«Naša historyja» №7
U śviežym numary časopisa:
«Što tut, dumaju, za licha? Zusim pjanych nie vidać».
Hety artykuł Siarhieja Astankoviča — i pra toje, čamu ŭ Biełarusi pili mienš, čym u Rasii, i pra rolu čałavieka ŭ historyi.
«Bolš čystyja» — artykuł z historyjaj adnaho mifa.
U sacyjalnych sietkach ci ŭ pryvatnaj razmovie paśla łaźni, kali zachodzić havorka pra pachodžańnie biełarusaŭ, niaredka možna pačuć, što biełarusy, maŭlaŭ, samyja čystyja słavianie. Adkul u takich pohladaŭ rastuć nohi, razabraŭsia kandydat sacyjałahičnych navuk Alaksiej Łastoŭski.
15 žniŭnia 2019 hoda spaŭniajecca 250 hadoŭ z dnia naradžeńnia Napaleona Banaparta — čałavieka, jaki pakinuŭ vielizarny śled u suśvietnaj historyi. Pra niezvyčajnyja nastupstvy tahačasnaj napaleonamanii piša kandydat histaryčnych navuk Dzianis Lisiejčykaŭ. Jon znajšoŭ dzień i miesca, kali ŭ Biełarusi ŭpieršyniu dzicia achryścili Napaleonam i kolki takich dziaciej usiaho było.
Pastajannym čytačam «Našaj historyi» lišnie rekamiendavać artykuły Andreja Skurko, jaki adnaŭlaje bijahrafii samych značnych postaciaŭ biełaruskaj i suśvietnaj historyi. Heta zaŭsiody zachaplalna.
Hetym razam hieroj vokładki — Andrej Hramyka, samy ŭpłyvovy biełarus SSSR.
Ź inšaha —
chto i jak bambiŭ biełaruskija harady ŭ vajnu: praŭda i mify.
Vampir pad Lepielem: jak u 1845 hodzie sialanie z Akulina raskapali mahiłu i adsiekli hałavu susieda Łarki Pabojni.
Žyvaja i miortvaja. Dźvie žonki kniazia Januša Radziviła na adnym partrecie — raskazvaje mastactvaznaŭca Nadzieja Usava.
Ad Pingwina da «Biełaha polusa»: biełaruskaja historyja maroziva. Raskazvaje doktar historyi Alaksandr Bieły.
Polskaja vioska na bierazie Basfora — z historyjaj bolš čym u paŭtara stahodździa. Piša historyk Siarhiej Jeharejčanka.
«Chalera jasnaja!» Chvaroba, jakoj my nie baimsia, ale časta ŭspaminajem. Piša historyk Andrej Vaškievič.
A ŭ rubrycy «narody Biełarusi» kandydat histaryčnych navuk Juryj Unukovič hetym razam apaviadaje pra litoŭcaŭ uschodu Biełarusi.
Artykuł Hanny Sieviaryniec: čamu pasvarylisia Mickievič i Puškin.
Pieršyja aŭtamabili Biełarusi — amatary aŭtahistoryi znojduć sabie svajo.
I ŭžo tradycyjna na radaść dzieciam i padletkam — komiksy.
Lilija Iljušyna. Kluč Daroh
Raman dla dziaciej siaredniaha školnaha vieku.
Na śviecie jość miesca, adkul pačynajucca ŭsie šlachi i darohi Suśvietu. Toj, chto vałodaje Klučom ad jaho, moža abudzić daŭno pasnułyja ściežki ci nazaŭždy zakryć šlach da ščaścia.
Džym vyjaŭlaje ŭ siabie zdolnaść kiravać darohami, a ŭ svajho siabra — dar bačyć śmierć.
Jany vypadkova daviedvajucca, što niepryjemnaści ŭ ich miastečku — sprava mistara S., viadomaha biźniesmiena. Voś tolki jak spravicca ź im, kali jon i jość Haspadar Daroh, da taho ž źviazany sa staražytnymi viedźmakami?..
Katažyna Bonda. Akularnik
Raman. Pierakład z polskaj movy A.Brusieviča.
Padziei detektyŭnaha ramana polskaj piśmieńnicy biełaruskaha pachodžańnia Katažyny Bondy adbyvajucca ŭ padlašskim miastečku Hajnaŭka i navakolli. U im niekalki siužetnych linij, adnoj ź jakich źjaŭlajecca trahičnaja historyja zabojstva ŭ 1946 hodzie niekalkich dziasiatkaŭ sialan-biełarusaŭ žaŭnierami Armii Krajovaj z atrada Ramualda Rajsa «Buraha».
«Akularnik» paśla vychadu ŭ Polščy adrazu zdabyŭ šalonuju papularnaść u čytačoŭ i vyklikaŭ burnuju dyskusiju ŭ presie.
U 2015 raman zdabyŭ prestyžnuju ŭznaharodu «Biestsieler Empik». Pierakładzieny na šerah jeŭrapiejskich moŭ.
