možna biaspłatna na sajcie Litaralna.com.
— My ličym važnym ahučvać nie tolki mastackuju litaraturu, ale i biełaruskija kulturnyja zdabytki ŭ inšych žanrach, u tym liku publicystycy, — tłumačyć zasnavalnik vydaviectva Litaralna Uładzimir Puhač. — Paŭtara stahodździa tamu adukavanyja, prahresiŭnyja ludzi, nieabyjakavyja da losu svajoj krainy, svajho naroda, na čale z Kalinoŭskim tranślavali dumki i sensy, jakija b varta pačuć i sučasnym biełarusam. Mienavita tamu my vyrašyli, što tut było b dobra zrabić mienavita kalektyŭny prajekt.
— Heta tvor, znajomy ŭsim nam sa škoły. Ale ŭ tym uzroście składana zrazumieć, pra što jon nasamreč, — padzialiŭsia Alaksandr Pamidoraŭ. — Heta pieršy sapraŭdy narodny manifiest, z aporaj na realnaje žyćcio prostych ludziej. Tut upieršyniu hučyć «Dosyć!» i zaklik da adnaŭleńnia, a taksama da samavyznačeńnia svajho nacyjanalnaha, kulturnaha, etničnaha. Što dahetul dla nas zvyšaktualna. Asabliva zaraz, kali Biełaruś znachodzicca ŭ žorstkaj akupacyi. Tut jość navat niekatoryja recepty dla baraćby. Prosta nie budzie, ale pieramoha budzie na našym baku.
Heta čaćviortaja aŭdyjakniha ad vydaviectva Litaralna.
U listapadzie vyjšli aŭdyjaviersii knih Vacłava Łastoŭskaha «Karotkaja historyja Biełarusi», «Adviečnym šlacham» Ihnata Abdzirałoviča, a taksama «Apovieść majho času» Ihnacija Jankoŭskaha.
«Jeździli-jeździli, a potym ich nie vypuścili». Biełarusy sutykajucca ź jašče adnym vidam represijaŭ3
Kamientary