Pryjšoŭ čas adnavić poŭnafarmatnaje supracoŭnictva sa Šviecyjaj, zajaviŭ Alaksandr Łukašenka, prymajučy 25 červienia davierčyja hramaty šviedskaha pasła Marcina Obierha. «Biełaruś zaŭsiody vystupała za ŭzvažany, stanoŭčy i prahmatyčny dyjałoh z usimi krainami».
Šviecyja, adznačyŭ Łukašenka, adyhryvaje važnuju rolu ŭ rehijanalnych i subrehijanalnych pracesach na poŭnačy Jeŭropy. «Jaje hołas važka hučyć u Jeŭrasajuzie. Dy i my nikoli nie ŭtojvali, što nam jość čamu pavučycca ŭ Šviecyi», — dadaŭ jon.
Marcin Obierh ź lipienia 2013 hoda pracavaŭ u Minsku ŭ ranhu časovaha pavieranaha ŭ spravach Šviecyi ŭ Biełarusi, a ŭ kancy krasavika hetaha hoda byŭ pryznačany pasłom.
Jak viadoma, u žniŭni 2012 hoda pamiž Minskam i Stakholmam zdaryŭsia dypłamatyčny kanflikt. Pryčynaj stała rašeńnie biełaruskich uładaŭ nie praciahvać akredytacyju šviedskamu pasłu Stefanu Eryksanu, jakoha Minsk abvinavaciŭ u destruktyŭnaj dziejnaści.
«A što ŭ vas za prablemy? Daloka da Minska ci niama kamu padvieźci?» Publičnaja pikiroŭka Łukašenki i Pašyniana13
Kamientary