Forma terminovaha apraŭdańnia i spravazdačy pierad Kramlom. U čym sens vajaŭničaha intervju Łukašenki
Hałoŭny miesiedž, jaki Łukašenka imknuŭsia danieści da Kramla i rasijskaj elity, dziela čaho i było arhanizavana intervju dziaržaŭnamu telekanału «Rasija», nastupny: «Heta ahulnaja — Biełarusi i Rasii — vajna suprać hetych źviaroŭ… Staim śpinaj da śpiny… My nie dazvolim ruskim u śpinu stralać», piša Valer Karbalevič dla «Radyjo Svaboda».
Daŭno ŭžo Łukašenka nie davaŭ interviju zamiežnym medyjam. Vidać, niama asabliva achvotnych ź im razmaŭlać. Jon staŭ małacikavy: usio, što moh, užo nahavaryŭ za 30 hadoŭ. Ciapier tolki paŭtaraje sam siabie ŭ roznych varyjacyjach. Ale zaraz — asablivy vypadak.
Miarkujučy pa ŭsim, tych dziejańniaŭ, jakija aktyŭna demanstravali biełaruskija ŭłady 10-12 žniŭnia, kab pakazać Rasiei sajuźnickuju viernaść, Maskvie padałosia niedastatkova. Patrebna było terminova rabić niešta jašče, bo ŭ Kramli zastalisia niezadavolenyja. Mahčyma, rascanili aktyŭnaść aficyjnaha Miensku jak pakaznuju, farmalnuju, raźličanuju na vonkavy efekt.
I biełaruskija ŭłady prydumali. 15 žniŭnia ŭ Miensk terminova zaprasili viadomaha prapahandysta i viadoŭcu hramadzka-palityčnaha tok-šou «60 chvilin», deputata Dziaržaŭnaj dumy RF Jaŭhienija Papova, kab uziać interviju ŭ Alaksandra Łukašenki dla teleprahramy «Vialikija niadzielnyja viestki» na telekanale «Rośsija». Intervju pradaŭžałasia kala dźviuch hadzin. Tolki ŭ niadzielu źjaviłasia jaho poŭnaja versija.
Što skazaŭ Łukašenka?
Hałoŭny mesedž, jaki chacieŭ danieści biełaruski ŭładar da Kramla i rasiejskaj elity, dziela čaho, vidavočna, i było arhanizavanaje hetaje interviju, nastupny: «Heta ahulnaja — Biełarusi i Rasiei — vajna suprać hetych źviaroŭ… Staim śpinoj da śpiny… My nie dazvolim ruskim u śpinu stralać».
Na praciahu apošnich tydniaŭ rasiejskija błohiery nia raz paprakali Łukašenku: maŭlaŭ, advioŭ svaje vojski ad ukrainskaj miažy, u vyniku čaho kamandavańnie Ŭkrainy tyja vajskovyja padraździaleńni, jakija vyzvalilisia, nakiravała ŭ Kurskuju vobłaść.
Łukašenka zapeŭnivaje, što ciapier biełaruskija vojski vysunuty da miažy («tracinu vojska my ŭviali»), ukraincy vymušanyja reahavać, takim čynam Biełaruś dapamahaje rasiejcam ŭ Kurskaj vobłaści. Jon kaža: «Jany ž (ukraincy — Aŭt.) pierakinuli padraździaleńni da našaj miažy dadatkova, kali ŭbačyli, što my farmujem adpaviednyja padraździaleńni na miažy».
Łukašenka kazaŭ usio tak, kab spadabacca rasiejskaj aŭdytoryi: «Imperyju hetuju jašče nichto nie pieramahaŭ i nie pieramoža — Rasieju».
Znoŭ viarnułasia vajaŭničaja rytoryka na adras Zachadu. Zachodnich palitykaŭ Łukašenka nazvaŭ «źviarami», «šalonymi», «varjatami», «nacystami». Hučali tradycyjnyja pahrozy, u tym liku, čarhovym razam abiacaŭ prymianić jadziernuju zbroju ŭ niejkaj krytyčnaj sytuacyi.
Łukašenka ŭsialak padkreślivaŭ svaju asablivuju rolu ŭ rasiejskaj palitycy. «My z prezydenam Pucinym…» — refrenam hučała praz ŭsio interviju.
Na chadu arhanizavanaje interviju stała svojeasablivaj formaj apraŭdańnia i spravazdačy pierad Kramlom.
Ale hetym sprava nie abmiežavałasia. 16 žniŭnia, praz 10 dzion paśla pačatku ŭkrainskimi vajskoŭcami kurskaj aperacyi, Łukašenka narešcie pravioŭ naradu ŭ pytańniach vajennaj biaśpieki. Padčas jakoj ministar abarony Biełarusi Viktar Chrenin zajaviŭ pra «vysokuju imaviernaść zbrojnych pravakacyj z boku Ŭkrainy». Takaja voś zapoźnienaja demanstracyja salidarnaści z Rasiejaj.
Stała viadoma, za što buduć sudzić pieršaha namieśnika načalnika Kiraŭnictva spravami Łukašenki1
Kamientary