«Tałantiŝie! I pojet krasivo». Botaŭ mabilizavali na padtrymku niaviestki Łukašenki
Publikacyi pra pieramohu Hanny Siałuk (Łukašenki) na «Pieśni hoda» — druhi zapar tryumf, nie ličačy premii ad jaje śviokra — vyklikali reakcyju. Pad imi źjavilisia sotni adnatypnych kamientaroŭ. Niekatoryja ź ich, adnak, pajšli nie ŭ toj bok i zajšli zadaloka.
U tyktokach ź infarmacyjaj pra pieramohu pładavitaj paetki-piesieńnicy źjavilisia sotni zachoplenych kamientaroŭ. Jany ŭsie zvodziacca da niekalkich typaŭ: «Razumnica!» «Razumnica, dy jašče i pryhažunia!». «Supier!». «Razumnica! A vočy jakija dobryja i pryhožyja!» I: «Nie zajzdroście! A kali ŭsio ž zajzdrościcie, to zajzdroście moŭčki!»
Niekatoryja z kamientaŭ, adnak, pajšli nie ŭ toj bok. Aŭtaraŭ nie painfarmavali, što Hanna Siałuk sama nie śpiavaje, a jany davaj raschvalvać jaje talent vykanaŭcy.
Adnak najbolš łajkaŭ sabrali niekalki źjedlivych zaŭvah.
Čytajcie taksama: Niaviestka Łukašenki pryśviaciła pieśniu Hodu jakaści
Łukašenka vypisaŭ premiju ŭłasnaj niaviestcy
Praŭładny śpiavak pajšoŭ u armiju. Paradavałasia navat niaviestka Łukašenki
Kamientary