Pryhožy padzahałovak: "ravie pa načach". Ravie samalot na starcie, byk u stojle, sirepa pavietranaj tryvohi. I śpiavačka-Rahnieda? -- Ale nie, płača!

Hetaja, mabyć, i sapraŭdy ravie. Ja tak i pračytaŭ, nie jak płač, a jak hučnaje vyćcio takoj načnoj istoty.

"Jakim čynam u opiery pakažuć viadomuju kožnamu biełaruskamu školniku trahičnuju historyju Rahniedy i Uładzimira, pakul niezrazumieła..."
Zhvałciŭ Rahniedu na vačach baćkoŭ, paśla zabiŭ ich i bratoŭ Rahniedy.
Nu jak pakažuć, užo trochi možna praduhadać: ««U pačatku dziejańnia Uładzimir pradstaŭleny jak jašče nie sfarmavany svavolny junak, ale zatym, pieražyvajučy zdrady i straty, jon duchoŭna źmieńvajecca...»
Nie kryminalnik, a hetaki "paviesa-bałaŭnik", u pačatku duchoŭnaha pošuku. Nikoli nie razumieŭ, jak heta vyrulivajuć dla siabie tyja, chto jaho ličyć śviatym.

Kniaz Vładzimir dy Ryhnieda.
Chacia varta pahladzieć, kali Rastarhujevu vybjuć adno voka i raspnuć na drevie.

Botoksa mnohovato

Złodziei vuhra-finska skryžavana z manhoła-tatarskim pachodžańniem u čarhovy raz pasprabujuć skraści kavałak historyi Rusi, biełaruskaha i ukrainskaha narodaŭ. Čamu tak? Bo svajho ničoha nia majuć.