Vinšuju ameraŭ ! Vy lepšyja !

Ja nazvaŭ baksera Chalifa mužčynam, a moj akaŭnt vydaliŭ praz heta Fejsbuk.
Kali ty dahetul mianie nie paznaŭ, luby čytače, mianie kličuć Ryčardam, proźvišča - Dokinz

Spadaru Dokinzie, tak i mianie ŭ finale adłupcavaŭ niejki mužyk, čaho vy maŭčycio?

Chalera biary, Julka, toj finał! Ja nat nie paŭzirajusia, što toj mužyk tabie voka padbiŭ. Chadziem lepiej, składziem takoha źviera ab dvoch śpinach

Julka, ja baču, tabie dobra ŭ hałavu nałatašyli - kažu ž, mianie ŭ huhli zabanili. Dzie ja mahu što skazać?!

> Biełarusy zavajavali čatyry miedali.

U Łatvii - nul miedaloŭ. Ale prytym jany ŭ EZ i NATA, ciešacca svabodami i adnosnym dabrabytam. Dyk kamu i nachaleru patrebnyja tyja spartovyja "dasiahnieńni"?

Imia, heta treba narcysam, dyktataram, karupcynieram i tym, u kaho karotki čeles.

Cikava što kamunistyčny Kitaj biare zołata ŭ indyvidualnych spabornictvach , a kapitalistyčnyja ZŠA ŭ kamandnych

Ščyra kažučy, pieramahła zbornaja Jeŭraźviaza ! Sumarnaja kolkaść uznaharod zbornaj Jeŭraźviazu ŭražvaje. Jeŭraźviaz pieramoh ź vialikim adryvam !

Žvir , niama takoj krainy - Jeŭraźviaz.

Andruś, parlamant JEZ jość, prezydent jość, ahulnaje zakanadaŭstva, bank, hrošy jość. Tamu j vlimpmjskija ŭznaharody ahulnyja. JEZ - alimpijski čempijon !

Ja b ličyŭ nie tak. Za załaty miedal - 3 ački, za srebny - 2 ački, za bronzavy - 1 ačko. Mnie padajecca, što tak bolš spraviadliva. Pa hetaj sistemie piaciorka lidaraŭ vyhladała b inakš: ZŠA, Kitaj, Francyja, Vialikabrytanija, Aŭstralija

Pifahor, ty nie razumieješ sensu spabornictva i pieršanstva

Zachad pieramoh Uschod. I tak budzie

U hriekov było v obyčaj nahraždať toho, kto vyšieł pobieditielem na skačkach ili v kułačnom boju, — łavrovym vienkom. Raz v sobranii naroda Diohien nadieł na siebia takoj vienok. Eto było narušienijem zakona i obyčaja, i mnohije stali ruhať jeho za to, čto on priestupajet zakon.
— Počiemu žie druhim vy nadievajetie vienki, a mnie nie chotitie pozvoliť nosiť jeho? — sprosił ich Diohien.
— Potomu čto ty nie pobieditiel, — otviečali jemu.
— Raźvie vy nie znajetie, čto ja tožie pobieditiel, — skazał Diohien. — Vy nahraždajetie pobieditielej na skačkach i v kułačnom boju, no vied́ tam boriatsia iz-za korysti i čiestolubija. Ja žie biez etich nizkich cielej pobiedił horazdo silniejšich vrahov vo imia pravdy. Ja v samom siebie pobiedił rabstvo i zavojevał svobodu; ja odoleł hniev i pozor; pieriesilił boleźni, žadnosť i strach; nakoniec, ja pobiedił samoje opasnoje i niepristupnoje životnoje, łukavoje i hordoje, ja pobiedił „nasłaždienije“.

Diohien iz Sinopa, pustosłovije było prisuŝie i Diohienu. Vied́ jeśli by on vsio to pieriečiślennoje pobiedił, to nie nadieł by łavrovyj vienok...