Łukašenka znoŭ zajaviŭ, što «najeŭsia pracaj», i patłumačyŭ, čamu jahonyja słovy na vybarčym učastku byli pustyja
Paśla svajoj zajavy 25 lutaha kala vybarčaj urny, što ŭ 2025 hodzie maje namier praciahnuć termin svajho kiravańnia dalej, Łukašenka vyrašyŭ, što varta ŭsio ž taki pakul praciahvać napuskać u hetaj spravie farmalnaha tumanu. Tamu na sustrečy z aktyvam Biełaruskaha sajuza žančyn 5 sakavika jon byŭ užo nie takim kateharyčnym.
Pavodle pryznańnia Łukašenki, jon «razumieje, što takoje prezident dla Biełarusi pry takoj uładzie», i choć, akramia jaho samoha, «ludziej mocnych dastatkova, ale my ich časam nie bačym». Tamu «lepš sinica ŭ ruce, čym žuraviel u niebie».
«Vy pavinny ŭbačyć svajho čałavieka, jaki vas zmoža abaranić i jaki nie paškaduje svajho žyćcia, jak by heta pafasna ni hučała. Prabačcie, ja pakul hetamu adpaviadaju», — skazaŭ Łukašenka.
Adnosna svajoj zroblenaj na ŭčastku zajavy jon patłumačyŭ, što heta, maŭlaŭ, nie aznačaje, što jon užo pryniaŭ rašeńnie.
«Chto tam zadavaŭ pytańnie «pojdziecie na vybary?» Ja tam, nie dasłuchaŭšy, [adkazaŭ]: «Pajdu, pajdu». Heta nie značyć, što ja ŭžo vyrašyŭ i pryniaŭ rašeńnie. Ja prosta im chacieŭ skazać: «Tak, pajdu. Supakojciesia vy».
I toje, maŭlaŭ, što jon tam skazaŭ, značeńnia nie maje, bo «ŭsio budzie zaležać ad taho, jak my padydziem da hetych vybaraŭ».
«A raptam abjavicca čałaviek, jakomu my možam davieryć? Ale ŭsiakaje moža być. Tamu my stvaryli UNS, kab viedali. Nie dla Łukašenki. Ja voś najeŭsia ŭžo voś tak hetaj pracaj. Słuchajcie, heta najciažejšaja praca. Kali ty spać kładziešsia, dumaješ pra heta. Kali ty nie śpiš, dumaješ pra heta i pračynaješsia ranicaj ty znoŭ pra heta», — zvykła dla siabie paskardziŭsia Łukašenka.
Vykazvańni pra «natolenaść uładaj» i «nietrymańnie za jaje» rehularna hučać z vusnaŭ Łukašenki ledź nie z samych pieršych hadoŭ jahonaha amal tryccacihadovaha kiravańnia.
«My dla ich — miasa». Palitviazień vyjšaŭ ź miełanomaj treciaj stadyi, jon uskładaje vinu na načalnicu sančaści i prymusovaje haleńnie hałavy4
Kamientary