Фигня какая-то. Образцовая советская семья : мальчик и девочка... Папа рабочий, а мама колхозница, оба ударники коммунистической труда.

Мемуары старого мужика, у которого единственные достижения в жизни - это родители при номенклатуре и работа в Лондоне. И всё это расписать на 500 страниц! Это нужно уметь! Талант!

Дзякуй спадару Васілю за грунтоўную кнігу. Адна з найлепшых, што прачытаў за апошнія гадоў 5. Галоўны герой моцна нагадвае бацьку, амаль равесніка...

Кніга вартая чытання. Згодны, што хутка не прачытаеш, але я і не спяшаўся. У выніку, напэўна, на месяцы два расцягнуў. І не шкадую. Дзякую аўтару за абуджаныя ўспаміны.