«Ciažka nasić hety ciažar, tak i badziajusia razam ź imi». Prajšoŭ viečar salidarnaści z palitźniavolenymi pravaabaroncami «Viasny»
Viečar salidarnaści z palitźniavolenymi pravaabaroncami «Viasny» Alesiem Bialackim, Valancinam Stefanovičam i Uładziem Łabkovičam prajšoŭ u Vilni ŭ haścioŭni Biełaruskaj rady kultury. Viasnoŭcaŭ zatrymali 14 lipienia 2021 hoda — dva hady tamu.
Viečar pačaŭsia z chviliny maŭčańnia pa zahinułym palitviaźniu Alesiu Puškinie. U svoj čas Aleś Bialacki napisaŭ paślasłoŭje da knihi Puškina «Turemny albom»:
«Dla vopytnaha i abaznanaha pierformiera, jakim jość Aleś, źniavoleńnie było naturalnym i nieabchodnym praciaham pierformansu […].
Ja nikoli nie zabudusia pra karcinu-pierformans, jakuju Aleś vystaviŭ na pieršym źjeździe Biełaruskaha narodnaha frontu, jaki prachodziŭ u červieni 1989 hoda ŭ Vilni. Heta byŭ bieł-čyrvona-bieły ściah z čyrvonaj pałasoj, namalavanaj kryvioj mastaka. Kroŭ na pavietry pabureła, parudzieła i nie była takoj ciomna-višniovaj, jak spačatku, kali mastak nacadziŭ jaje sa svajoj žyły ŭ šklanku. I jak ža hetaja karcina adpaviadała našym tahačasnym žadańniam i pačućciam! My byli hatovyja biez rozdumu i biez razvahaŭ addać što tam šklanku — usiu svaju kroŭ — za Biełaruś! Takija byli časy i taki byŭ Aleś Puškin».
Juryst PC «Viasna» Pavieł Sapiełka nahadaŭ pra toje, jak prachodziŭ pieraśled traich viasnoŭcaŭ:
«Paśla 14 lipienia 2021 hoda byli doŭhija pakutlivyja miesiacy, kali išło rasśledavańnie. Z adnaho boku, my vydatna razumieli situacyju, što, chutčej za ŭsio, heta drenna skončycca, ale ź inšaha boku, byli spadziavańni, što niešta adbudziecca — i našy kalehi chutka zmohuć dałučycca da nas».
«Nam strašna. Ciapier Uładzimir Łabkovič znachodzicca ŭ škłoŭskaj kałonii — tam, dzie zahinuŭ palitviazień. Aleś — u kałonii dla tych, chto ŭžo raniej asudžaŭsia da pazbaŭleńnia voli. Heta nie robić hetych ludziej horšymi, ale, na žal, heta nie toje asiarodździe, jakoje moža padtrymać Alesia i moža być spryjalnym asiarodździem dla raźvićcia.
Našym kaleham maksimalna abmiežavanaja suviaź ź siemjami, blizkimi, adnadumcami, jany praktyčna nie atrymlivajuć listoŭ ad starońnich. Valancin Stefanovič časam prymudrajecca pieradać na volu pazityŭny zarad: jon rady čuć, što «Viasna» pracuje, što my praciahvajem svaju dziejnaść», — adznačyŭ Pavieł Sapiełka.
Na viečarynie salidarnaści vystupiŭ i pravaabaronca «Viasny», piśmieńnik Siaržuk Sys. Jon pračytaŭ svoj vierš «Dva hady», jaki napisaŭ 14 lipienia 2023 hoda:
«Dva hady źbirajucca ŭ hałavie majoj kamieńčyki-kamiani,
Niepryhožyja takija, nie abłaščanyja chvalami marskimi…
Šurpatyja i kalučyja, ty adčuješ ich, tolki hołaŭ krani…
Ciažka nasić hety ciažar, tak i badziajusia razam ź imi.
Dva hady jak ni doma nie maju, ni piesień, jakija śpiavali siabry, —
Tolki žachi načnyja, i kryki, i hołaŭ, kamieńniem napoŭnieny.
Paskarajučy bieh svoj, niasusia ŭ pradońnie hłuchoje z hary,
Čas vyhnańnia adličvaju ja maładzikami i poŭniami».
Padtrymajcie listami i paštoŭkami salidarnaści źniavolenych viasnoŭcaŭ:
PK № 9, 213410, h. Horki, vuł. Dabralubava, 16
Alaksandru Viktaraviču Bialackamu;
PK № 15, 213105, h. Mahiloŭ, p/a Viejna, Słaŭharadskaja šaša, 183
Valancinu Kanstancinaviču Stefanoviču;
PK № 17, 213004, h. Škłoŭ, vuł. 1-ja Zavodskaja, 8
Uładzimiru Mikałajeviču Łabkoviču.
Kamientary