U biełaruska-ruskich słoŭnikach biełaruskaje słova «šmalec» tłumačycca jak «husinyj žir». A jak tady pa-biełarusku nazyvajecca topleny śviny tłušč? Toj samy pradukt, jaki pa-polsku nazyvajecca smalec, a pa-anhlijsku lard.
Darečy, u biełaruskaj Vikipiedyi niama adpaviednika artykułam smalec i lard? Niaŭžo ŭ Biełarusi nie šmaravali chleb śvinym smalcam-šmalcam, a kali šmaravali, dyk tolki husinym? Aj-vej!
U mianie asabista trochi inšaja viersija. Smalec ci šmalec — sutnasna adno i toje ž, i chutčej za ŭsio, ŭ Biełarusi bytavali abiedźvie formy, i z s- i z š-, ale š- było najbolš ułaścivym dla habrejaŭ, a voś jany to jakraz śvinoha i nie ŭžyvali, a tolki husiny, a składalniki savieckich słoŭnikaŭ tolki na husinym tłušču i zafiksavalisia.
Zdor — heta zdajecca, nie zusim toje samaje. Zdor, viadoma moh być i adtopleny, ale jon rabiŭsia zdoram niezaležna ad hetaha — prosta ŭ vyniku saskubańnia. A adtaplivać možna luby tłušč, nie tolki zdor.
Polskaje «smalec» — datyčyć mienavita toplenaha tłušču ŭvohule. I niešta mnie nie vierycca, što ŭ Biełarusi było inakš.
(Pra zdor, darečy, artykuła ŭ Viki taksama niama.)
Skažycie, jak u vas u siamji nazyvali śviny topleny tłušč dla buterbrodaŭ ci dla smažańnia? Smalec? Ci było niejkaje inšaje słova? I jak, z čym jaho hatavali?
«Usie bačyli, što jamu padabajecca Nataša, i dumali: «Nu kali vy ŭžo?!» Były palitviazień Łukša raskazaŭ pra svaje adnosiny z Ejsmantami14
Kamientary