«Źjaviłasia kuča praŭdaŭ». Maks Korž zapisaŭ manałoh — voś pra što jon
Śpiavak Maks Korž vypuściŭ videa, u jakim dzielicca svaimi razvahami pra žyćcio i davodzić, što mahčymaść «žyć u kajf» skončyłasia i my viarnulisia ŭ «žyviolny śviet». Znajomim z asnoŭnymi dumkami.
U 16-chvilinnym manałohu śpievaka šmat namiokaŭ, pafasu i liryki.
«Dzie vy, ludzi, dobryja ludzi, jakich ja ŭsio žyćcio sustrakaŭ na svaim šlachu?» — zadajecca pytańniem Korž.
«Kožny z nas zhubiŭ vieru ŭ ludziej. Kožny z nas znachodzicca ŭ padviešanym stanie. Ab toje, na čym trymaŭsia naš śviet, ab usie našy kaštoŭnaści vycierli nohi. Źjaviłasia kuča praŭdaŭ», — kaža Korž.
Śpiavak škaduje, što hetyja «jany» razburyli zvykły śviet, dzie bačyłasia budučynia.
«My nadta dobra žyli ŭ śviecie «žyć u kajf». Chto zaciahnuŭ nas nazad, nazad u «žyviolny śviet»? Jak u ich atrymałasia viarnuć nas tudy, dzie być miarzotnikam — heta lehalna, dzie być niadobrym čałaviekam zaachvočvajecca?»
Hetyja «jany», praciahvaje Korž, zaŭsiody byli pobač.
«Paviercie, ich nie tak šmat, ale ich dastatkova, kab spahanić nam žyćcio. Heta z-za ich siońnia ludzi patanajuć u kryvi.
Kolki hora jany prynieśli, kolki siemjaŭ razburyli, kolki losaŭ. Pry ŭsim pry hetym im jašče chapaje nachabnaści abvinavačvać samich ža ludziej u tym, što adbyvajecca navokał».
Korž pryznajecca, što bolš za ŭsio jaho ŭražvajuć prostyja ludzi, jakija pačynajuć havaryć «ich» słovami.
«Praciahvajcie, niahledziačy ni na što. Niachaj havorać: «Tak, jak raniej, užo nie budzie». U nas z vami dakładna budzie. Narmalnych ludziej pa-raniejšamu bolšaść», — kaža śpiavak svaim adnadumcam.
Jon nahadvaje, što ŭ kožnaha jość siabry i siamja. A trymacca dapamoža muzyka.
«Jany zabrali ŭsio. Jany zabrali navat internet. Ale adzinaje, čaho jany nie mohuć u nas zabrać, — heta muzyka».
Čytajcie jašče:
«Nie sosčitať už tut v pakietach tieł». Maks Korž prezientavaŭ novuju pieśniu
Ryha pačynaje padrychtoŭku da hrandyjoznaha kancerta Maksa Karža. Płanujecca ŭdzieł bolš za 35 tysiač naviednikaŭ
Kamientary