Karcina Siarhieja Łaźnicy «Ščaście majo» nie atrymała ŭznaharodaŭ u Kanach. Ale nikoli raniej biełaruskaja prysutnaść na hetych kinaahledzinach nie była takoj značnaj.
Łaźnica maryŭ ekranizavać bykaŭskuju apovieść «U tumanie», ale nichto nie chacieŭ davać na jaje hrošy. Pieršaja ihravaja stužka Łaźnicy «Ščaście majo» pastaŭlenaja režysioram pa ŭłasnym scenary.
Heta mietafizična-zmročny ihravy film pra kiroŭcu, jaki źbiŭsia z darohi ŭ rasijskaj pravincyi i, sutykajučysia z tutejšymi, zahłyblajecca ŭ serca zła. Film pastaŭleny va Ukrainie, na ukrainskija i niamieckija hrošy.
Šakavanaja kanskaja publika ŭspryniała stužku jak film žachaŭ, ale Łaźnica adšturchoŭvaŭsia ad realnych historyj, jakija čuŭ, kali zdymaŭ svaje dakumientalnyja filmy.
Intryhaj Kanskaha festu było sutyknieńnie filma Łaźnicy z karcinaju Michałkova «Stomlenyja soncam — 2». Kali b Łaźnicu ŭznaharodzili, heta vyklikała b dziki skandał. Jak napisaŭ u internet-dziońniku kinakrytyk Siarhiej Kudraŭcaŭ, «film «Ščaście majo», jaki mieŭ dobryja vodhuki ŭ vydańniach roznych krainaŭ, paciarpieŭ ad niežadańnia bačyć Kany razbambavanymi ŭ vyniku pačatku samaj vialikaj z vojnaŭ — michałkoŭskaj».
Staršynia žury Cim Biortan, užo zaprošany Michałkovym u Maskvu, taktoŭna ŭchiliŭsia ad palityčnaha vybaru, palitkarektna ŭznaharodziŭšy «Załatoj halinaj» tajskaha režysiora Apičatponha Virasietakuła za film «Dziadźka Bunme, jaki pamiataje svaje byłyja žyćci».
Francuz Maćje Amalryk atrymaŭ pryz jak najlepšy režysior z karcinaju «Hastroli».
Žuljet Binoš i Chaŭjer Bardem byli ŭznaharodžanyja jak najlepšyja aktory — u filmach Abasa Kjarastami i Alechandra Hansalesa Ińjarytu.
Karcina pra biełaruskich emihrantaŭ u Bielhii «Nielehał» Aliŭje Mase-Depasa, pradstaŭlenaja ŭ dvuchtydnioviku režysioraŭ, była adznačanaja admysłovym pryzam kampazitaraŭ.
Kamientary