Chto taki Valeryj Sachaščyk, jaki ŭznačaliŭ siłavy błok u kabiniecie Cichanoŭskaj
Były kamandzir najbolšaj desantnaj bryhady, baćka troch synoŭ, adzin ź jakich — dziejny aficer, a ŭ mirnym žyćci — stvaralnik kampanii z 900 rabotnikami, piša Arciom Harbacevič.
Valeryj Sachaščyk naradziŭsia ŭ Hošavie Drahičynskaha rajona ŭ 1964 hodzie ŭ siamji rabotnikaŭ kałhasa.
Hošava — heta nie Paleśsie, a taki rajon, jaki niekali nazyvali Zaharodździe. Bahataja, uradlivaja raŭnina. Pobač z Hošavam — takija staražytnyja, z tradycyjami, miastečki i kolišnija harady, jak Ździtaŭ, Chomsk, Žabier, Opal.
Kali Sachaščyku było 7, siamja pierabrałasia ŭ Drahičyn, dzie jon pajšoŭ u škołu №3, jakuju skončyŭ z załatym miedalom. U tyja hady miedali ŭ rajonnych škołach byli redkaściu, jany dastavalisia tolki tym, chto sapraŭdy vyłučaŭsia viedami.
Nijakich nieardynarnych padziej z chłopcam u dziacinstvie nie zdarałasia: jon žyŭ žyćciom zvyčajnaha padletka z prostaj siamji, dobra vučyŭsia, i baćkam zdavałasia, što ich mały zmoža zrabić sabie dobruju karjeru ŭ jakoj-niebudź prestyžnaj śfiery. Baćki chacieli, kab jon pastupaŭ u Maskvu, u MHU.
Ale vyjšła inačaj. Vialiki ŭpłyŭ na los junaha Sachaščyka akazali savieckija filmy pra desantnikaŭ, jon natchniŭsia vajennaj ramantykaj i zachacieŭ być aficeram.
«Simpatyčnyja mnie histaryčnyja fihury — stvaralnik i šmathadovy kiraŭnik savieckich desantnych vojskaŭ Marhiełaŭ, a taksama Jahajła. Jahajła paviarnuŭ chod historyi ŭ našych krajach. U cełym ja fanat suśvietnaj historyi i historyi Biełarusi, Vialikaha Kniastva Litoŭskaha. Usio žyćcio kuplaju i čytaju knihi. I nie tolki pa historyi», — kaža Sachaščyk.
Najlepšaje desantnaje vučylišča ŭ SSSR, jak ličyłasia, było ŭ Razani. Ale jaho tudy nie ŭziali — nie prajšoŭ pa roście, bo daros da svaich ciapierašnich 176 tolki kursantam, a na momant skančeńnia škoły niedaciahvaŭ da patrebnych 170.
Tamu chłopiec u pahoni za maraj pajšoŭ u abychod — pastupiŭ u Maskoŭskaje ahulnavajskovaje vučylišča z raźlikam, kab advučycca tam, a potym usio adno pajści słužyć u desant.
Maskoŭskaja ahulnavajskovaja vučelnia taksama ličyłasia elitnaj — da 1939 hoda jaje korpusy ŭvohule stajali ŭ Kramli.
«Tam była dobraja baza, jakasnaja škoła, vydatny skład vykładčykaŭ. Vučycca było niaprosta, ale jakaść padrychtoŭki ja acaniŭ na zborach lejtenantaŭ užo paśla vypusku, kali ŭbačyŭ, što moj ŭzrovień značna adroźnivajecca ad vypusknikoŭ inšych vajskovych univiersitetaŭ», — skazaŭ žurnalistu «Našaj Nivy» Sachaščyk u kułuarach.
Paśla zakančeńnia lejtenant Sachaščyk trapiŭ słužyć, jak i chacieŭ, u desantnuju bryhadu. Z 1985-ha try hady słužyŭ u Zabajkalskaj vajskovaj akruzie, potym — u Hiermanii.
