Horžuś tiem, čto ja biełorus i vsie priedki biełorusy.

Najčaściej tyja "polakI" pakazvajuć svaju nacyjanalnaść, kali z polskaha boku zadajecca pytańnie "Czemu Pan/Pani nie rozumie po polsku?", a ŭ adkaz niešta ŭ styli: "nu ponimajetie, ja torche razmaulaju, niemoho, vsiu žizń na russkom, no u mienia jesť karta".

Tak, mova tolki adzin sa składnikaŭ nacyjanslnasci. Rusifikatary ad časoŭ Karskaha rady prypisvać nacyjanalnasć tolki pa movie. Tady i Wilno adrazu "waša".

Učityvaja čto do vojny Minsk był napołovinu jevriejskij horod łohičnieje navierno druhije korni iskať.

Žienatik, tak žychary Minska ciapier - heta ź viosak pryjechaŭšyja, a nie naščadki žycharoŭ davajennych, kaho ŭ Traściancy źniščyli.

Cytata: Naprykład, jany mahli b vydavać stały pobyt biez mahčymaści paskoranaha atrymańnia polskaha hramadzianstva.

Bzdura. Dla taho ludzi i sprabujuć atrymać stały kab chutčej padać zajaŭku na hramadzianstva. Nie budzie sensu ŭ takim stałym, kali nie budzie paskoranaj mahčymaści. Zaraz biez polskich karanioŭ bolš za 8 hadoŭ pakul atrymaješ polski pašpart.

Kali jon sprabavaŭ zrabić "schiemu" z pošukam ciozak, značyć, moža chłusić, kali kaža, što nie zajmajecca niezakonnymi pasłuhami. Jak minimum, jon maje namiery padmanuć i jaho heta nie biantežyć.

Etu pieśniu nie zadušiš nie ubjoš.
Dunin-Martinkievič nie dast sovrať.

častka nasialenija “hubiernskija”, druhaja častka - “vajavodska-kresaŭskija”

[Red. vydalena]