Polskaja lehienda hłasit: kohda Boh sozdavał ziemlu, čiert vieleł utkie ukrasť niemnoho ziemli. Uletievšuju s pochiŝiennoj ziemlej utku schvatił jastrieb i načał jeje dušiť. Utka vskriknuła, i iz ziemli, kotoruju ona vyroniła iz kluva, obrazovaliś hory.

V folkłorie utka často simvolizirujet nieviestu, a sielezień — žienicha. Obierieh-uticu darili na novosielje, sčitałoś, čto on pomohał sochraniť domašnieje tiepło i błahopołučije.Primiety i povieŕja:
Jeśli utka vstrietiłaś v nieožidannom miestie — ždať skoroj pribyli.
Uvidieť utku s utiatami — nastojaŝij znak sud́by, sulaŝij udaču i ŝiedryje dary."