Što heta za vyraz taki: biełaruski mužyk i litoŭski pan. Pan Aleś, mušu zaŭvažyć, što mužyk taksama byŭ litoŭski. Svaich dziadoŭ z Zachodniaha Paleśsia (palešukoŭ) ja pytała jašče ŭ pačatku nulavych: chto vy pa nacyjanalnaści? Jany paciskali plačyma i niaŭpeŭniena adkazvali: "...biełarusi my..." Tamu što im patłumačyli, što jany biełarusy, tolki paśla vajny, kali hetyja ziemli adyšli da SSSR. Ci vy chočacie skazać, što miascovaja šlachta - pan Visłavuch i pan Bahurski (ci Bahorski) byli lićvinami (nu ci palakami), a mužyki - biełarusami? A čamu jany sami pra heta nia viedali?

feafania, naš "pavažany" aŭtar Cynusa - hramadzianin izraila, nijakaha dačynieńnia da Biełarusi nie maje. Ja šmat razoŭ čytaŭ jaho kamientary i dyskusii ŭ roznych histaryčnych čatach, dzie jon pazicyjanuje siabie jak vialikaha biełaruskaha historyka pad nikam "Hanarlivy litvin". (bluźnierstva z vusnaŭ čałavieka, jaki pahardžaje biełaruski narod).
Čałaviek, nie hledziačy na ​​toje, što razmaŭlaje na biełaruskaj movie, jon strašniejšy za apošniaha biełarusafoba, bo prapahanduje žorstkaje admaŭleńnie biełaruskaha naroda jak paŭnavartasnuju nacyju, vyklučaje biełaruski etnas jak takavy – dla jaho heta biełarusiki, biełORUSSkija, a historyju VKŁ u svaich artykułach pierapisaŭ całkam na karyść žamojtaŭ, biełarusam ža pakinuŭ rolu amorfnych chałopaŭ. Zdajecca i sivizna na hałavie, a ŭ samoj bašcy nie toje, što kaša, tamaka prosta śmiećcie.
Knižačku jaho rekamienduju adrazu ŭ śmietnik.

Siamien, typovaja prostanarodnaja mužyckaja “krytyka”, nie čytaŭ i ažrazu “na śmietnik”.

Adnosna pahardžańniem narodam, lepš zadacca pytańniem, ci toj samy narod nie pahardžaje svajoj kulturaj, u tym liku movaj i historyjaj.

Siamien, nie "Hanarlivy litvin". a Gorliwy Litwin. vučycie historyju i tradycyjnyja movy krainy. A kniha dla tych chto choča viedać historyju biełaruskaj i habrejskaj kuchni i dačynieńniaŭ pamiž imi. Dla sapraŭdy zacikaŭlenych - niezamiennaja kniha

Siamien, a ci nie miantoŭski ty syn, viečna pakryŭždany biełarusski chałop?

Gorliwy Litwin, vam by ścipłaści zaniać i mazhoŭ

[Red. vydalena]

Stary habrej, u mianie ŭsio dobra z mazhami, mahu sam pazyčyć. Na płatnaj asnovie. A sens majho psieŭdanima, a dakładniej dziejnaści - u tym kab uźniać ź ziamli, z brudu, ściah usich hetych Kaściušak, maniušak, mickievak, syrakomak, ściah niaščyrych polska litoŭskich panoŭ. Pozdrawiam serdecznie

[Red. vydalena]

Navat knihi nazvu niapravilna napisali 🤦🏼‍♂️

[Red. vydalena]

[Red. vydalena]

Nie budu ni kuplać, ni čytać i inšym biełarusam nie raju

Dziakuj panu Biełamu za čarhovuju cikavciu pracu.

Bulba naša

Cikavaja tema i malunki pryhožyja

[Red. vydalena]

Spadarstva, navučeciesia być talerantnymi. Mnie taksama nie padabajucca ekzatyčnyja j eklektyčnyja vykazvańni A.Biełaha, ale tut hutarka pra ježu. Navošta siudy pryplatać razborki na forumie.

V 1930-ch Inbiełkult vypustił fundamientalnyj atłas dialektov idiša. Ja ponimaju, čto znať ob etoj knihie možiet tolko tot, kto hodami imieł dieło s piečatnoj produkcijej na etom jazykie (to jesť vieśma i vieśma niemnohije). No hołovu-to vklučať inohda tožie nado, pričiem vsiem! Dažie sam stroj jazyka nieiźbiežno dołžien podviesti k očievidnomu faktu: "u" v riehionalnych variantach idiša śvidietielstvujet o tom, čto pieried nami dialekt južnyj ili polskij. A mieždu tiem litieraturnym sčitajetsia kak raz biełorussko-litovskij dialekt - v niem vsie bolšie "i", "ie". Čto za "cimUs"?! CimJes, chaviejrim!.. Tolko CIMIES, rabojsaj... A tie, kto idišistam nie "chavier" i dažie nie "rieb", pusť SNAČAŁA podučit matčasť, a užie potom pišiet knihi,
kotoryje v ciełom očień polezny i svojevriemienny.

