Sustrakaŭsia..., a potym pryjšli sanitary i paviali pacyjenta na abied...

Kub,
Opisyvaja vpośledstvii svoje priebyvanije v sumasšiedšiem domie, Šviejk otzyvałsia ob etom učrieždienii s nieobyčajnoj pochvałoj.
- Po pravdie skazať, ja nie znaju, počiemu eti sumasšiedšije sierdiatsia, čto ich tam dieržat. Tam razriešajetsia połzať nahišom po połu, vyť šakałom, biesiťsia i kusaťsia. Jeśli by kto-nibud́ prodiełał to žie samoje na ulicie, tak prochožije divu by daliś. No tam eto - samaja obyčnaja vieŝ. Tam takaja svoboda, kotoraja i socialistam nie śniłaś. Tam možno vydavať siebia i za boha, i za božju matieŕ, i za papu rimskoho, i za anhlijskoho korola, i za hosudaria impieratora, i za śviatoho Vacłava. (Vpročiem, tot vsie vriemia był śviazan i ležał nahišom v odinočkie.) Jeŝie był tam takoj, kotoryj vsie kričał, čto on archijepiskop. Etot ničieho nie diełał, tolko žrał, da jeŝie, s vašieho pozvolenija, diełał to, čto rifmujetsia so słovom žrał. Vpročiem, tam nikto etoho nie styditsia. A odin dažie vydavał siebia za śviatych Kiriłła i Miefodija, čtoby połučať dvojnuju porciju. A jeŝie tam sidieł bieriemiennyj hospodin, etot vsiech prihłašał na kriestiny. Mnoho było tam šachmatistov, politikov, rybołovov, skautov, kollekcionierov počtovych marok, fotohrafov-lubitielej. Odin popał tuda iz-za kakich-to starych horškov, kotoryje on nazyvał urnami. Druhoho vsie vriemia dieržali śviazannym v śmiritielnoj rubaškie, čtoby on nie moh vyčiśliť, kohda nastupit koniec śvieta. Poznakomiłsia ja tam s nieskolkimi profiessorami. Odin iz nich vsie vriemia chodił za mnoj po piatam i razjaśniał, čto prarodina cyhan była v Krkonošach, a druhoj dokazyvał, čto vnutri ziemnoho šara imiejetsia druhoj šar, značitielno bolšie naružnoho. V sumasšiedšiem domie každyj moh hovoriť vsie, čto vzbriediet jemu v hołovu, słovno v parłamientie. Kak-to prinialiś tam rasskazyvať skazki, da podraliś, kohda s kakoj-to princiessoj dieło končiłoś skvierno. Samym bujnym był hospodin, vydavavšij siebia za šiestnadcatyj tom Naučnoho encikłopiedičieskoho słovaria Otto i prosivšij každoho, čtoby jeho raskryli i našli słovo "pieriepletnoje šiło",-- inačie on pohib. Uspokoiłsia on tolko pośle toho, kak na nieho nadieli śmiritielnuju rubašku. Tohda on načał chvaliťsia, čto popał v pierieplet, i prosiť, čtoby jemu sdiełali modnyj obriez. Voobŝie žiłoś tam kak v raju. Možietie siebie kričať, rievieť, pieť, płakať, blejať, vizžať, pryhať, moliťsia, kuvyrkaťsia, chodiť na čietvierieńkach, skakať na odnoj nohie, biehať kruhom, tancievať, mčaťsia hałopom, po ciełym dniam sidieť na kortočkach ili lezť na stienu, i nikto k vam nie podojdiet i nie skažiet: "Posłušajtie, etoho diełať nielzia, eto nieprilično, stydno, vied́ vy kulturnyj čiełoviek". No, po pravdie skazať, tam byli tolko tichije pomiešannyje. Naprimier, sidieł tam odin učienyj izobrietatiel, kotoryj vsie vriemia kovyriał v nosu i liš raz v dień proiznosił: "Ja tolko čto otkrył električiestvo". Povtoriaju, očień chorošo tam było, i tie nieskolko dniej, čto ja provieł v sumasšiedšiem domie, byli łučšimi dniami mojej žiźni.

Jarosłav Hašiek, Pochoždienija bravoho sołdata Šviejka

Nie nado lstiť siebie. Eto byli Leksus i Vovan.

Stratehičny dyjałoh, tolki z kim?

Manija užie jesť, a vieličija vot vsio kak-to niet.

A ú śpinu úkraincaú možna. A cikava, śpiecsłužby Zachadu viedajuć, što sam siniapały ź imi mieú razmovy?

Šo, “Ivan Maskaŭ” znoŭ Tesłu padaryŭ)

Mazaičny

Chiba čto v tvoich vłažnych fantazijach ty s kiem-to razhovarivał,koniuch.

Lektor obŝiestva "Znanije" do sich por v sovietskom šizofrieničnoi briedu. Kak ty užie vsiech zaipał.

Z materyjałaŭ siońniašniaj presy ja zrazumieŭ, što Łukašenka razmaŭlaŭ z pradstaŭnikami zachodnich vyviedak, a paśla tyja zasłali ŭ Biełaruś nie prosta špijonaŭ, ale i dyviersantaŭ.

"Ja lično znakom s tovariŝiem Šulbiertom!" (s)

Norm, jabaćki schavajuć🤡

Była, była! U nas užo napisali, niechta telefanavaŭ u miascovy ofis FBR, pahražaŭ zakidać budynak jajkami.