Na mienskija ekrany vyjšaŭ doŭhačakany praciah pryhodaŭ słynnaha archieolaha «Indyjana Džonz i Karaleŭstva Kryštalovaha Čerapu» (Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull). Piša Andrej Rasinski.
Indyjana Džonz i Karaleŭstva Kryštalovaha Čerapu (Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull)
ZŠA, 2008, kalarovy, 124 chv.
Režyser: Styven Śpiłberh
Roli vykonvajuć: Harysan Ford, Kejt Błanšet, Karen Ałen, Šaja ŁaBaf, Rej Ŭinstan, Džon Hiort
Žanr: Pryhody
Adznaka: 7,5 (z 10)
Archieolah Indyjana Džonz adpraŭlajecca ŭ amazonskija džunhli na pošuki kryštalovaha čerapa – a zaadno znachodzić žonku j syna. Hierojam pieraškadžaje harnaja ŭkrainskaja kamunistka (Kejt Błanšet) z esesaŭskimi zvyčkami i heboŭskaj armijaj…
20 hadoŭ tamu trylohija pra Indyjanu Džonza, prydumanaja Śpiłberham i Łukasam, uvajšła ŭ skarbonku kinematohrafu i stałasia niedasiahalnym uzoram dla pryhodnickich stužak. Znakamity archieolah byŭ hierojem i ŭdałaha televizijnaha cyklu, dzie pakazvalisia pryhody junaha Indyjany. A aktor Harysan Ford, jaki namalavaŭ vobraz amerykanskaha prafesara-avanturnika ź firmovym bizunom i kaŭbojskim kapielušom, paśla trylohii zrabiŭsia milijarderam.
Indyjana viarnuŭsia, chacia j pastareŭ razam z nami. Ale ŭ 1957 hodzie jon usio jašče ŭ vydatnaj pryhodnickaj formie – vyžyvaje paśla jadravaha vybuchu (!), viadzie rukapašnyja bai, rasšyfroŭvaje piktahramy j haniaje na matacykłach. Tolki ciapier jahonyja supierniki nie nacysty, a kamunisty.
Kalarytnaja Iryna Spałko ŭ čornych palčatkach da łokcia i z šablaj, Hieroj Sacyjalistyčnaj pracy, jakaja na zahad “vialikaha Stalina” švendajecca pa śvietu ŭ pošukach paranarmalnych artefaktaŭ – heta padarunak ad Kejt Błanšet, za što kamunisty musiać pastavić joj pomnik. Nivodnaja stalinistka na ekranie nie była takoj hrateskna-stylovaj, padciahnuta-vajaŭničaju i apantanaju. “Dyciatko majo!” – schilajecca jana nad mumifikavanymi pareštkami pačvary, ź ledzianym pozirkam zahadvaje zabić voraha j haryć sinim połymiem u nieadolnaj prazie “viedać usio”.
Paproki za niedaskanałuju ŭkrainskuju movu (u karuźlivym rasiejskim dublažy), zakidy za nieadpaviednaść datam (jaki Stalin u 57-ym hodzie!) i ździŭleńnie, što ŭ dzikich lasoch heboŭcy nosiać adprasavanuju savieckuju formu – adkidajucca.
Stužka Śpiłberha – atrakcyjon ź ludažerami-murašami, bajavymi małpami (pryvitańnie “Tarzanu”), aščeranymi mumijami j inšaplanetnymi tajamnicami.
U zabaŭlalnym kaktejli daścipnyja siamiejnyja zvady (Karen Ałen – Meryjan ź pieršaj častki), namioki na “Bieskłapotnaha jezdaka” – i hałavałomnyja aŭtamabilnyja truki, jakija Ford vykonvaŭ sam. I chacia nie staje časam byłoha moładzievaha šarmu, śpisvać Indyjanu Džonza zarana. Jahony syn – Šaja ŁaBaf z “Transformeraŭ” – nie daros da słynnaha kapieluša archieolaha.
Seansy ŭ mienskich kinateatrach.
P.S. Historyja z kamunistami mieła praciah.
«My dla ich — miasa». Palitviazień vyjšaŭ ź miełanomaj treciaj stadyi, jon uskładaje vinu na načalnicu sančaści i prymusovaje haleńnie hałavy3
Kamientary