200-tysiačnaje miantoŭstva-ščyroŭstva śćviardžaje siabie ŭ roli niedatykalnaj kirujučaj kasty, spadčynnaj, jak anałah šlachty RP samych ciomnych fieadalnych časoŭ. I jano voźmie sabie ŭ padručnyja peŭnuju kolkaść śviadomych spadaroŭ, nakštałt Marzaluka, Davydźki i h.d., kab apiavać ich uładu, jaje niaźmiennaść i karysnaść dla prostaha ščyraha ludu. Na bok miantoŭ i čekistaŭ, kali jany pačnuć imitavać "Nac. Prymireńnie", piarojduć klučavyja fihury Śjadomaha Isteblišmientu. Bo nu ŭ kaho jašče moža być ułada, jak nie ŭ miantoŭ i čekistaŭ, ŭčorašnich Chlebarobaŭ?! Budzie ich vieličny podźvih , katavańni i łupcavańni, prasłaŭlacca Etničnaj Historyjaj u stahodździach - bo tak skroź ślozy i ździeki źbierahli Mir i Chleb. Ispałać im za hena ad Ščyraha Sialanskaha Etnasu!

Vinavataja ŭ tym, što nazvała łukašysckaha mianta tym, čym jon nasamreč źjaŭlajecca?
A łukašyscki "sudździa" i karniki z rajonnaj kamisii pa spravach niapaŭnahadovych Hłuskaha rajvykankama abaviazkova adkažuć za toje, što pałamali los hodnaj biełaruskaj dziaŭčyny.