Zapyt prakuratury adnosna Adamkusa: zdajecca, adno pryniali za druhoje, a druhoje pabłytali z trecim

«2-i (12-y) litoŭski bataljon, jakim kiravaŭ Antanas Ludvikas Impulavičus-Impulenas pa mianušcy «Minski miaśnik», byŭ sfarmiravany z dobraachvotnikaŭ, jakija pražyvali na terytoryi sučasnaj Litvy, i pravodziŭ karnyja apieracyi na terytoryi Minska, Minskaj i Bresckaj abłaściej, — paviedamiła BiełTA. — Śledstva praviaraje infarmacyju, što ŭ štab Armii abarony Ajčyny (Tėvynės apsaugos rinktinė), prysiahnuŭšy dobraachvotna, pastupiŭ na słužbu ŭ jakaści paručanca Impulavičusa Valdemaras Chubiertas Łajmucis Adamkavičus. Impulavičus i Adamkavičus schavalisia na terytoryi Hiermanii, jakaja znachodziłasia ŭ zonie adkaznaści ZŠA i Vialikabrytanii, a zatym u 1949 hodzie — u ZŠA.

Paźniej Impulavičus byŭ zavočna prysudžany da śmiarotnaha pakarańnia Viarchoŭnym sudom Litoŭskaj SSR. Adnak ZŠA nie zadavolili zapyt ab jaho vydačy. Pry hetym Valdemaras Chubiertas Łajmucis Adamkavičus źmianiŭ imia na Vałdas Adamkus i zatym, viarnuŭšysia ŭ Litvu, zajmaŭ pasadu prezidenta Litvy».

Takuju infarmacyju raspaŭsiudziła siońnia biełaruskaje dziaržaŭnaje ahienctva BiełTA.

Ci jość histaryčnyja padstavy dla abvinavačvańnia Adamkusa? Karnyja apieracyi ŭ Biełarusi, u tym liku masavyja zabojstvy jaŭrejaŭ, sapraŭdy ździajśniaŭ 2-hi litoŭski palicejski bataljon Impulavičusa, ale heta było ŭ 1941-1942 hadach, kali Adamkus jašče nie moh słužyć pa ŭzroście (Adamkusu było 14 hadoŭ, kali bataljon farmiravaŭsia). 

Tėvynės apsaugos rinktinė, «Armija abarony Ajčyny», jakaja zhadvajecca ŭ paviedamleńni prakuratury, heta litoŭskaje farmiravańnie, stvoranaje ŭ žniŭni 1944 hoda, pieravažna ź liku bajcoŭ davajennaj litoŭskaj armii, kali Biełaruś była ŭžo vyzvalenaja ad nacystaŭ. Armija abarony Ajčyny vajavała na baku niemcaŭ, ale vielmi koratka, paru tydniaŭ, na terytoryi Litvy, udzielničała ŭ abaronie Kłajpiedy. Niemcy kinuli litoŭskuju častku na faktyčnuju hibiel, kab paśpieć pierahrupavać niamieckija padraździaleńni. U hetym pieršym ža bai Armija abarony Ajčyny i była razhromlenaja, paśla čaho jaje rasfarmiravali. 

Mahčyma, biełaruskaja prakuratura pabłytała «Armiju abarony Ajčyny» z Lietuvos vietinė rinktinė, «Siłami litoŭskaj terytaryjalnaj samaabarony», jakija isnavali taksama ŭ 1944 hodzie, taksama karotki čas, ź lutaha da maja.

Heta byŭ anałah Biełaruskaj krajovaj abarony — niemcy, adstupajučy pad ciskam sajuźnikaŭ, pačali zajhravać z akupavanymi nacyjami, a niekatoryja dziejačy akupavanych narodaŭ raźličvali skarystacca momantam, kab arhanizavać nacyjanalnyja armii, jakija b u patrebny momant vystupili i suprać nacystaŭ, i suprać savietaŭ, kab zdabyć niezaležnaść dla svaich krain.

Viadoma, što Impulavičus, raniej na niejki čas aryštavany niemcami, byŭ na toj momant užo na svabodzie i taksama ŭstupiŭ u «Siły litoŭskaj terytaryjalnaj samaabarony» i słužyŭ tam na niejkaj pasadzie.

Ale i Armija abarony Ajčyny ŭ Minsku i Minskaj vobłaści nie dziejničała.

Siły samaabarony praisnavali niadoŭha. Faktyčna, adzinymi ich bajavymi sutyknieńniami byli bai z partyzanami Armii Krajovaj u rajonie Ašmian i Halšan, najbolšaja bitva zdaryłasia kala Muravanaj Ašmianki. Pieramožcami stali polskija partyzany. Kala 60 litoŭskich bajcoŭ zahinuli, jašče 287 bajcoŭ partyzany razzbroili i adpuścili — dla prynižeńnia, u adnych kalsonach. (Ironija ŭ tym, što biełaruskija prakurory paralelna i Armiju Krajovu, druhi bok u tym kanflikcie, taksama padazrajuć u hienacydzie.)

A ŭ mai nacystam stała jasna, što litoŭcy rychtujuć paŭstańnie suprać ich, i jany Siły samaabarony raspuścili, a bolš za 1000 kamandziraŭ i bajcoŭ adpravili ŭ kancłahiery, siarod jakich Sałaśpiłs i Štuthaf. Adnak asnoŭnaja častka litoŭskich bajcoŭ paśpieła źbiehčy ŭ lasy sa zbrojaj — jany ŭ budučyni i składuć asnovu atradaŭ «lasnych bratoŭ».

Adnak ci moh być 17-hadovy Adamkus u Siłach samaabarony ci Armii abarony Ajčyny? U adkrytych krynicach takoj infarmacyi niama. Dyj Adamkusa, zdajecca, nie było ni siarod pałonienych niemcami, ni ŭ lasnych bratach.

U lubym razie zachodnija sajuźniki nie razhladali Litoŭskija siły terytaryjalnaj abarony jak arhanizacyju, datyčnuju da vajennych złačynstvaŭ. Heta byli vajennyja, a nie karnyja častki. Navat kali b Adamkus i słužyŭ tam niepaŭnaletnim — a pakul niama nijakich padstaŭ dumać, što słužyŭ, — to ŭ tym niama składu złačynstva z punktu hledžańnia Litvy.

• 0
• 0
• 2
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0