Hrošy, top-madeli i absurdnaść kapitalizmu. Raskazvajem pra šviedski film, jaki pieramoh u Kanach
Uviečary 28 maja ŭ Kanach uznaharodzili lepšyja karciny hoda pa viersii žury kinafiestyvalu. «Załatuju palmavuju halinu» atrymała stužka «Trykutnik smutku» (Triangle of Sadness) šviedskaha režysiora Rubiena Estłunda. Raskazvajem, čym cikavaja hetaja karcina.
Rubien Estłund užo nie ŭ pieršy raz atrymlivaje hałoŭnuju ŭznaharodu Kan. U minuły raz kiniematahrafistu ŭručyli «Załatuju palmavuju halinu» ŭ 2017 hodzie za karcinu «Kvadrat» — satyryčnuju kamiedyju pra kradziež u kuratara šviedskaha muzieja sučasnaha mastactva.
«Trykutnik smutku» — jašče adzin dokaz taho, što ŭ Kanach šanujuć satyru ad Estłunda. Hetuju maštabnuju stužku švied pryśviaciŭ śvietu ŭpłyvovych i bahatych ludziej, zvarjaciełych ad hrošaŭ, zabaŭ i ŭłasnaj źniešnaści.
U centry historyi — para top-madelaŭ, Karł i Jaja, jakija adpačyvajuć na raskošnaj jachcie ŭ kampanii ruskaha aliharcha z žonkaj i kachankaj, šviedskaha IT-mahnata, amierykanskaha marksista i brytanskaha handlara zbrojaj. Karabiel sprabujuć zachapić piraty, a potym jon tonie, i viarški hramadstva akazvajucca na biaźludnym vostravie.
Ekstremalnyja ŭmovy ahalajuć absurdnaść kapitalizmu, ułady i sacyjalnaj niaroŭnaści. Tolki adzin čałaviek z tych, što vyratavalisia ź jachty, viedaje, jak razvodzić vohnišča i łavić rybu, i heta — byłaja prybiralščyca tualetaŭ. Za takija karysnyja navyki Antonija (tak kličuć žančynu) adrazu atrymlivaje nie tolki pavyšeńnie da lidarki byłych bahaciejaŭ, ale navat prava rasparadžacca pakiecikami z salonaj sałomkaj.
Sakret taho, što ž takoje «trykutnik smutku», nam raskryvajuć jašče ŭ pačatku karciny. Karł, spadarožnik i kaleha top-madeli Jai (jakaja atrymlivaje bolš za jaho, bo dziaŭčyna), prachodzić kastynh na zdymki ŭ rekłamie. Tam jamu prapanujuć rassłabić «trykutnik smutku» pamiž brovami. Ale ž dziejničaje heta nie zaŭsiody: čym bolš darahi brend, tym bolš surjoznym varta być u rekłamie, usio zaležyć ad zapytu zakazčykaŭ.
«Trykutnik smutku» ciahniecca kala dźviuch z pałovaj hadzin, što davoli šmat dla satyryčnaj kamiedyi, ale ž nudnaj jaje nie nazvać. Častkova heta źviazana z tym, što ŭ Estłunda atrymałasia duža praniklivaja satyra, a častkova — z tym, što stužka ŭsio-taki davoli ciopłaja pa nastroi. Šviedski režysior nie daje zabyć, što jakimi b absurdnymi ni byli situacyi, ludzi ŭ ich zastajucca nastolki ž ludźmi, jak i my ŭsie.
Internet-krytyki ŭ asnoŭnym pastavilisia da «Trykutnika» dobra. Naprykład, na sajcie ahrehatara recenzij Rotten Tomatoes stužka maje 71% stanoŭčych ahladaŭ. Asnoŭnaja vysnova na sajcie hučyć tak: «Trykutniku smutku» nie chapaje vostrych hraniaŭ raniejšych prac Estłunda, ale ŭ hetaha ŭdaru pa nieprystojna bahatych z adcieńniem čornaha humaru jość svaje plusy».
Što da bolš viadomych kinaekśpiertaŭ, to mima novaha šedeŭra Estłunda nie prajšoŭ krytyk Anton Dolin. I voś jaho acenka «Trykutnika»: «Niekatoryja filmy niemahčyma nie prymiarać na siabie, navat kali vielmi nie chočacca heta rabić. Zdolnaść aŭtara prymusić hledača da hetaha — prykmieta sapraŭdnaha mastactva. Udvaja kaštoŭna, kali mastactva ŭ toj ža čas nie napružvaje svoj «trykutnik smutku» i adnačasova viesialić, złuje i zabaŭlaje».
U Biełaruskaj pravasłaŭnaj carkvie abnavili ceńnik? Voś jakija buduć rekamiendavanyja taryfy7
Kamientary