Błohiery pabudavali vialiki i vielmi darahi dom pad Minskam, pražyli tam usiaho hod i pradali jaho — zdahadajciesia čamu
Biełarusy Vadzim i Alesia — aŭtary jutub-kanała Vadim Key, na jaki padpisana amal 500 tysiač čałaviek. Vialikuju aŭdytoryju kanału prynios raskaz pra toje, jak para budavała dom pad Minskam pa ŭłasnym prajekcie — ad vybaru ŭčastka da navasiella. Ludzi sačyli za ramontam i pierajezdam siamji amal u žyvym efiry. Viasnoj 2020-ha, praz hod z momantu zaliŭki fundamienta, jany, narešcie, tudy zasialilisia. Ale pražyli tam usiaho hod. Niadaŭna Vadzim i Alesia pradali svoj dom-maru. U novym vypusku jany raskazali, čamu pryniali takoje ciažkaje rašeńnie.
Jašče viasnoj 2021-ha siamja abmiarkoŭvała budučyja hradki i pasadki na ŭčastku, jak da ich pryjechali siłaviki.
«U ich byŭ svoj płan pasadak. Im vielmi chaciełasia pabačyć naš dom», — žartuje Vadzim.
Paśla vybaraŭ 2020-ha para nie chavała svajoj pazicyi, i za heta im adpomścili. Mužčynie prysudzili 10 sutak, trymali ŭ kamiery ź niečałaviečnymi ŭmovami dla palityčnych. Zabrali vinčestary, karty pamiaci, noŭtbuki, telefony — z ulikam, što Vadzim zajmajecca zdymkami videa, hadžetaŭ u jaho było šmat.
Jon prajšoŭ praz dopyty i pahrozy, ale vyjšaŭ paśla administracyjnaha aryštu na volu.
Viedajučy, što na hetym sprava moža nie skončycca, siamja vyrašyła časova pabyć za miažoj. Spačatku žyli ŭ Turcyi. Potym — va Ukrainie: u Lvovie, Kijevie i Bučy — źjechali adtul usiaho za 1,5 miesiaca da vajny.
Kali da pačatku vajny va Ukrainie jany jašče mieli nadzieju adnojčy viarnucca, to potym asensavali, što dalej budzie tolki horš i pryniali rašeńnie pierajazdžać u Hiermaniju i tam lehalizoŭvacca.
U pary — dvoje dziaciej i vialiki sabaka Hiendalf. Jaho jany zavodzili ŭžo ŭ pabudavanym domie, z raźlikam na toje, što žyviole tam budzie prastorna. Ciapier jon žyvie ź imi ŭ zdymnych kvaterach i vandruje pa śviecie.
Para sama prydumlała, jakim budzie ich dom, zrabiła tam šmat svaimi rukami. Alesia — architektarka, tamu kantralavała ŭsie budaŭničyja i ramontnyja pracesy.
Jany zapłanavali da drobiaziaŭ navat łandšaft kala chaty — aformiŭšy tam svaju ŭłasnuju mini-horku dla katańnia zimoj na sankach. Mienavita tamu jany doŭha nie chacieli ni zdavać, ni pradavać svoj dom.
Ale niadaŭna rašylisia na heta — ciapier ich stvareńnie znajšło novych haspadaroŭ u Biełarusi.
«My zrazumieli što 5, 10 hod nie budziem žyć u Biełarusi. A prosta trymać dom, kab jon čakaŭ čahości — nierazumna», — kaža Alesia.
«Choć jon darahi, ale heta dom, heta tolki reč. I kaštoŭnaść jaho ŭ momantach, uspaminach. A naša historyja praciahvajecca», — z sumam u vačach dadaje Vadzim.
Kamientary