Miłyja kostki
Padstupna-zvabny rekłamny buklet inšaha śvietu dla 14-hadovych padletkaŭ.
Čatyrnaccacihadovaja dziaŭčynka (uzychodnaja zorka Sirša Ronan) była zabitaja svaim susiedam-mańjakam. Ciapier hierainia ź inšaha śvietu naziraje za žyćciom svajakoŭ i maryć pra pakarańnie zabojcy…
Stužka Pitera Džeksana — padletkavaja mistyka z taktoŭnaj adsutnaściu kryvavych scenaŭ. Režysior hraje na detalach, umieła nahniataje chičkokaŭski saśpiens, sakavita vykarystoŭvaje aktoraŭ. Ale cikaviej mantažnyja styki zamahilla i budzionnaści. Voś baćka (Mark Ŭołbierh) pakutuje pa zahibłaj dačce i stavić la šyby śviečku. Voś chipušnaja babulka Śzan Sarandon raduje paciešnym niaŭmielstvam. Voś mańjak-piedant, čyścieńki i banalny (kašmarna-hniusnaja rola Stenli Tučy). I voś — kalarova-paśmiarotnyja dziavočyja sny pad muzyku Brajana Ina; ščymlivaje retra 70-ych, pamarančava-cichaje i niabiosna-błakitnaje.
Ale, jak i ŭ «Fantaziumie doktara Parnasa» stužka kulhaje na «biezhierojnaść» dyj padmianiaje dziejańnie zrokavaju raskošaj. Što jašče važniej, inšy śviet — rekłamny buklet dla padletkaŭ, padstupna-zvabna pazbaŭleny kanfiesijnych prykmietaŭ.
Ale skažycie jašče dziakuj, što aŭtar «Strašydłaŭ» i «Žyvoj mierćviačyny» abmiežavaŭsia ślaźliva-miedyumičnym spatkańniem z «miłymi kostkami».
Kamientary