U zorki minskaj kramy «Pryroda» kata Vasila źjavilisia kalehi Šułamit i Šustryk. Chto hetyja niezvyčajnyja piersanažy?
Razam z Vasilom naviedvalnikaŭ zaakramy sustrakajuć piton Šułamit (abo pa-prostamu Šula) i vavierčania Šustryk. Abodva «pracaŭładkavalisia» nie tak daŭno, minułaj zimoj, ale ŭžo paśpieli abžycca, stać častkaj kamandy i miascovaj słavutaściu.
— Šustryk u nas sa śniežnia 2022 hoda, — raspaviadaje kansultant Palina. — Raniej vaviorka žyła na bałkonie ŭ pažyłoj žančyny — taja ŭziała jaje ź lesu. Zatym u suviazi ź pierajezdam jana vyrašyła addać žyviołu tudy, dzie joj budzie lepš, i źviazałasia z nami. Dyrektar pryvioz Šustryka ŭ kramu, vydzieliŭ novamu «rabotniku» prastornuju kletku. Jon zusim ručny — my vypuskajem jaho, kali niama naviedvalnikaŭ, bo jon lubić biehać i skakać pa ludziach. Jon nie kusajecca, ale niekatoryja, viadoma, pałochajucca.
U vaviorki ŭstanoŭlena vialikaje koła, u jakim Šustryk biehaje. Naviedvalniki lubiać padoŭhu stajać la kletki, dziviačysia tamu, kolki ŭ malusieńkim vavierčaniaci enierhii. Usio ž niezdarma jon atrymaŭ svajo imia!
Sapraŭdnaje ŭpryhožvańnie kutka z vystaŭlenymi na prodaž žyviołami — piton Šula. I jana taksama maje niezvyčajnuju žyćciovuju historyju, jakuju raspavioŭ dyrektar kramy Andrej Mitrachovič.
— Niahledziačy na toje, što piton vystaŭleny na prodaž, — na jaho jość usie dakumienty, — Šula hetak ža, jak Vasil i Šustryk, stała pastajannaj žycharkaj kramy i ŭ niejkaj stupieni jaje simvałam, — dyrektar biasstrašna biare reptyliju na ruki. — Papiaredniaja haspadynia pitona zajmałasia źmiejami — u jaje pryvatnaj kalekcyi byli navat kobry. Jana nam Šulu i pradała.
— Jak piton stavicca da ludziej?
— Spakojna, choć, jak i ź luboj źmiajoj, ź im treba być aściarožnym. Hałoŭnaje — nie tryvožyć reptyliju padčas lińki, pryjomu ježy i na praciahu dvuch dzion paśla «trapiezy», kali jon pieravarvaje abied. U luby inšy čas jon spakojny. A paśla lińki i zusim sama dabrynia.
Jość u zaakramy i jašče adzin charakterny žychar. Ryba cichłazoma fłovier chorn źjaviłasia tut u sakaviku 2023 h. — jaje pryvieźli z samoj Maskvy, dzie jana raniej była ŭ pryvatnaj kalekcyi. «Mazhavitaja» ryba ź vialikim šaram na hałavie dastatkovaja pieraborlivaja ŭ płanie dohladu i kaštuje niatanna — mahčyma, z hetaj pryčyny jana, hetak ža, jak i Šula, zatrymałasia ŭ kramie i ŭžo ŭsprymajecca jak častka kalektyvu.
— Hetuju rybu vielmi šanujuć u Azii, tam jaje košt moža pieravyšać 1000 dalaraŭ u ekvivalencie, — raspaviadaje Palina. — Usia sprava ŭ niezvyčajnaj rasfarboŭcy bakavoj linii. Pry ŭvažlivym razhladzie va ŭzory možna ŭbačyć ijerohlify. Pryčym u kožnaj ryby malunak rozny. Chtości moža pračytać «kachańnie», «pośpiech», «hrošy». Ličycca, što ryba pryniasie heta ŭ žyćcio svajho haspadara.
Niesumnienna, vypadak unikalny. Adnak našaha pakupnika radujuć bolš prostyja rečy, žyćciovyja radaści nakštałt pavolnaha pahładžvańnia kata pad varkatańnie. Tamu hałoŭnaj zorkaj kramy pa-raniejšamu źjaŭlajecca Vasil, jakomu, miž inšym, užo bolš za 10 hadoŭ. Tut jon užo abžyŭsia i navat maje «słužbovaje žyllo» pamieram z pakoj u internacie. Da novych «kaleh» kot stavicca zyčliva. Ale bolš za ŭsio lubić uvahu naviedvalnikaŭ. U Vaśki navat biaruć intervju i dzielacca fatahrafijami ŭ sacsietkach. Katu nie pryvykać da takoj uvahi — a novyja žyvioły patrochu pierajmajuć u «dyrektara» ciarpieńnie i zyčlivaść.
Kamientary