Žach. Heta ž kolki mužčyn paddalisia hrachoŭnym dumkam i spakusam ! Ciapier im nikoli nie apraŭdacca pierad Ałacham... Ale ž jany nie vinavatyja !

Biednaja dievočka.... Jejo eti ludojedy tiepieŕ kaźniat.
Voschiŝajuś i płAču. Iranskije žienŝiny - hieroi. No hieroizm nie imiejet smysła.

Ślezy na hłazach, Razdievaťsia v onlifans nie imiejet smysła. Hieroizm imiejet smysł.

Cikava, kali ŭžo irancy adpraviać u piekła usich hetych baradatych piačornikaŭ i vyčvarencaŭ?

Iranski narod heta zasłužyŭ. I biełaruski narod zasłužyŭ hubaza i kałhasnuju tyraniju. Bo ŭsia hetaja dzič robicca rukami ludziej.

Kahnityŭnaje skažeńnie "viera ŭ spraviadlivy śviet" - kali ludzi dumajuć, što achviary spraviadliva atrymlivajuć toje, što zasłuhoŭvajuć.

Jakaja małajčynka!

Hańba, z adnoj skrajnaści ŭ inšuju ? Taja ž durata, tolki ź inšym znakam. Takim "pratestam" spadarynia tolki nadała dadatkovych kazyroŭ tym baradačam. Nie ździŭlusia, kali "pratest" jak raz i byŭ zamoŭleny baradačami, kab vystavić prahu žančyn Irana da hodnaści ŭ durnym śviatle, jak pierajmanku jdyjotak, raspustu, šlach u nieprystojnaść. U takim razie, reakcyja ŭłady baradačoŭ budzie mlavaju j biaz lutaści. Mažliva abjavić varjatkaju, dy paspačuvajuć jašče.

Vy zaraz skazali niešta anałahičnaje frazie "nie złavać dzieda".
"Nie złavać miascovuju terarystyčnuju ŭładu i jaje karnikaŭ".

., Vy zaraz niečakana prademanstravali ŭzor prymityvizmu razumieńnia j mierkavańnia.
Niaŭžo nie zrazumieła, što takaja forma pratestu kampramietuje j sam pratest, i prahu iranskich žančyn da hodnaści, pazbaŭlaje padtrymki j spačuvańnia jak z boku hramadstva susiednich krainaŭ, z analahičnaj situacyjaj, tak i demakratyčnych krainaŭ, i ŭnutry ŭłasnaj krainy vystaŭlaje pratestny ruch, jak dziejańni razumova niepaŭnavartasnaha j amaralnaha kantynhientu.
Ja schilny bačyć u padziei pravakacyju z metaj skampramietavać pratesty žančyn, maŭlaŭ, bačycie, jany nasamreč nia chočuć ravienstva j prava, jany chočuć raspusty j amaralnych pavodzinaŭ. Bo takija pavodziny nie nazavuć adekvatnymi j u demakratyčnym hramadztvie. Takim čynam, heta splanavanaja pravakacyja iranskich represyŭnych vorhanaŭ...

Niama tut povadaŭ dla kanśpirałohii. I pa losu dziaŭčyny budzie ŭsio jasna.

Heta nie zapłanavany pratest, heta spantanny žest za asabistuju svabodu, žest na miažy adčaju. Jak zaraz vyjści ŭ centr Minska sa ściaham.

Amaralnaha ničoha nie naziraju. Chto tam čaho nie bačyŭ? Tym bolš, tyja samyja achoŭniki marali, chutčej za ŭsio, paśla pracy pahladvajuć porna, i nijakaj kryvadušnaści za saboju nie adčuvajuć.

., ničoha ź joj nia zdarycca, bo heta nie było pratestam. Za pratesty - rasprava, jak z toj dziaŭčynaj, što źbirałasia z adkrytym tvaram sieści ŭ vahon ciahnika. A tut premiju vypišuć.
Amaralnaha vy nia budziecie bačyć, kali sami pačniecie ŭ majtkach naviedvacca ŭ hramadzkaje miesca. A poki hetaha nie zdarycca - vy budziecie bačyć amaralnaje, navat ćvierdziačy advarotnaje.

Tut i "Achova śviatych skrepaŭ", i "Kolki joj zapłacili?"

Čiem nie primier žienskoj natury? Poetomu suŝiestvujut žiestkije triebovanija i normy morali v obŝietśvie. A tak Liny Capovy povsiudu.