Supovoj pakietik, tam adrazu ŭ pradmovie havorycca što na idyš słova hučyć mienavita jak cymJes. Darečy ŭ polskich dyjalektach młyn taksama. CymUs heta akurat prosta moŭnaja biełaruskaja forma. Asabliva ŭ frazieałahizmach. A kniha , prašu zaŭvažyć, na biełaruskaj movie. Tak što zaŭsiody byvaje mudrym nie chamić z parohu a spačatku razabracca

Supovoj pakietik, vytrymka z knihi:

Biełaruski vyraz samy cymus pachodzić z movy idyš i značyć “samaje
smačnaje”. Cymies -- jarkaja i sałodkaja habrejskaja strava, jakaja hatujecca tolki
dla radaści. Morkva ŭ joj -- manietki, miod -- słodyč žyćcia. Da niadaŭniaha
času ličyłasia, što ŭ biełaruskaj kuchni takoj stravy niama, ale...
PADZAH Miasny desiert
“Samy cymus” -- tak my kažam pra samaje istotnaje, pryvabnaje, smačnaje
abo pryjemnaje. U Mahilovie da niadaŭniaha času byŭ kinakłub “Cymus”, u
Babrujsku hetak nazyvajecca sietka firmovych kram miasakambinata.
Haradzienski sajt zimmes.by pryśviečany restaranam, kaviarniam i ŭvohule
smačnaj ježy dy napojam. A fiermierskaja haspadarka, jana ž i
ahraturystyčnaja siadziba, u Pružanskim rajonie nazyvajecca “Ahra-Cymus”.
Byŭ jašče restaran habrejskaj kuchni “Cymies” na Vysokim Rynku (płoščy
Svabody) ŭ Minsku, ale začyniŭsia.
Słova niaredka sustrakajecca ŭ biełaruskich kłasikaŭ.
“Nievialiki cymus lažać zasypanamu ziamloj” (Janka Kupała. Raskidanaje
hniazdo). “Nie chaciełasia jamu papaści na cymus u piekła!” (Źmitrok Biadula.
Panas na niebie)
Cymies (צימעס) -- vielmi raspaŭsiudžanaja habrejskaja sałodkaja strava.
Jaje robiać z tušanaj morkvy, dadajučy ślivy, razynki, miod, časta jašče i
bulbu, pamidory, jabłyki dy fasolu. A kali dadać jałavičynu ci kuracinu,
cymies z desiertu stanovicca asnoŭnaj stravaj (choć i zastajecca sałodkim).
PADZAH Biełaruskaja strava?
U biełaruskaj kuchni takoj stravy, jak ličyłasia, niama. Ale vyjaviłasia --
jość! Łarysa Miatleŭskaja, viadoŭca prahramy Biełaruskaja kuchnia, razam z
haspadyniaj z Vasiliškaŭ (Ščučynski rajon) hatavała ŭ efiry BT-3 rahu z
baraniny i bručki pad nazvaj cymas. A cymies z Adelska pad Horadniaj
razam ź inšymi tradycyjnymi stravami ŭklučyli ŭ dziaržaŭny śpis
niemateryjalnaj kulturnaj spadčyny Biełarusi. Jaho taksama hatujuć z
miasa (avochci, śvininy) i bručki, dadajuć morkvu i bulbu. Stravu trymajuć u
piečy 3--4 hadziny, a paśla taŭkuć da adnarodnaj masy i padajuć z
salonym ahurkom. U abodvuch miastečkach strava ŭžo nie ŭsprymajecca jak
habrejskaja, dy i samych habrejaŭ tam daŭno niama. Ale vidavočna, hetyja
varyjanty cymiesu -- napamin pra ich.

Gorliwy Litwin , spasibo, čto popravili! Ja nie znała. I soviet Vaš, potupivšiś, prinimaju. Vierno hovoritie! No vsie žie ostajuś pri mnienii, čto łučšie by pridierživaťsia litieaturnoj, sieviernoj formy idiša kak na piśmie, tak i v razhovorie...

Supovoj pakietik, dziakuj. Sama strava ŭ knizie paśladoŭna nazyvajecca cymJesam. Za vyklučeńniem rehijanalnaj haradzienskaj nazvy cymAs (u katalickim asiarodździ). Samy cymUs - heta ŭstojlivy vyraz u biełaruskaj movie chutčej ź pieranosnym čym z kulinarnym značeńniem. Dziakuj za razumieńnie

A ci čytaŭ, pan padymaciel ściaha Bieły, biełaruskaha našaha piśmieńnika Uładzimiera Karatkieviča, ci biełaruskaha našaha piśmieńnika, taksama Uładzimiera, Arłova, tvory Vitaŭta (Viktara) Čaropki, historykaŭ Kraŭceviča, Łastoŭskaha, Tarasava, Urbana ? Voj, pamiataju vykazvańni Biełaha (pad viadomaj mianuškaj) tut, hadoŭ (daŭno ŭžo), što da Karatkieviča. :)) Dy j u "Haścioŭni Biełaruskaj Paličcy", taksama. Ściah jon padymaje, biełarusanienaviśnik. :)) Navošta prychoŭvacca? ludzi ž nie durnyja, bačać.
Što da knih, heta dobra. Uvohule, tiemy "habriejskaj Biełarusi" zvykła nie staje, a jana davoli jarkaja, cikavaja, i jaje varta viedać, bo heta taksama Biełaruś, i taksama honar Biełarusi.

Smyk, a ty čytaŭ? Ja ŭpeŭnieny, što nie.Tamu na, čytaj, dla tvajho dośviedu:
..."A ty ŭmieješ havaryć pa-litoŭsku? — z uśmieškaj spytaŭ jon. — Heta ž, zdajecca, nie słavianska mova?
— Ja maju na ŭvazie nie Litvu-žmudź, — uparta, kusajučy vusny, skazaŭ junak. — Ja maju na ŭvazie Litvu-Biełaruś… I potym, vy ž dobra viedajecie, adkul vyrasła taja pamyłka.
— Ja-to viedaju, a voś adkul viedaješ ty?
— U mianie brat historyk. I potym — ja nie hłuchi. Siemnaccać hod ja čuju słova "Litva". A da mianie jaho ŭžyvali jašče trysta hod.
"Kałasy pad siarpom tvaim" U. Karatkievič

[Red. vydalena]

Nazyvaŭ ich hetak, nazyvaju, i budu nazyvać.