Doktar Martaŭ ź Viciebska vystupiŭ z žorstkaj krytykaj siłavikoŭ: Dzie reakcyja prakuratury, SK?
Zahadčyk adździaleńnia aniestezijałohii i reanimacyi Viciebskaj haradskoj kliničnaj balnicy chutkaj miedycynskaj dapamohi Uładzimir Martaŭ vystupiŭ z zajavaj ab tym, što jon dumaje pra situacyju ŭ Biełarusi paśla prezidenckich vybaraŭ. TUT.BY publikuje jaho list. Nahadajem, doktar Martaŭ ź Viciebska byŭ pieršym miedykam u krainie, chto ŭ krasaviku hetaha hoda, u razhar epidemii karanavirusa, nie pabajaŭsia publična ahučyć svoj pohlad na toje, što adbyvałasia tady ŭ balnicach.
— Bolš za 10 hadoŭ tamu ŭ Viciebsku dva «mianty» (inšaha słova niama) žorstka źbili majho kalehu-chirurha. Kali jon staŭ pamirać, jaho pryvieźli da nas ža — u Viciebskuju BCHMD. Ciažkija cialesnyja paškodžańni, šmathadzinnaja apieracyja. Moj siabar i kaleha zastaŭsia tady biez nyrki, ale vyžyŭ.
Bolš za hod jaho svajaki chadzili pa instancyjach, kab pryciahnuć sadystaŭ da adkazu. Sistema MUS z usich sił abaraniała «honar mundzira». Biada była ŭ tym, što dva «mianty» bili čałavieka nie na vulicy i nie ŭ padvarotni, a ŭ RAUS. Byŭ vychodny, dziažuryŭ namieśnik načalnika RAUS pa vychavaŭčaj pracy. Tamu sprava nabyła niepryjemny abarot. I tolki praz hod vinavatyja panieśli zasłužanaje pakarańnie.
Zaraz u Biełarusi adbylisia ŭ tysiaču razoŭ bolš strašnyja padziei. Ludziej bili znarok, dla zastrašvańnia. Bili i pratestoŭcaŭ z-za vynikaŭ vybaraŭ, i vypadkovych minakoŭ. Niekatoryja zahinuli, mnohich pakalečyli.
Zastrašvańnie — pa-łatyni «teror». Usie pavinny byli ŭsio zrazumieć.
Ale my, biełarusy, nie pahadzilisia, što heta «pravilna», i admovilisia «ŭsio razumieć».
Ja ŭpeŭnieny: u rešcie rešt usio heta atrymaje pravavuju acenku. Chaj nie ad tych, chto heta biezzakońnie sankcyjanavaŭ i dapuściŭ. I nie ad tych, chto hetyja złačynstvy, dakumientavanyja i mnohimi faktami paćviardžajemyja, ciapier sprabuje «zatušyć». Hvałtaŭnik zaŭsiody paśla złačynstva sprabuje pierakanać achviaru, što «ničoha strašnaha nie adbyłosia».
Nie! Hetyja złačynstvy nie majuć terminu daŭnaści. Nichto nie zabyty, ništo nie zabyta. Užo kaho-kaho, a fašystaŭ i karnikaŭ u Biełarusi nie pacierpiać! Ja chaču asabliva padkreślić, što havorka idzie mienavita ab ciažkich złačynstvach i ab sprobach hetyja złačynstvy schavać.
Jość ludzi — prychilniki Łukašenki. Jość jany i siarod maich znajomych i siabroŭ.
Dva vielmi pavažanyja mnoju kalehi — prafiesary chirurhii Anatol Ščasny i Aleh Rumo — byli davieranymi asobami Łukašenki na vybarach. U mianie asabista da ich niama pytańniaŭ. Ja i sam całkam moh by, zychodziačy z hieapalityčnych raskładak, prahałasavać za Łukašenku.
Vodapadzieł prachodzić nie pamiž prychilnikami Łukašenki i jaho supiernikami, a pamiž kryminalnymi złačyncami i ludźmi roznych pohladaŭ, jakija nie ździajśniali kryminalnyja złačynstvy.
I voś zaraz miedrabotniki vychodziać na vulicy z łozunham «Miedyki suprać hvałtu!»
Ja drenna ŭjaŭlaju tych ludziej, chto sprabuje apraŭdać toj žach, jaki adbyŭsia. Što tut možna apraŭdać?
Niekatoryja dzikija łozunhi mahli napisać prafiesijnyja prapahandysty, ale nie žyvyja ludzi «Z hvałtam raźbiaremsia potym, ciapier hałoŭnaje — stabilnaść!», «Dziakuj milicyi za padaŭleńnie biesparadkaŭ!» i hetak dalej.
U miedycynie ŭžo bolš za 20 hadoŭ dziejničaje praviła: u vypadku pastupleńnia čałavieka z traŭmaj, kali lekar padazraje jaje kryminalny charaktar, jon abaviazany paviedamić pra hety vypadak u RAUS, i milicyja nieadkładna pravodzić sudmiedekśpiertyzu. Padčas i paśla vybaraŭ hetaje praviła (sumiesny zahad Ministerstva achovy zdaroŭja i MUS) nie dziejničała?
Suprać biezzakońnia ŭ Biełarusi, jak u luboj inšaj cyvilizavanaj krainie, vybudavanaja strojnaja sistema padtrymańnia pravaparadku: na varcie staić prakuratura, rasśledavańnie pravodzić Śledčy kamitet. Dzie heta ŭsio? Dzie ich reakcyja?
Usia sistema dziaržavy, jakaja pabudavana na pravie, padniała ruki pierad małojčykami, jakija biasčynstvujuć, jakich rychtavaŭ, uznačalvaŭ i ciapier prykryvaje ministr MUS Karajeŭ?
Miedyki vystupili, vystupajuć i buduć vystupać suprać hvałtu. Nas nie źbić z temy: toje, što adbyłosia nielha zabyć, zaretušavać, nielha abviaścić «niebyłym».
Złačynstvy ŭčynienyja — i vinavatyja buduć pakaranyja. Adzin z hałoŭnych pryncypaŭ jurysprudencyi — niaŭchilnaść pakarańnia.
My BUDZIEM žyć u pravavoj sacyjalnaj dziaržavie, jak napisana ŭ našaj Kanstytucyi. Tolki tak!
Kamientary