Sieviaryn Kviatkoŭski. Kałaradskaja pušča
Satyra, postapakalipsis, fentezi — try słovy, jakija charaktaryzujuć raman «Kałaradskaja pušča».
Minuła tryccać hadoŭ paśla hłabalnaj katastrofy. Suśvietny akijan uźniaŭsia na 199 mietraŭ. Mienskaje ŭzvyšša pieratvaryłasia ŭ archipiełah. Miensk padzialiŭsia kalučym drotam i vizavym režymam na ŭłasna Miensk i Horad-Hieroj.
Paśla katastrofy častka mienčukoŭ pierabrałasia na addalenyja vyspy, dzie ŭtvaryła horad Dobraje Miesca. Niečakanaja niebiaśpieka vymusiła ich vypravić u Horad-Hieroj vyviednika na mianušku Dzikun…
U chitrazaplecienym siužecie ŭjaŭnaj budučyni čytač moža ŭbačyć sučasny Miensk i navat bolej — sučasnuju krainu, na jakim by kantyniencie jana ni była.
Historyja biełaruskaj dziaržaŭnaści. Tom 3
Istorija biełorusskoj hosudarstviennosti. U 5 t. T. 3. Biełorusskaja hosudarstviennosť: ot idiei k nacionalnomu hosudarstvu (1917-1939 hh.) / A. A. Kavalenia [i inš.]; adk. red. toma: V. H. Maziec, N. V. Śmiachovič, S. A. Traćciak; Nac. akad. navuk Biełarusi, In-t historyi.
U trecim tomie «Historyi biełaruskaj dziaržaŭnaści» raskrytyja pieradumovy, vyjaŭlenyja zakanamiernaści, razhledžanyja i acharaktaryzavanyja etapy, formy, kirunki i asablivaści pracesu stanaŭleńnia i raźvićcia biełaruskaj nacyjanalnaj dziaržaŭnaści ŭ kantekście hłabalnych hieapalityčnych źmienaŭ ciaham 1917—1939 h.
Vydańnie raźličana na šyrokaje koła čytačoŭ: prafiesijnych historykaŭ, vykładčykaŭ VNU i siarednich škoł, moładź, rekamiendujecca dla vykarystańnia ŭ navukova-daśledčaj rabocie i navučalnym pracesie.
Biełaruski ikanapis XVI - pieršaj pałovy XX st.
Albom / H. A. Flikop-Śvita; navuk. red. B. A. Łazuka.
U albomie pradstaŭlenyja šedeŭry ikanapisu Biełarusi sa zboraŭ Muzieja staražytnabiełaruskaj kultury NAN Biełarusi.
Hetyja tvory źjaŭlajucca spadčynaj pravasłaŭnaj, katalickaj i ŭnijackaj cerkvaŭ.
Asobnuju hrupu składajuć narodnyja abrazy, jakija raźmiaščalisia na pokuci i pryznačalisia dla chatniaj malitvy.
Raźličany na mastactvaznaŭcaŭ, supracoŭnikaŭ muziejaŭ, kalekcyjanieraŭ i ŭsich, chto cikavicca historyjaj i kulturaj Biełarusi.
Minkult. 2. Tolki proza
U druhim numary litaraturnaha almanacha «Minkult», jaki vychodzić za achviaravańni, možna pračytać prozu Uładzisłava Achromienki (drukujecca jaho raman «Niaśvižskaja kryza, albo Viernuty raj»), Viktara Šnipa, Taćciany Skarynkinaj, Paŭła Kaściukieviča, Vincesia Mudrova i šerahu inšych aŭtaraŭ.
Natalla Batrakova. Imhnieńnie biaskoncaści 2
Mih bieskoniečnosti 2. Bieskoniečnosť lubvi, bieskoniečnosť piečali…: raman. U 2 knihach.
Kacia z dačkoj nienadoŭha pryjazdžajuć u Minsk. Dziela zdaroŭja Marty jaje mamie davodzicca prymać niaprostyja rašeńni. Pra sustreču z Vadzimam jana nie dumaje: jon zrabiŭ svoj vybar jašče čatyry hady tamu i zabyŭsia pra jaje isnavańnie.
Vadzim Ładyšaŭ sapraŭdy pastaraŭsia vycieśnić z pamiaci lubyja ŭspaminy pra Kaciu. Uvieś čas zajmaje praca: novy vitok biźniesu, novyja paplečniki, novyja kankurenty i navat novyja vorahi. Času na asabistaje žyćcio nie zastajecca.
I ŭsio ž losu było zaŭhodna, kab sustreča Kaci i Vadzima adbyłasia.
Nabyć hetyja dy inšyja novyja vydańni i biestsielery, možna ŭ kniharni «Akademičnaja kniha» (pr. Niezaležnaści, 72).
RUP «Akademičnaja kniha» UNP 101462648
Kamientary