Z vyvadam savieckich vojskaŭ trapiŭ na radzimu, u Bresckuju desantnuju bryhadu. I słužyŭ tam z 1992 pa vierasień 2002. Apošnija čatyry hady — kiravaŭ.
Sachaščyk — stvaralnik sistemy acenki desantnikaŭ «Čorny aroł». Heta, kali hruba, anałah krapavaha biareta ŭ śpiecnazie.
«Naša Niva» havaryła z aficerami, jany ličać, što Sachaščyka z vojska, faktyčna, «syšli», što jon nie realizavaŭ svoj patencyjał.
Sachaščyka vyžyŭ z armii tahačasny načalnik hienieralnaha štaba Huruloŭ. Sam Sachaščyk nie lubić raskazvać padrabiaznaści hetaj historyi i admoviŭsia štości kazać pra heta «Našaj Nivie».
Ale detali my viedajem ad inšych surazmoŭcaŭ u vojskach.
U tyja časy paskoranymi tempami adbyvałasia skaračeńnie vajennych čaściej u Breście, jakija dastalisia ŭ spadčynu ad SSSR i ŭ jakich nie było patreby. Likvidacyja praduhledžvała i śpisańnie vialikaj kolkaści materyjalnych kaštoŭnaściach, transpartu, nieruchomaści.
Vakoł hetych pracesaŭ paśvilisia roznaha rodu chabarniki i działki. I niekatoryja ludzi naviersie ličyli, što pryncypovy Sachaščyk, kiraŭnik cełaj bryhady, samaj vialikaj, na toj momant, desantnaj adzinki ŭ krainie, budzie błytacca pad nahami i narobić prablem.
Jamu prapanavali pajści słužyć u Hienštab, ale desantnik admoviŭsia ad kabinietnaj raboty i syšoŭ.
U vyniku na bresckuju bryhadu pastavili Vadzima Dzienisienku (na dadzieny momant — kiraŭnik SSA), jaki pryjšoŭ kiravać desantnaj bryhadaj, ni razu ŭ žyćci nie skakaŭšy z parašutam.
«Armija — zrez hramadstva. Što, jość instytut dziaržavy, dzie ŭ 2020-m kiraŭniki prajavili charaktar, hramadzianskuju śpiełaść, hatoŭnaść da samaachviaravańnia? U nas ciaham 20 ź liškam hod takim čynam adbyvałasia sielekcyja kirujučych kadraŭ, kab hetyja paniaćci ŭ ich dušach nie rezaniravali», — skazaŭ Sachaščyk u adkaz na fiłasofskaje pytańnie, čamu ŭ 2020-m vojska nie abaraniła vybar naroda.
Paśla vojska Sachaščyk pajšoŭ u vytvorčaść.
Tady ŭ Breście adkryvaŭsia «Inkafud» — brend, jaki ciapier znajomy mnohim. U Sachaščyka ŭdałosia zrabić tam karjeru — jon pačaŭ sa śpiecyjalista adździeła markietynhu i dasłužyŭsia da vykanaŭčaha dyrektara.
«Sapraŭdy šmat zrabiŭ dla zavoda jak mieniedžar, za im potym mnohija palavali, kab pieravabić, ale jon syšoŭ u svoj biznes», — kažuć byłyja kalehi.
Na «Inkafudzie» adstaŭnomu padpałkoŭniku daviałosia zajmacca budaŭnictvam, bo novaja vytvorčaść rasła. Tam jon pačaŭ ułaŭlivać, jak možna zarablać i samomu. Kupiŭ stary zavodzik, dzie pačaŭ vyrablać budmateryjały.
«Jon šmat kudy sprabavaŭ uleźci. I ŭ Afrycy niešta sprabavaŭ budavać, i ŭ Emiratach, ale najlepš biznes pajšoŭ u Polščy ź jaje ekanamičnym bumam», — kažuć znajomyja.
Siabry jahonaha syna zajmalisia zalivańniem bietonu, šukali hrošy na pašyreńnie, ale im, maładym, nichto nie davaŭ, bo nie daviaraŭ.
