Pra toje, što ŭ Minskaj vobłaści žyvie kałonija krapčataha suślika, arnitołah Siarhiej Šakała daviedaŭsia ŭ internecie. Redkija dla Biełarusi hryzuny vielmi pieraborlivyja da łandšaftu: sielacca na šyrokich łuhach ź nizkaj travoj, piša BiełTA
Cikavaja dla biełaruskaj faŭny znachodka vyjaviłasia ŭ Niaśvižskim rajonie: kala 230 norak naličyli na ŭčastku ŭ 250 kv. m. Heta pasielišča samaje vialikaje ŭ krainie i, mahčyma, adno z samych bujnych va ŭsioj Jeŭropie. U chałodnuju paru hoda suśliki ŭpadajuć u śpiačku, ale z-za nievierahodna ciopłaj vosieni hryzuny pračnulisia i zaraz nie śpiać.
Siarhiej rastłumačyŭ: raniej suślikaŭ u krainie było nastolki šmat, što jany ličylisia prablemaj dla sielskaj haspadarki. Hryzunoŭ źniščali, i ŭ vyniku ŭ bolšaści rajonaŭ jany całkam źnikli. Pa papiarednich padlikach, siońnia ŭ Biełarusi žyvie ŭsiaho niekalki tysiač asobin. Papulacyja znachodzicca na miažy źniknieńnia i zaniesiena ŭ Čyrvonuju knihu.
Darečy, nie tolki naŭmysnaje źniščeńnie źviarkoŭ pryviało da skaračeńnia kałonij. Była i zastajecca jašče adna surjoznaja prablema: žyvioły masava hinuć padčas ŭzvorvańnia nievykarystanych paloŭ.
Cikava, što vialikaje sielišča hryzunoŭ vyjavili mienavita ŭ Niaśvižskim rajonie, bo suśliki źviazany z Radziviłami — byłymi uładalnikami Niaśvižskaha zamka.
- Ich padaryli Radziviłam ŭ XVIII stahodździ. Niejkim čynam jany prabralisia na terytoryju i acaleli. Ciapier raspracoŭvajem stratehiju dla taho, kab arhanizavać ekskursii i nazirańnie za hetaj papulacyjaj», — raspavioŭ dyrektar nacyjanalnaha historyka-kulturnaha muzieja-zapaviednika «Niaśviž» Siarhiej Klimaŭ.
«Kali ty nie ŭ hetym śpisie, to budzieš u druhim». Jak u Biełarusi źbirajuć podpisy za Łukašenku9
Kamientary