Jon nie nazyvaje imieni novaj žonki i zamazaŭ jaje tvar.
Pra novy šlub były redaktar kanałaŭ «Niechta» i «Biełaruś hałaŭnoha mozha» napisaŭ u siabie ŭ Telehramie.
Raniej, u 2019 hodzie, Pratasievič užo byŭ karotki čas žanaty.
Śpiecsłužby dazvolili Ramanu pisać u sacsietkach pad chatnim aryštam, paśla taho, jak jon staŭ supracoŭničać z uładami. Dla jaho aryštu ŭ Minsku pryziamlili samalot Afiny — Vilnia avijakampanii «Rajanejr», što vyklikała vialiki kanflikt pamiž krainami Jeŭrasajuza i Biełaruśsiu.
«Rasśledavańnie majoj spravy praciahvajecca siłami centralnaha aparata SK RB, — piša Pratasievič. — Čaściej za ŭsio mianie dapytvajuć nie jak niepasrednaha śviedku, a chutčej jak «ekśpierta» i čałavieka «z taho boku».
Ciapier Pratasievič vykarystoŭvajecca prapahandaj dla prasoŭvańnia patrebnych joj naratyvaŭ.
Raman adziny ź niekalkich tysiač biełaruskich palitźniavolenych pajšoŭ na takoje supracoŭnictva. Uzamien jon byŭ pieraviedzieny pad chatni aryšt i jamu dazvalajuć pakidać kvateru.
Za tydzień da zaklučeńnia pieršaha šlubu Pratasievič prasłaviŭsia tvitam.
Pra novy šlub 27-hadovy Raman Pratasievič paviedamiŭ, tłumačačy svajo staŭleńnie da prysudu jaho byłoj siabroŭcy Safii Sapieha.
«Ja sapraŭdy hetak ža, jak i mnohija, byŭ niepryjemna ździŭleny prysudu, źviazanamu z realnym pazbaŭleńniem voli», — piša Pratasievič.
Ën tłumačyć, što ich adnosiny na momant palotu ŭ Hrecyju ŭžo byli naciahnutyja i sužyćcio pad chatnim aryštam nie palepšyła ich.
— Praź miesiac u SIZA nas pieraviali pad chatni aryšt, i z taho momantu my žyli razam, chaj i pad achovaj. Adnak heta nie pryviało da naładžvańnia našych asabistych adnosin. Da taho ž, pastajannaje znachodžańnie ŭdvaich u zamknionaj prastory dy jašče i ŭ vielmi stresavaj situacyi vidavočna nie spryjaje harmonii ŭ adnosinach. Jakija, nahadaju, u nas i tak faktyčna zaviaršylisia da pasadki ŭ Minsku.
Tamu nie dziŭna, što davoli chutka pamiž nami stała ŭsio zusim drenna. Užo ŭ vieraśni my banalna suisnavali pobač jak sužycieli. Kolkaść kanfliktnych situacyj praciahvała narastać, i ŭ kastryčniku nas raśsialili. Z taho času my bolš nie kantaktavali i nie razmaŭlali naŭprost, choć ja pieryjadyčna razmaŭlaŭ ź jaje baćkami. Heta značyć, užo prykładna siem miesiacaŭ nas faktyčna ničoha nie źviazvaje. Navat kryminalnyja spravy i abvinavačvańni ŭ nas zusim roznyja, jany paprostu nie pierasiakajucca», — padkreślivaje Pratasievič.
«Sonia była asudžanaja za svaju realnuju dziejnaść, a nie za toje, što była sa mnoj u adnosinach», — adznačaje Pratasievič.
«Ja byŭ apanientam dziaržavy ŭ cełym i palityčnym dziejačam, a voś jana naŭprost pracavała suprać siłavikoŭ», — tłumačyć Pratasievič, i heta hučyć jak spadziavańnie, što prysud jamu samomu budzie lahčejšy, čym jaho byłoj dziaŭčynie.
Paviedamleńnie pra novy šlub vyklikała pieravažna niehatyŭnuju reakcyju ŭ sacsietkach.
«U žonki zvańnie, napeŭna, nie nižejšaje za majora», — žartujuć u Tvitary.
Kamientary