Jany paprasili baćku siabra paručycca, uvajści ŭ dolu — tak Sachaščyk apynuŭsia za Buham spačatku ŭ roli paručalnika, a potym uciahnuŭsia i sam.
Biźnies-pośpiech Sachaščyka — heta sapraŭdy historyja ŭ svaim rodzie ŭnikalnaja — kampanija, stvoranaja biełarusami, dzie pracujuć jašče 900 biełarusaŭ, stała lidaram rostu na budaŭničym rynku Polščy.
Ciapier pytańnie, ci zmoža vajskoviec i mieniedžar prajavić siabie ŭ palitycy. Sachaščyk ličyć, što, kali budzie alternatyŭnaja arhanizacyja, da jakoj buduć dałučacca aficery, to da kryvi nie dojdzie, bo «časam chapaje tolki demanstracyi siły».
Zvarot padpałkoŭnika Sachaščyka da aficeraŭ paśla napadu Rasii na Ukrainu, raźmieščany ŭ dziasiatkach kanałaŭ, staŭ adnym z samych prahladanych rolikaŭ u jutubie za apošni hod.
Treba skazać, što napaŭtajemnaja struktura «Pahonia», brendfejsam jakoj vystupaje Vadzim Prakopjeŭ, była natchnionaja padpałkoŭnikam Sachaščykam. Jaje kaściak składajuć byłyja aficery biełaruskaich siłaŭ śpiecyjalnych apieracyj, jany ŭžo vajujuć na pieradku va Ukrainie.
Aficyjna imia kamandzira «Pahoni» jašče ni razu nidzie nie hučała, jość padstavy mierkavać, što hetaje imia — Valeryj Sachaščyk.
Kamunikacyja z pałkom Kalinoŭskaha, praŭda, u Sachaščyka nie załadziłasia — kamandziry kalinoŭcaŭ pajšli svajoj darohaj.
«Jon hanarlivy, vydatnik, pa žyćci zaŭsiody pieršy, pačynajučy ad škoły. Uparty ŭ svaich metach, vielmi patrabavalny da siabie i tych, chto pobač», — dajuć ciapier jamu charaktarystyku znajomyja ź im aficery.
U Sachaščyka troje synoŭ. Adzin z synoŭ — aficer biełaruskaha vojska.
Sam Valeryj žanaty trecim šlubam. Pra pieršuju žonku my ničoha nie viedajem, druhaja była ekstremałka i parašutystka, z treciaj žonkaj paznajomiŭsia na baćkoŭskich schodach u škole.
Na pytańnie «Našaj Nivy» pra svoj top knih, jaki akazali na jaho ŭpłyŭ, Sachaščyk adkazaŭ, što heta Once an Eagle amierykanskaha marpiecha Entana Majrera — Sachaščyk čytaje pa-anhlijsku, a taksama «Vałakałamskaja šaša» Alaksandra Bieka.
U 2020-m Valeryj Sachaščyk blizka da serca pryniaŭ narodnaje žadańnie svabody i ŭ 10-ch dniach žniŭnia pryjechaŭ z Polščy prasić kiraŭnictva bresckaj milicyi vypuścić ludziej ź izalataraŭ. Ludziej vypuścili, praŭda, tady heta byŭ ahulnarespublikanski trend — padziei supali.
Dziejnyja vajskoŭcy ličać, što ŭ palityku Sachaščyka pryviali niekalki momantaŭ: niazhoda z fašyzacyjaj režymu i adčuvańnie misii abaroncy, niedarealizavanaść u prafiesijnaj śfiery, a taksama ŭpłyŭ Vadzima Prakopjeva, jaki zdoleŭ unušyć Sachaščyku, što jon — mahčymaje vyratavańnie dla Radzimy.
Što vyjdzie — pabačym.
Voś videa pieršaj pramovy Valeryja Sachaščyka paśla pryznačeńnia ŭ kabiniet Cichanoŭskaha.
Kamientary