«Naša meta —

pradać jak maha bolš lalek

santa barba, ničoha zahannaha ŭ hetym niama. Pavaličyć prybytak (najčaściej praz pavieličeńnie prodažaŭ) źjaŭlajecca asnoŭnaj metaj luboj kamiercyjnaj arhanizacyi. Usie dabračynnaści mahčymyja tolki paśla dasiahnieńnia kamiercyjnaha pośpiechu, bankrutu niama čaho achviaravać inšym. 

santa barba,

U lalek i tak nienaturalnyja praporcyi. Tamu ni adno dzicio nie zrazumieje, što lalka zroblena pad Daŭna. Markietynh raźličany zarabić na darosłych, jakija trasucca za inkluziŭnaść, ale ŭ hetym vypadku na inkluziŭnaść nie ŭpłyvaje

Kazik, u nas u škole (amierykanskaj) kožny hod prychodzić dzicie ź sindromam. Dyk voś kožnaje atrymoŭvaje asabistaha nastaŭnika, šmat dzie jany razam ź inšymi dziećmi. Usie jany bolš mienš rpzumiejuć, jak siabie pavodzić, vučacca, i heta sapraŭdnaja inkluziŭnaść, nichto nie trasiecca, tak što nie viedajecie, dyk nie kažycie

Daŭn, u vašaj situacyi stanoŭčy prykład, rady, što ŭsio pa-sapraŭdnamu

Industryja pracyje na svaju aŭdytoryju. Niama ŭ hetym ničoha dziŭnaha